சுடர் ஒளி ஆசிரியர் வித்தியாதரன் பொலிசாரினாலேயே கைது

தமிழீழ விடுதலைப்புலிகளின் விமானத்தாக்குதல் நடத்தப்பட்ட அடுத்த நாள் சுடர்ஒளி, இது தற்கொலைத் தாக்குதலாக இருக்கலாம் என்ற செய்தியை மையமாகக் கொண்டே இந்த விசாரணை மேற்கொள்ளப்படுவதாக தகவல்கள் வெளியாகியுள்ளன.

இவர் லசந்தாவை விடபெரியாள். ஈழநாடு பத்திரிகையை அழித்து பலமான அன்னியசக்திகளாள் உருவாக்கபட்ட பத்திரிகை தான் உதயன். பின்பு இருதரப்பாலும் தேசியம், பேரினவாதம் வளர்க்கபட்ட பத்திரிகை. இதில் சூழ்ச்சி ஒன்று இருக்கிறது.

எது எப்படியோ தெரியவில்லை இருப்பினும் ஊடகவியாளன் என்பதாலும் தமிழன் என்பதாலும் இந்த விடயத்தை யார் செய்திருந்தாலும் கண்டனத்துக்கு உரியதே. (வேறு எம்மால் என்னதான் முடியும்)

இப்படியே இலங்கையில் தொடர்ந்து நடைபெறும் கடத்தல் நாடகமும் காணாமல் போதலும் கைதாகலும் கொலைகளும் மொத்தத்தில் ஊடக தர்மத்தையே குழி தோண்டிப் புதைத்துவிட்டது.
இதில் சிவராம் என்ன? லசந்தா என்ன? வித்தியாதரன் என்ன? தொடரப் போகும் அரச பயங்கரவாதமென்ன? எல்லாவற்றிற்கும் ஒரே முகமூடி இலங்கை அரசின் பயங்கரவாத ஒழிப்புத்தான். இதை நியாயப்படுத்த அரசு தரப்பில் மட்டுமல்ல ஜனநாயகத்தின் மத்தியிலும் அரசு ஆதரவுக் குரல்கள்.
நாட்டில் பேரினவாத அரசுடன் அரசு யந்திரங்களும் -பெரும்பான்மையான சிங்கள பேரினவாத கட்சிகளும் அதன் ஆதரவு சக்திகளும் ஓரணியில் நிற்க புலியெதிர்ப்பாளர்களும்-ஜனநாயகசக்திகளும் மாற்று வழியைத் தேடாமல்-அல்லது பொது எதிரி யார் என்பதை இனம் கண்டு அதற்கெதிராக அடுத்தகட்ட நகர்வை எடுக்க முடியாமல் ஒளிக்கத் தெரியாமல் விதானையார் வீட்டிற்குள் ஒளித்த கதையாக இலங்கையரசுக்கு இவர்களும் முண்டு கொடுத்து நிற்க, இப்படியே எமது மக்களிற்கு நடக்கும் அநீதிகளைஅவலங்களை வெளியே கொண்டு வரும் ஊடகங்களையும் கடைசி துரும்புவரை வேரறுத்துத்தான் இந்த அரசு அழிக்கப் போகின்றதா?

இவற்றை இந்த உலக நாடுகளும் நீதிக்காக குரல் கொடுக்கும் சர்வதேச ஊடகங்களும் தொடர்ந்தும் பார்த்துக் கொண்டுதான் இருக்கப்போகின்றனவா?
இதுவரை புலிகளின் பிடிக்குள் அவலப்பட்ட எம்மக்கள் தொடர்ந்து மகிந்த சிந்தனைக்குள் மடியத்தான் வேண்டுமா?
இதற்கான மாற்றுக் குரல்களையோஅன்றி மாற்றுத் திட்டத்தைதோ எம்மவர்களின் பிரதிநிதிகளாக யாராவது ….
கண்டிப்பாக சுப்பர் மேன் வரமுடியாது. ஆனால் சர்வதேசம் தனது நலன்களை மட்டும் பார்க்காமல் அங்குள்ள மக்களின் அழிவைப்பார்த்தால் உடன் யுத்தத்தை நிறுத்தி சம்பந்தப்பட்டவர்களை ஓறிடத்தில் இருத்தி பேசி முடிவுக்கு கொண்டு வரலாம்.வரவேண்டும். இல்லாவிட்டால் மக்களுமில்லை, பிரதேசமுமில்லை, நியாயங்களுமில்லை, இவற்றை வெளிக்கொணர ஊடகங்களுமில்லை, ஒருஊடகவியளாரகளும் மிஞ்சப் போவதுமில்லை, ஊடக சுதந்திரம் மட்டுமல்ல: தனிமனித சுதந்திரமும் அடியோடு வேரறுக்கப்பட்டுவிடும்.

இறைமையுள்ள ஒரு நாட்டின் கொள்ளைகள் சட்டதிட்டங்களை சீர்குலைக்கக் கூடிய செய்திகளும் ஊடகங்களும் ஊடகவியலாளர்களும் சட்டத்தின் முன்னிலையில் தண்டிக்கப்படுகின்ற வேளையில் அதனை அரசின் அத்து மீறல் என்று கூறுவது எந்த வகையில் நியாயமாகும்?ஒரு போலீஸ் உத்தியோகத்தரோ வழக்கறிஞரோ குற்றமிழைக்கின்ற வேளையில் அவரும் சாதாரண மனிதன் போன்று விசாரணைக்கும் தண்டனைக்கும் ஆளாவதில்லையா? அதே போன்றுதான் ஊடகவியாளர்கள் எனும் தொழிலாளர்களும் குற்றவாளிகளாக சந்தேகிக்கப்படுகையில் விசாரணைக்கு உட்படுத்தப்படுவதும் குற்றம் நிரூபிக்கப்படுகையில் தண்டனைக்கு உட்படுத்தப்படுவதும் ஒன்றும் சட்டத்திற்கு அப்பாற்பட்ட ஒன்றாக இருக்க முடியாது.–அகிலன் துரைராஜா நல்லூர் யாழ்ப்பாணம்