சமூகமாற்றத்தை ஏற்படுத்தாமல் சமூகத்தைப் பிரதிபலித்த யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகம் ஒரு பல்கலைக்கழகமல்ல பெரிய பள்ளிக்கூடமே! : த ஜெயபாலன்

As a person who was attached to the Univeristy of Jaffna for more than 13 years, I realise that you are raisning an important issue here. Why don’t you organise a meeting inviting Jaffna University graduates, well wishers and past academics living in Europe and the UK to discuss this matter and work towards the achievement of the intended objectives.

Dr. Siddeek Yoosuf,
London

யாழ்பாணியமும், “இலங்கை தலித்தியமும்” ஒரே மூலத்தைக் கொண்டதே!. “இடத்துசாரி அரசியலுக்குள்” தலித்தியத்தை கொண்டுவருவது, மே 18 ன், வெற்றிடத்தில் தலித்தியத்தை மாற்றீடு செய்யும் முயற்சி!. தமிழ்நாட்டில், “இட ஒதுக்கீடு” சமூக நீதியாகாது அது, 100 சதவிகிதம் தலித்திய இடஒதுக்கீட்டு கோரிக்கைக்கே சென்றடையும். யாழ்பாணியம் என்பது “வேலைவாய்ப்புக்கான” யாழ்ப்பாண பல்கலைகழகத்தின் உற்பத்தி பொருள்!, ஜாதிய அமைப்பின் வெளிப்பாடு என்பது சரியான தரவாகாது!./ உலகில் மக்கள் விரோதப் போக்குகளாகத் தோற்றம் பெற்ற, ஜேர்மன் நாசிசம், இஸ்ரேலிய சியோனிசம், தமிழ் நாட்டின் பார்ப்பணியம் போன்று, ஒப்பிடப்படக் கூடிய, ‘யாழ்ப்பாணியம்’ என்று சொல்லப்படக் கூடிய, யாழ் உயர்சாதி மேட்டுக்குடி குழாமினரின் அதிகாரத்துக்கான ஒரு போராட்டமே, புலிகளால் தலைமையேற்று நடாத்தப்பட்ட இந்தப் போராட்டமாகும். இலங்கை சுதந்திரம் பெறுவதற்கு முன்னர், தனது இன விகிதாசாரத்தை மீறி, வெள்ளைக்காரனிடமிருந்து பெற்றுக் கொண்ட அபரிமிதமான அதிகாரங்களையும், வளங்களையும், சலுகைகளையும் மீண்டும் பெறுவதற்காகவே தொடங்கப்பட்ட ஒன்று. அது ஏகாதிபத்தியத்துடனும், சிங்கள மேட்டுக்குடி அதிகார வர்க்கத்துடனும் கூட்டுச் சேர்ந்த அதேவேளையில், சாதாரண சிங்கள – தமிழ் – முஸ்லீம் மக்களைக் கொன்று குவித்ததிலிருந்து இதை விளங்கிக கொள்ளலாம். –கனடாவில் யூன் 19 திகதி நடந்த ‘தியாகிகள் தின’க் கூட்டத்தில் கலந்து கொண்டு, இலங்கை கம்யூனிஸ்ட் கட்சி (மார்க்சிஸ்ட் – லெனினிஸ்ட்) யின் முன்னாள் வட பிரதேசச் செயலாளர் ச.சுப்பிரமணியம் நிகழ்த்திய உரை./–

திரு.ரத்தின ஜீவன் கூல் அவர்களுக்கு ஒரு கோரிக்கையை முன் வைக்கிறேன் /ரட்ன ஜீவன் கூல் கத்தோலிக்க மதத்தைப் பின்பற்றுபவர். அதேநேரம் இந்து சமயத்தின் அடிப்படைவாதத்திற்கு எதிரானவரும் கூட. குறிப்பாக தமிழர்களிடையே உள்ள சாதியப் பாகுபாட்டிற்கு இந்துசமயத்தின் அடிப்படைவாதமே காரணம் என்ற அடிப்படையில் பல கட்டுரைகளை எழுதி உள்ளார்./– அவரின் இந்தக் கூற்றுக்காக காரணம், “இலங்கை சைவ மதமா”, “பார்ப்பணியம் என்று கூறப்படும் இந்திய இந்து மதமா?”. பார்ப்பணியமும், யாழ்பணியமும் ஒன்று அன்று!. அதனுடைய “PEDANTRY” சர் வில்லியம் ஜோன்ஸ் காலத்தின், “பினவலண்ட் டெஸ்போட்டிஸமாக” புரிந்துக் கொண்டாலும், நாம் “சீன கலாச்சார புரட்சியின்” வரலாற்றை நோக்க வேண்டும்!. யாழ்பாணியம் இத்தகைய ஆழமான வேர்களை உடையது அன்று!……

நீண்ட கட்டுரை. தகவல்களுக்கு நன்றி ஜெயபாலன்.

‘ஒரு அறியப்பட்ட பாலியல் குற்றவாளி இலங்கையில் உள்ள சட்டத்தின் ஓட்டைகளைப் பயன்படுத்தி இன்னமும் அதே பல்கலைக்கழகத்தில் தனது பணியைத் தொடர்கின்றார். ஆனால் பாதிக்கப்பட்ட அந்தக் குழந்தைத் தொழிலாளி உயிருடன் உள்ளாரா இல்லையா என்பதே தெரியவில்லை.’

பி.சி ராக்கிங்கும் அரசியலுக்கும் என்ன சம்பந்தம்?. ராக்கிங் ஒரு புளுகுவந்த…..வரும் காலத்திற்கு பொறுப்பெடுக்கிற இளம்தலைமுறையின் ஒரு சிறு பகுதியினர் ஆரம்ப காலபகுதிகளில் நடத்திமுடிக்கிற “திருவிழா”. (இதில் தற்கொலை செய்து கொண்டவர்களும் உண்டு)
றயாகரனின் இணையத்தளத்திற்கு போனால் தனது காலத்தில் அவர் நடத்திய உரையைக் கேட்கமுடியும். புலிகளின் அடாவடித்தனத்திற்கு எதிராக போராட்டம் நடத்துகிறார். உண்மையில் பாராட்டவேண்டியது. இவர் உயிரை பாதுகாத்து புகலிடம் தேடிவந்ததும் சமயோசிதம் தான். இல்லையேல் துரோகிபட்டத்துடன் எமது பழைய தமிழ்சமூகம் பிரியாவிடை அளித்திருக்கும்.
அவரின் பொதுவுடைமைமீது கொண்ட பற்றும் விசுவாசமும் எமக்கு மகிழ்சியளிக்கிற வேளை அவரின் தத்தவார்த குளறுபடிகள் மனவேதனையும் அளிக்கிறது. இருந்தாலும் இதுவெல்லாம் முடிவல்லவே!.

இலங்கைப் பல்கலைக்கழக யாழ்ப்பாண வளாகம் ஆரம்பிக்கப்பட்டபோது அதன் தலைவராக திரு. கைலாசபதி நியமிக்கப்பட்டார்.பின்னர் அந்த வளாகம் யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக் கழகமாக மாற்றப் பட்டபோது திரு. வித்தியானந்தன் அதன் துணை வேந்தராக நியமிக்கப்பட்டார். இந்த இரு செயல்முறைகளின் போதும் வேறு வேறு அரசியல் கட்சிகள் ஆட்சியில் இருந்தன.( இன்று வரை பல்கலைக்கழக துணைவேந்தர் நியமனங்கள் அரசியல் ஆசிபெற்ற நியமனங்களே..) அதைவிட முக்கியமானது பல்கலைக் கழகத்தை தமது செல்வாக்கு பிரதேசமாக்க வித்தியும், கைலாசும் அவரது கூட்டாளிகளும் போட்டுக் கொண்ட குடுமிப் பிடிச் சண்டைதான்..

பல்கலைக்கழகத்தினுள் சாதாரண துப்புரவுத் தொழிலாளியிலிருந்து அனைத்து நியமனன்ளும் கைலாசின் காலத்தில் மேற்கொள்ளப் பட்டிருந்ததால் துணை வேந்தர் பதவியில் இல்லாவிட்டாலும் துணை வேந்தரை விட அதிகமான செல்வாக்கை கைலாஸ் கொண்டிருந்தார். ஆனால் வித்திக்கு அமிர்தலிங்கம் அண்ணாச்சியினதும், அவரூடாக அதிபர் ஜெயவர்த்தனாவினதும் அன்பு தெம்பு தரும் விஷயமாக இருந்தது. கைலாசஸின் அகால மரணம் மற்றவர்களுக்கு கவலையை தந்ததோ இல்லையோ வித்திக்கு நிம்மதியான தூக்கத்தையும் பல்கலைக் கழகத்தினுள் அதிக ஆதரவையும் தந்தது.

பல்கலைக் கழகத்தை சீர்குலைக்கும் விஷயத்தில் கைலாசபதியின் பங்கை குறைத்து மதிப்பிட முடியாது. அன்று ஆரம்பித்து வைக்கப்பட்ட வழக்கம் வைக்கபின்று வரை தொடர்வது தமிழ் மக்களின் தலைவிதியே..

அன்று வெளிநாடுகளுக்கு தப்பியோட முடிந்தவர்கள் ஓடிவிட, முடியாதவர்கள் பல்கலைக் கழகத்தை தொடர்ந்து இயங்க வைக்கும் பாரிய பணியை புலியின் கொலை மிரட்டல், இராணுவத்தின் கெடுபிடி என்பவற்றினூடாக செய்தார்கள் என்பதை குறைத்து மதிப்பிடுவது சரியல்ல.அன்று ஓட வாய்ப்புக் கிடைத்த அனைத்து கல்விமான்களும் இன்று ஊர் திரும்புகிறார்கள். பலர் இடையில் வந்த பேச்சு வார்த்தை காலத்திலேயே (புலியின் குறைத்துவேண்டுகோளின் பெயரில்) பல்கலைக்கழக நியமனம் பெற முயற்சித்து யாழ்ப்பாணத்தில் முகாமிட்டு இருந்தார்கள். கலாநிதி இரகுபதி, நூலகராக முயற்சித்த முருகர் குணசிங்கம் பின்னர் கலாநிதியானவர்) அவுஸ்திரேலிய தமிழ் வானொலிகளில் சினிமாப் பாடல்களுக்கு விளக்கம் சொல்லும் ஒரு பேராசிரியர் எனப் பலர் அமைதிப் பேச்சுவார்த்தை காலத்தில் பல்கலைக் கழகத்தினுள் நுழைந்த்து விட முயற்சித்தனர்..

புலியை எதிர்த்ததால் வெளிநாடுகளுக்கு ஓடியவர்கள் இன்று ஊர் திரும்புகிறார்கள்.

இவர்கள் உண்மையான அறிவை எமது மாணவர்களுக்கு கொண்டு சென்றால் அது போற்றத்தக்கது தான்… ஆனால் இவர்களும் அரசியல் நியமனங்களாகப் பதவி பெறுவார்களேயானால் எமது மக்களுக்கு “உள்ளதும் போச்சுடா நொள்ளக் கண்ணா” என்ற நிலைதான்..

உங்கள் கட்டுரையில் சிறு திருத்தம்: பின்னாளில் திருமதி.பிரபாகரன் ஆக்கப்பட்ட மதிவதனி யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக் கழக மாணவியல்ல.. அவர் பேராதனைப் பல்கலைக் கழகத்தில் பொறியியல் துறைக்கு அனுமதி பெற்றவர்.. பேராதனையில் தமிழ் மாணவர்கள் மீது கட்டவிழ்த்து விடப்பட்ட இனவெறித்தாக்குதலால், இடம் பெயர்ந்த மாணவர்களில் அவரும் ஒருவர். தமது சகமாணவர்களுக்கு நியாயம் வேண்டியே அவர் உயிர் துறக்க முன் வந்தார். திருமதி.பிரபாகரன் ஆவதற்கு முன்னதாகவே அவர் ஒரு போராளியாக இருந்தார்.

வணக்கம்…
யாழ் பல்கலை மட்டும் தான் கொள்கையற்ற சீர்குலைந்த பாதையில் செல்லும் உயர்கல்வி நிறுவனமல்ல. கிழக்கில் உள்ள கிழக்குப் பல்கலைக்கழகமும் குழறுபடிகளில் யாழ் பல்கலைக்கு எந்தவித்ததிலும் சளைத்தது அல்ல! யாழ் பல்கலையில் இருந்து புறப்பட்டவர்களினால் சீர்குலைக்கப்பட்ட நிறுவனமே கி.பல்கலைக்கழகம்.

அதே போல் யாழ் பல்கலையின் உபகிளையான (வவுனியாவில் கடந்த 13 ஆண்டுகளாக இயங்குகின்ற) வவுனியா வளாகம் என்பது – “இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தின் தொடர்ச்சியான பின்னேற்றத்துக்கு உயர் சைவ வேளாண்குலத்தை சேர்ந்த படித்த கல்விமான்கள் என்பவர்கள் எப்படியெப்படியான தாக்கங்களை விளைவித்தனர்/விளைவித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர் – என்பதற்கான சிறந்த உதாரணமாகும்”.

குறிப்பாக இணைப்பேராசிரியர். மோகனதாஸ் என்னும் ஒருவர் வவுனியா வளாகத்தில் செய்த அழிவுகள் சொல்லில் அடங்கா… தத்தம் பிரத்தியேக லாபம் கருதி தொடர்ச்சியாக வவுனியா வளாக்த்துக்கு முதல்வர் பதவியில் வந்தமர்பவர்கள் ஒரு நாளுமே இவ்வளாகத்தை முன்னேற்ற ஒரு முயற்சியும் எடுக்கவில்லை!

மேலும் ஜெயபாலனால் விளங்கப்படுத்தப்பட்டுள்ள யாழ் பல்கலையின் 36 ஆண்டு கால சரிதத்துக்கு “இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தின் 36 வருடத் தொடர் சீர்குலைவு அல்லது கல்விப் பின்னடைவு” என்னும் தலைப்பு சாலப் பொருத்தமாக இருக்கும்.

‘யாழ்ப்பாணியம்’ என்பதற்கும் தலித்தியத்துக்கும் சம்பந்தமில்லை! யாழ்ப்பாணியம் என்பது உயர்குல வேளாண் வெள்ளாளக் கொள்ளைக்காரர்களின் களவுகளுக்கான ஒரு முகமூடி – அவ்வளவுதான்! உண்மையில் இலங்கைத் தமிழர்களாக நாம் ஒன்றுபட்டால்தான் உண்டு.

யாழ் பல்கலையின் தரக்குறைவுக்கு உதாரணமாக அங்கு வளங்கப்படும் முனைவர்/கலாநிதிப் பட்டங்களைக் கொள்ளலாம்.

துரைராசா துணைவேந்தராக இருந்த காலத்தில் பேராசிரியர். கூலினால் தரமற்றது என ஒதுக்கப்பட்ட ஒரு கலாநிதிப் பட்ட அறிக்கை, பின்னர் பதவியிலமர்ந்த இன்னொரு துணைவேந்தரின் சிபாரிசின் பேரில் – பேராசிரியர் துரைராசாவின் காலத்திலேயே அது ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு விட்டதாக அறிவிக்கப்பட்டது. மேற்படி களவாகக் கலாநிதிப் பட்டம் பெற்றவர் பேராசிரியர் ஹூலிடமிருந்தே சில ஆய்வறிக்கைகளை களவும் எடுத்தாராம்!

மோகனதாஸ் என்னும் ‘இலங்கைத் தமிழ் பல்கலைக்கழகங்களின் நிரந்தரத் தலையிடியான மனிதர்’ – தாம் பாண்டித்தியம் பெற்றதான (என்று அவர் சொல்லிக் கொள்கின்ற) இரசாயனத் துறை தவிர்ந்த மற்றவெல்லாவற்றினையும் பற்றி நன்றாக அறிவார். இவர் எப்படிப் பேராசிரியரானார் என்பது கடவுளுக்கே வெளிச்சமில்லை!

யாழ் பல்கலைக்கழகத்தில் அதிகம் மலிவான விலையில் வாங்கிக்கொள்ளக் கூடிய பொருள் யாதென்றால் – அது ‘பேராசிரியர்’ பதவிதான் என்பதில் எள்ளளவும் ஐயமில்லை! கோயில் கும்பாபிஷேக மலரிலும், கூட்டுறவுச்சங்க வருடாந்த சஞ்சிகையிலும் எழுதிய கட்டுரைகளைக் காட்டிப் புள்ளி பெற்று பேராசிரியரானவர்கள் யாழ் பல்கலையில் ஏராளம்!

“பி.எச்.டி பட்டம் பெறாத/ இல்லாத யாழ் பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர்களுக்கு முதுமானிப்பட்டக் கற்கை நெறிகளுக்கான ஆய்வுகளை பரிசோதிக்க அனுமதியில்லை” என்னும் புத்தம் புது நியதியும் அண்மையில் யாழ் பல்கலைக்கழக பேரவையில் உருவாக்கப்பட்டது. ஆக மொத்தத்தில் யாழ் பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர்களுக்கு ஐந்தாம் வகுப்புக்குக் கூட பாடமெடுக்கத் தகுதியில்லை என்பதுதான் உண்மை! நன்றாக நிர்வகிக்கப்பட்டு வந்த பரமேஸ்வராக் கல்லூரியை யாழ் பல்கலைக்கழக உருவாக்கத்துக்காக சீர்குலைக்காது விட்டிருக்கலாம்.

யாழ் பல்கலைக்கழக விரிவுரையாளர்கள் பலரும் தத்தமது வருடாந்த பிரத்தியேக முன்னேற்ற அறிக்கைகளில் தாம் தமது ஊர்களில் விளையாட்டுக் கழகங்களுக்கும், மாதர் சங்கங்களுக்கும் செயளாளர்களாக இருப்பதை தமது ஆய்வுச் செயற்பாடுகளாக காட்டுவது வழக்கம். மேலும் யாழ் பல்கலையின் பீடாதிபதிகள் சிலர் இன்னமும் தமது ‘பொக்கேற் மணிக்காக’ டியூசன் வகுப்புக்கள் எடுக்கும் அவலமும் இங்கு சுட்டிக் காட்டப்பட வேண்டியதே!

யாழ் பல்கலை என்பது திருநெல்வேலிச் சந்தையை விடவும் அவலமான நிலையில்தான் இப்போது இருக்கிறது… எமது கல்விச் சமூகத்துக்கு விடிவு எப்போது?

பேராசிரியர் கூல் போன்றதொரு கல்விமானால் யாழ் பல்கலைக்கழகத்தினரை கட்டி மேய்க்க முடியுமா? இவர்களை மேய்க்க இடி-அமீன் போன்றதொரு சர்வாதிகாரிதான் தேவை!

விரிவுரையாளர் கணேசலிங்கம் பற்றிய ஜெயபாலனின் குற்றச்சாட்டு பொறுப்பற்ற தன்மையுடன் எழுதப்பட்டது. அவர் எந்த நீதிமன்றத்தில் என்ன திகதியில் குர்றவாளியாக காணப்பட்டார் என்பதை கொஞ்சம் தெளிவாகச் சொல்ல முடியுமா? கணேசலிங்கம் புலிக்கும் புலி எதிர்ப்பாளர்களுக்கும் நடந்த பனிப் போரில் பலியாக்கப் பட்டவர் என்பது தான் உண்மை. அவர் இயக்கத்தினுள் போராளிகளிடையே அறிவு ரீதியாக செல்வாக்கு பெறுகிறார் என்பதை சகித்துக் கொள்ள முடியாத புலியின் ஆஸ்தான கொள்கை வித்துவான்களும் ஒரு அப்பாவி மனிதன் மீது அநியாயமான குற்ற்ச்சாட்டு சுமத்தப் படுவதை மறைமுகமாக உற்சாகப் படுத்தினார்கள். (இதில் திருநாவுக்கரசரின் பங்கு கணிசமானது.) புலியை எதிர்த்து வேலை செய்வதாகக் காட்டிக் கொண்ட சில புலியாதரவாளர்கள் (ரெமெடியஸ் உட்பட) ஒரு அப்பாவிப் பெண்ணுக்கு நியாயம் கேட்கப் புறப்பட்டார்கள். அந்தப் பெண் சரியாக 40 தடவை சோரம் போனது பற்றியும் அச்சொட்டாக கணக்கு வைத்தனர். புலிக்குள் செல்வாக்குள்ளவர்களின் இரகசிய தூண்டுதல் இல்லாமல் மனித உரிமை வாதிகளும் பெண்ணிய வாதிகளும் கணேசலிங்கத்திற்கு எதிரான நடவடிக்கையில் இறங்கினார்களா? அப்படியானால் தமது முக்கிய உறுப்பினர் ஒருவர் மீது மேற்கொள்ளப் பட்ட குற்றச் சாட்டு குறித்து புலி ஏன் வாளாவிருந்தது?
கணேசலிங்கம் நீதிமன்றத்தில் நிறுத்தப் படுவதற்கு முன்பும் அதற்குப் பின்பும் விரிவுரையாளராக இருந்தார். அவருடைய வீட்டில் இருந்த பெண்ணைத் தவிர வேறு எந்தப் பெண்ணும் அவர் மீது தவறான நடத்தைக் குற்றச் சாட்டை இதுவரை கூறியதாக எந்த தகவலும் இல்லை. அவர் அப்படியான மனநிலை கொண்டவராக இருந்தால், பல்கலைக் கழகத்தினுள் இருக்கும் ஏனைய பலரை புல்லுருவிகளைப் போல் நடந்து கொள்ள முடியாது?
மேலும், அவர் நீதி மன்றத்தால் குற்றவாளியாக காணப்பட்டிருந்தால் தொடர்ந்து அவர் பதவி வகிக்க முடியாது என்பதை ஜெயபாலன் சிந்திக்கத் தவறியது ஏன்? பல்கலைக் கழகச் சூழலில் நடைபெறும் நிர்வாக, மற்றும் தனி நபர் நடத்தைச் சீரழிவுகள் ஏராளம். அதை வெளிக் கொணர்வது சமூகத்தின் நன்மைக்கு உதவக் கூடியதுதான்.. ஆனால், அதற்காக ஒரு அரசியல் வன்மங்கள் காரணமாகப் பழிவாங்கப் பட்ட ஒரு மனிதரை உதாரணம் காட்டுவது கட்டுரையின் நோக்கத்தை திசை திருப்புகிறது..

உண்மையில், சமூகத்திற்கு நன்மை செய்யும் நோக்கம் உங்களுக்கு இருந்தால், பொருளியல் துறையில் இணைப் பேராசிரியராக பணியாற்றும் இளங்குமரனின் காம லீலைகள் பற்றி பல்கலைக் கழகத்தினுள் நிலவும் கதைகளை கொஞ்சம் விசாரியுங்களேன் ஜெயபாலன்? பெறுபேறுகள் பெறுவதற்காக அப்பாவி மாணவிகள் படும் அவஸ்தையை கொஞ்சம் வெளிச்சத்திற்கு கொண்டு வாருங்களேன்…
ராஜன் ஹூல் இப்போது தலைமறைவாக இல்லை. அவர் இப்போது யாழ்ப்பாணத்தில் தான் இருக்கிறார். விரைவில் கணிதத்துறையில் சேர்க்கப் படுவார் என வதந்தி.. அது மட்டுமல்ல.. அவரது மனைவிக்கும் பல்கலைக் கழகத்தினுள் ஒரு நியமனம் வழங்குவதற்காக பல்கலைக்கழக மானியக் குழுவின் தேர்வு விதிகள் மாற்றியமைக்கப் படுவதாகவும் அரசல் புரசலாக பேச்சு அடிபடுகிறது…எது எப்படியானாலும் சமூகத்திற்கு நன்மை கிடைத்தால் நல்லதுதான்…

Well written article. However, as a reader, my opinion is the topic “விரிவுரையாளர் பொங்கு தமிழ் கணேசலிங்கத்தின் மீது பாலியல் குற்ற வழக்கு” is not good/necessary for this article.

பதிலுக்கு நன்றி ஜெயபாலன்.
//ராக்கிங் என்ற கேலி வதைமுறையை பி இரயாகரன் மிகக் கடுமையாக எதிர்த்தவர். அதனாலேயே அவர் பல்கலைக்கழகத்தில் சக மாணவர்களால் ஓரங்கட்டப்பட்டார். //
இரயாகரன் மீது மதிப்பு உயர்கிறது. சில காலத்துக்கு முன்பு புலி ஆதரவாளர் ஒருவர் இரயாகரனின் மோசமான ராக்கிங் செயல்களினால் பல்கலைக்கழகத்தில் அவருக்கு தடை இருந்தது என்று தெரிவித்தார். புலிக்கும் உண்மைக்கும் உள்ள உறவின் அடிப்படையில் நான் இதை கணக்கெடுக்கவில்லை. கட்டுரையில் இதுபற்றி வந்தபோது குழப்பமாக இருந்தது. இப்போ ஜெயபாலன் மூலம் உண்மையை அறிகிறேன்.

சிறியோன் எனது கருத்துக்களையும் ஏற்றுக் கொண்டமைக்கு மிக்க நன்றிகள் ஜெயபாலன் அண்ணை!

அரசியல் பின்னணி காரணமாக ஏற்பட்ட தாக்கங்களும் அதன் பின்னூட்டங்களாலும் தோன்றிய சிக்கற்தன்மைகளே யாழ் மற்றும் கிழக்கு பல்கலைக்கழகங்களின் சீர்குலைவுக்குக் காரணம் என்கின்ற வாதம் ஏற்றுக் கொள்ளப்படக் கூடியதுதான். ஆனாலும், ஏன் அரசியல் உயர் கல்விக் கூடத்துக்குள் நுழைகின்றது (?) என்பதனையும் நாம் சற்று நோக்க வேண்டும்.

அரசியல் செல்வாக்கு மற்றும் அதனுடனிணைந்த நிழலுக நடவடிக்கைகளை இப்பல்கலைக்கழகங்களில் ஒருவித அடிப்படைத் தகுதிகளுமில்லாது தப்பிப் பிழைக்க நினைக்கின்ற ஒரு சிலர் ஊக்குவிக்கின்றனர். இவர்கள் எந்தக் கட்சிக் கொடி பதவிக்கு வந்தாலும், அந்தக் கட்சிக் கொடிக்கு தம்மை உடனடியாகவே மாற்றிக் கொள்ளக் கூடியவர்கள்.

இந்த வகையில் எனது விடயக் கலை ஆய்வுக்கு (case study) உட்பட்டுள்ள வவுனியா வளாகத்தில் ஒரு சிலரின் அபரிமிதமான ஆதிக்கத்தினால் பாரிய பின்னடைவுதான் ஏற்பட்டுள்ளது. உதாரணமாக 2010ம் ஆண்டிற்காக ஒரு சதமும்கூட ஆய்வு மானியங்களுக்கு இந்த வவுனியா வளாகத்தில் budget பண்ணப்படாத நிலையில், வருகின்ற ஆகஸ்டு-செப்ரெம்பர் மாத காலங்களில் வவுனியா வளாகத்தின் வருடாந்த ஆய்வு மாநாடு (annual research sessions) நடக்கப் போகின்றது.

இதனைத் திட்டமிடல் மற்றும் தொலைநோக்கின்மையின் வெளிப்பாடு என்பதா? அல்லது, ஒரு வித தகுதிகளுமே இல்லாதவர்கள் தம்மைத் தாமே காத்துக் கொள்வதற்காகப் போட்டுக்கொண்டுள்ள ‘ஆராய்ச்சி மாநாட்டு முகத்திரை’ என்பதா?

எது எப்படியாயினும், இந்த ஆராய்ச்சி மாநாட்டில் வவுனியா வளாக so called கல்விமான்கள் ஆயிரக்கணக்கில் ஆய்வுக்கட்டுரைகளை எழுதி வாசித்துத் தள்ளிவிடுவார்கள். இந்த ஆய்வுக்கட்டுரைகள் வவுனியாவைத் தவிர வேறெந்த இடத்திலும் செல்லுபடியாகாது என்பதும் இன்னொரு முக்கிய விடயம். வவுனியாவில் மட்டுமே இரகசியமாக வாசித்து முடிக்கப்படப் போகின்ற இவ்வாய்வுகள் என்கின்ற ஆவணங்களைக் கொண்டு பேராசிரியராக வருவதற்கும் சில so called கல்விமான்கள் திட்டமிட்டும் இருக்கலாம்.

இப்படியான திட்டமிடலின் அடிப்படையில் தான் 2009ம் ஆண்டில் taught master degreesகளை மட்டுமே தகமையாகக் கொண்ட ஆராய்ச்சிப் பின்னணியற்ற ஒரு சீமானும் ஒரு சீமாட்டியும் வவுனியா வளாகத்தில் பேராசிரியர் பதவியுயர்வுக்கான விண்ணப்பம் மேற்கொண்டுள்ளனர்.

இவர்கள் பேராசிரியர்கள் என்றால் (?)… பொறியியல் துறையில் தொடங்கி சமூகவியல், அரசியல் விஞ்ஞானம், கலாச்சாரமெனத் தன் எல்லைகளை அகன்றதாக்கிக் கொண்டே போகின்ற பேராசிரியர். ஹூல் போன்ற சிந்தனாவாதிகளுக்குப் இது பெரும் இழுக்காகவன்றோ அமையும்?
பேராசிரியர்கள் பேராசிரியர்களாகவும், விரிவுரையாளர்கள் விரிவுரையாளர்களாகவும் இருப்பதற்குத் தேவை – அடிப்படை அறிவும்… விடயத் தேடலுமே.

தேடலும் கொள்கையுமற்ற இந்த யாழ் பல்கலைக்கழகச் சமூகமானது மறுமலர்ச்சியடைய வேண்டுமெனில் உங்களைப் போன்றவர்களின் விமர்சனங்கள் தேவை. தொடரட்டும் உங்கள் பணி.

வவுனியா வளாகத்தில் நிர்வாகியாக இரண்டொரு வருடகாலமிருந்த எனக்கு இந்த வளாகத்தை இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்திற்கான நல்லதொரு முன்னேற்றக் களமாக மாற்றிவிட வேண்டும் என்கின்ற ஆதங்கமும் வெறியும் உண்டு. அதற்காக நண்பரே நான் உங்களுக்கு என்றும் தோள் கொடுக்கத் தயாராக இருக்கின்றேன்.

இப்படிக்கு,
ராஜதுரை

1986ம் ஆண்டு முருகையன் யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகத்துக்கு துணை பதிவாளராகப் பணியாற்ற வருகின்றபோது தான் புலிப் பாஸிசத்திலிருந்து தனது சுயாதீனத்தை பேணிக்கொள்வதற்காக பல்கலைக்கழகம் கடுமையாகப் போராட வேண்டியிருந்தது. இதே ஆண்டுதான் யாழ் பல்கலைக்கழக மாணவரான விஜிதரனை புலிகள் கடத்திச்சென்று சித்திரவதை செய்து கொன்றதன் மூலமாக பல்கலைக்கழகம் மீதான தங்களது மேலாதிக்கத்தை நிலைநிறுத்தினார்கள். மாற்று இயக்கங்களைச் சேர்ந்த பல்கலைக்கழக மாணவர்கள் பலர் கல்வியை இடைநிறுத்தி ஓட வேண்டியிருந்தது.

முருகையன் (1935-2009) – நகலும் நாடகமும் : நட்சத்திரன் செவ்விந்தியன் http://thesamnet.co.uk/?p=17277

…நான் எழுதுவதை “இங்கே குறித்து வைத்துக் கொள்ளுங்கள்”!. திரு.நாவலன், தன் இனியொரு இணையதளத்தில், “இந்திய எதிர்ப்புணர்வை” கக்கிக் கொண்டிருக்கிறார். இதிலும் பினோட்டத்தில், அதற்கான அடிப்படைக் காரணத்தை விளக்கியிருக்கிறார். அனைவருக்கும் தெரியும் திரு.ஜெயதேவன்(ஈழபதீஸ்வரர் ஆலயம்) அவர்களுடைய தமையனும், தாயும் இந்திய இராணுவத்தால் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டவர்கள் என்று!. நான் சில ஆண்டுகளாக(துறை சார்ந்தவன் என்ற காரணத்தால்), இலங்கை தமிழர்கள் இந்திய இராணுவத்தை சாட்டி, சில சுய வெளிப்பாடுகளை நசிந்துக்கொண்டு வருவார்கள் என்று. பாராபட்சமற்ற ஆய்வுகள் தேவை!.

கலைஞர் கருணாநிதி, தான் இந்திய இராணுவத்தை (ஐ.பி.கே.எஃப்) எதிர்த்தேன் (வரவேற்க செல்லவில்லை) என்பார் (தண்டவாளத்தில் தலை வைத்து படுத்த மாதிரி). ஆனால், முள்ளிய வாய்க்கால் என்பது, ஐ.பி.கே.எஃப் பை அனுப்பிய இந்திராகாந்தி வழிவந்த அதே இந்திய நிர்வாகத்தின் முக்கிய கூட்டாளியாகத்தான் தமிழக முதல்வர் கருணாநிதி இருந்தார்!. ஆகையால் இந்திய இராணுவத்தின் மீது பழியை தூக்கி போட்டு (புலிகள் மீது பழியை போடுவது போல), குற்றவாளிகள் தப்பித்துக் கொள்ளமுடியாது. இதில் கலைஞர் குற்றவாளியல்ல. இத்தகைய கொடுமைகளுக்கு காரணமான அரசியல் போக்குகள், செய்த குற்றங்களை மறைத்துவிட்டு, அடுத்த குற்றங்களுக்கு சர்வசாதாரணமாக தாவும், சமூக சூழல்களின் அணுசரணைகள் தரவுபடுத்த(டெஃபனிஷன்)படல் வேண்டும்!. இந்திய இராணுவம் என்று “மட்டமாக(ஃபிளாட்)” பொருள்படுத்துதல், அடுத்த ஆட்சியில் நிர்வாகம் மாறினால், “தான் இந்திய இராணுவத்தை வரவேற்கவில்லை” என்பவர்களுக்கு ஆதரவாக பயங்கரவாத தாக்குதல் நடத்துவீர்களா??….

அறிந்தும் அறியாமலு கற்பனைகளிலும் கத்திகளை இட்டுக்கட்டி பாரிய ஒரு நிறுவனத்தை மாசுபடுத்துவதில் எனக்கு உடன் பாடில்லை எது எப்படி இருப்பினும் யாழ் பல்கலைக்களகத்தால் உருவாக்கப்பட்ட பல ஆயிரம் பட்டதாரிகள் உலகெங்கும் பரந்து கொடி கட்டிப்பறப்பதர்க்கு அங்கிருக்கும் பேராசிரியர்கள் தான் காரணம். புலிகளினால் யார் தான் மாறவில்லை மொத்த தமிழ் சமூகமே மாறி நிற்கும் பொது அதன் அங்கமான பல்கலைக்கழகம் என்ன செய்யும் கூல் இருந்தாலும் இததான் விதி மாறுவார் அது நிச்சயம்.
மதிவதனி யாழ் பல்கலை மாணவி என்பது பொய் கட்டுரையாளருக்கு அது தெரியவில்லை.
யாழ் பல்கலையில் சிறந்த நிர்வாகியாக இருந்த பதிவாளர் திருமதி தங்கராஜா வின் பதவியைப்பரித்தி அவமானப்படுத்தியது மாணவரமைப்பல்ல. கல்விசாரா ஊழியர் தொழிற்சங்கம். அது இன்னும் உயிருடன் தானிருக்கிறது கூல் வந்தால் மாறுவார் அல்லது ஓடுவார் மாற்றமென்பது நடக்காது நடக்க விடமாட்டங்கள்

அன்புக்குரியன் அவர்களே, // “அறிந்தும் அறியாமலும், கற்பனைகளிலும் கத்திகளை இட்டுக்கட்டி பாரிய ஒரு நிறுவனத்தை மாசுபடுத்துவதில் எனக்கு உடன் பாடில்லை”// என்கின்ற உங்கள் கூற்றைத் தாங்கள் மெய்ப்பிக்க எங்கேதான் போய் சான்றுகளைத் தேடப் போகின்றீர்கள்? அப்படியான சான்றுகளேதும் இருப்பதாக நான் நினைக்கவில்லை!

வெளிப்படையாகவே தெரிகின்ற உண்மைகளைத் தான் ஜெயபாலனும் அவரது பதிவிற்குக் கருத்துக்களைத் தெரிவித்துக் கொண்டிருக்கின்ற பலரும் சொல்லிக் கொண்டிருக்கின்றார்கள்.

யாழ் பல்கலைக்கழகம் மிகவும் உயர்ந்த நிலையில் உள்ளது என்று சொல்லிக் கொண்டு திரிதல், உள்ளகத்தே புற்று நோயை வைத்துக் கொண்டு சுகதேகி போல் நடித்துத் திரிதலுக்கு ஒப்பானது.

நாமனைவரும் ஏகமனதாக ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டியது: “யாழ் பல்கலைக்கழகத்தின் சீர்குலைந்த நிலையை”! அது தீர்க்கமான உண்மை. ஒருவராலுமேயே மறுதலிக்க முடியாது. இந்த இழிநிலையை ஏற்றுக் கொண்டால்தான் முன்னேற்றுதலும் அதன் வழிவரும் முன்னேற்றமும் சாத்தியம்! அல்லாவிடில், அன்புக்குரியன் நாம் வழமை போலவே ‘குண்டுச் சட்டிக்குள் குதிரையோட்ட வேண்டியதுதான்’!

இப்படிக்கு,
ராஜதுரை

கருத்தாளர்களுக்கு மீண்டும் எனது நன்றிகள். விடயத்திற்கு வருவோம்:

//பல்கலைக் கழகத்தை சீர்குலைக்கும் விஷயத்தில் கைலாசபதியின் பங்கை குறைத்து மதிப்பிட முடியாது.// தாமிர மீனாட்சி
பேராசிரியர் கைலாசபதி மீதான உங்களுடைய இக்குற்றச்சாட்டு ஏற்புடையது என நான் கருதவில்லை. அவரில்லாமல் யாழ்ப்பாணத்தில் பல்கலைக்கழகம் ஒன்று உருவாகி இருக்குமா என்பது சந்தேகமே. மேலும் யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகத்தில் மிகக் குறைந்தகாலம் உபவேந்தராக (அப்போது வளாக அதிபர்) இருந்தவர் கைலாசபதி மட்டுமே. பல்வேறு கல்வித்துறைகளையும் மிகக் குறுகிய காலத்தில் உட்புகுத்தி பல்கலைக்கழகத்தை பல்லின பல்சமூக ஆய்வுநிறுவனமாக நிறுவியவர். அவர் மீதான விமர்சனங்கள் இல்லாமல் இல்லை. ஆனால் பல்கலைக்கழகத்தை சீர்குலைத்தவர் என்பது பொருத்தமான குற்றச்சாட்டாக இல்லை.

அடுத்து முக்கியமாக தாமிர மீனாட்சி நீங்கள் கணேசலிங்கம் பற்றிய எனது குற்றச்சாட்டுப் பற்றிய உங்களுடைய பதிவு ஆச்சரயமானதாக உள்ளது. ”20.09.2005இ யாழ்ப்பாணத்தில் நீதியரசர் திருமதி சிறிநிதி நந்தசேகரம் முன்னிலையில் ‘பொங்கு தமிழ்’ கனேசலிங்கம் என்று யாழ்ப்பாணத்தில் பிரபலமாகத் அறியப்பட்டிருந்த யாழ் பல்கலைக்கழக விரிவுரையாளர் தங்கராசா கனேசலிங்கம்இ ஆஜர்ப்படுத்தப்பட்டார்.” இவர் மீதான வழக்கை யாழ்ப்பாணத்தில் தொடரமுடியாதபடி புலிகள் அழுத்தத்தை வழங்கி இருந்தனர். அப்படி இருந்தும் மக்களுடைய கடுமையான எதிர்ப்பு காரணமாக அவருக்காக ஆஜரான ரிஎன்ஏ பாஉ சட்டத்தரணிகள் ரவிராஜ் விநாயகமூர்த்தி இருவரும் வழக்கில் இருந்து விலகிக் கொண்டனர். இந்நிலையில் வழக்கு கொழும்புக்கு மாற்றப்பட்டது. கணேசலிங்கம் சார்பில் அப்போதைய ரிஎன்ஏ பாஉ சிறிகாந்தா ஆஜரானார். குற்றச்சாட்டை வைத்த யோகேஸவரி காணாமல் போகவும் வழக்கு கைவிடப்பட்ட நிலையில் உள்ளது.

தாமிர மீனாட்சி நீங்கள் ஒரு பெண்ணின் பெயரில் ஆணாதிக்ககருத்து ஒன்றினைப் பதிவு செய்கின்றீர்கள். //அந்தப் பெண் சரியாக 40 தடவை சோரம் போனது பற்றியும் அச்சொட்டாக கணக்கு வைத்தனர்.// பாலியல் வல்லுறவுக்கு உள்ளான ஒரு பெண் பற்றி குறிப்பிடுகையில் சோரம் போனது என்று குறிப்பிடுவது எவ்வகையிலும் நியாயமாகாது. அதுவும் ஒரு 13 வயதுப் பெண் பிள்ளையை நீங்கள் சோரம் போனவள் எனக் குறிப்பிடுவது அநியாயமானது. ஒரு விவாதத்திற்காக இப்பெண்ணே இந்த உறவுக்கு உடன்பட்டு இருந்தால் கூட கணேசலிங்கம் தண்டிக்கப்பட வேண்டியவரே.

இந்த வழக்கைப் பொறுத்தவரை சந்தேகத்தின் பயனை நீங்கள் ஒரு விரிவுரையாளர் புலிகளின் முக்கியஸ்தர் சமூகத்தில் உயர்ந்த நிலையில் உள்ளவரக்கு வழங்குகிறீர்கள். ஆனால் சந்தேகத்தின் பயனை வீட்டில் வேலைக்கு அமர்த்தப்பட்ட ஒடுக்குமுறைக்கு உள்ளாகின்ற சமூகத்தின் கீழ்நிலையில் உள்ள தனக்காகக் குரல் எழுப்ப வலுவற்ற அந்த அப்பாவி இளம் சிறுமிக்காகவே வழங்க என்னால் முடியும்.

கணேசலிங்கத்தை எந்த நீதிமன்றமும் இதுவரை குற்றவாளியாகக் காணவில்லை. கணேசலிங்கத்தை மட்டுமல்ல இலங்கையில் படுகொலைக்கு உள்ளான ஆயிம் ஆயிரம் அப்பாவிகளின் படுகொலைக்கு பொறுப்பான விடுதலை இயக்கங்களின் உறுப்பினர்களையோ தலைவர்களையோ அல்லது இலங்கை இராணுவ வீரர்களையோ அல்லது அவர்களுக்கு கட்டளைகளை வழங்கும் அதிகாரிகளையோ எந்த நீதிமன்றமும் குற்றவாளியாகக் காணவில்லை. அதற்காக இலங்கையில் அச்சொட்டாக 40 000 பேர் படுகொலை செய்யப்பட்டனர் என்று கணக்கு வைப்பது தவறா? அதற்கு விடுதலை இயக்கங்களும் இலங்கை இராணுவமும் பொறுப்பு என்று குற்றம்சாட்டுவதில் தவறு உள்ளதாகவும் நான் கருதவில்லை.

//அவருடைய வீட்டில் இருந்த பெண்ணைத் தவிர வேறு எந்தப் பெண்ணும் அவர் மீது தவறான நடத்தைக் குற்றச் சாட்டை இதுவரை கூறியதாக எந்த தகவலும் இல்லை.//
தாமிர மீனாட்சி இது மிகவும் பலவீனமான வாதம். யாழ்ப்பாண சமூகம் ஒரு மூடிய சமூகம். அதில் பாதிக்கப்பட்ட பெண்கள் தங்களுக்கு நேர்ந்த அவலத்தை வெளிப்படுத்த முன்வருவதில்லை. குறிப்பாக மேற்கு நாடுகளிலேயே பாலியல் குற்றங்களில் குறைந்த அளவு வீதத்தினரே அதனை முறையிடுகின்றனர். அப்படி இருக்கையில் கணேசலிங்கம் மீது வேறு யாராவது குற்றச்சாட்டு வைத்தார்களா என்று ஆராய்வது அர்த்தமற்றது.

பல்கலைக்கழகத்தில் நடைபெறும் பாலியல் துஸ்பிரயோகங்களில் மிகவும் அறியப்பட்ட ஒரு சம்பவம் என்பதால் இதனை இக்கட்டுரையில் பதிவிட்டேன். ஆனால் தங்கள் தொழில் நேர்மையை மீறி அதிகாரத்தை துஸ்பிரயோகம் செய்து இவ்வாறான சம்பவங்கள் பொதுவாக இடம்பெறுகின்றது என்ற குற்றச்சாட்டுக்கள் நிறையவே உள்ளது. இது பல்வேறு பல்கலைக்கழகங்களிலும் இருந்த போதும் யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகம் மிக இறுக்கமான மூடிய ஸ்தாபனமாக இருப்பதால் அங்கு இவ்வாறான துஸ்பிரயோகங்கள் அதிகம் என அறியவருகிறது.

த ஜெயபாலன்.

நீங்கள் கவனத்தில் எடுக்கத் தவறிய விஷயங்கள்:

1. நீதிமன்றக் குற்றப் பத்திரத்தில் 40 தடவை என்று பொத்தாம் பொதுவாக குறிப்பிட முடியுமா? 40 தடவைகள் பலாத்காரம் செய்யப்பட்டார் எனக் குறிப்பிட்டால் அது நீதிமன்றத்தில் நிரூபிக்கப் பட வேண்டாமா?

2. கணேசலிங்கத்தை விட, மோசமான பாலியல் வன்முறையாளர்கள் பல்கலைக் கழகத்தில் இருந்த போதிலும், அவர்கள் மீது எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கப் படாமல், கணேசலிங்கத்தின் மீது பாலியல் பலாத்கார குற்றம் சாட்டப் பட்டது அவர் பொங்கு தமிழில் முன்னணியில் நின்ற காரணத்தினாலா?

3. அவர் மீது குற்றம் சாட்டப் படுவதற்கு புலியின் ஒரு சாரார் காரணமாக இருந்தார்கள் என்பது எனது குற்றச் சாட்டு. அதற்கு உங்களுடைய பதில் என்ன? ( இத்தகைய குற்றங்களைச் செய்ததாக புலிக்குப் பணம் கொடுக்க மறுத்த பலர் தண்டிக்கப் பட்ட கதைகள் நிறைய உண்டு.)

4. மூடிய சமூகத்தில் சரியான நீதி விசாரணையும் மூடப்பட்ட ஒரு விஷயம் தான். பெண்கள் அமைப்புக்கள் ஊர்வலம் சென்றதால் மட்டும் ஒரு நிரபராதி குற்றவாளியாக்கப் படுவது எவ்விதத்தில் நியாயம்?

5. அனுதாபத்தைப் பெறும் நோக்கில் ஒரு பதின்மூன்று வயதுச் சிறுமி பகடைக் காயாகப் பயன்படுத்தப் பட்டார். அவர் மீதுள்ள அனுதாபம் வரவேற்கக் கூடியது தான். உண்மையாக அவர் பலாத்காரம் செய்யப்பட்டிருந்தால் அது மிகக் கொடுமையான ஒரு விஷயம். ஆனால், சந்தேகம் அவருக்குச் சார்பானதாக அமைய வேண்டும் என்பதற்காக ஒரு நிரபராதி குற்ற மூட்டைகளுடன் நடைப் பிணமாக மாற்றப் படுவது சரியான பெண்ணிலை வாதமாக எனக்குப் படவில்லை.

“பல்கலைக்கழகம் பற்றி நான் விரிவாக எழுதவிருக்கும் கட்டுரையில் நான் இவற்றை விரைவில் எழுதுவேன்” என்று சொல்கிற நட்சத்திரன் செவ்விந்தியனுக்கும் அவரது கட்டுரையைப் பிரசுரிக்கப் போகிறவர்களுக்கும் ஒரு சின்ன வேண்டுகோள். “கைலாசபதி ஒரு அறியப்பட்ட ஸ்திரி லோலர். அவரது மாணவராக இருந்து பின்னாளில் விரிவுரையாளர் பேராசிரியரான ஆன பெண்களோடு அவருக்கு இருந்த பாலியல் உறவுகளையும் பல்கலைக்கழக சமூகம் நன்கு அறிந்தே இருக்கிறது” போன்ற சரியான ஆதாரம் அற்ற விடயங்களையும் தலைப்புக்குச் சம்பந்தப்படாத விடயங்களையும் தவிர்த்துக் கொள்வது மிகவும் முக்கியம்.

புரபெசர்//புத்தூர் வங்கி கொள்ளைக்கு கேபி பயன்படுத்திய ஸ்கூட்டர் விமல்ராஜ் உடையது என்ற ஒரு தகவலும். அண்மைக்காலத்தில் விமலராஜ் லண்டனில் நாடுகடந்த அரசின் முக்கிய ஏற்பாட்டாளர் என்பது ஒன்று. அடுத்து கேபியை சந்திக்க சென்ற குழுவில் சென்றிருந்த விமலதாசன் என்பவரும் ஒரே ஆளா என்பதை உறுதிப்படுத்த வேண்டியது தேசம்.//
நான் விசாரித்தவரை அவர்கள் ஒருவரல்ல. மேலும் சிலருடன் தொடர்புகொள்ள முயற்சிக்கின்றேன்.

புரெபெசர்//சிவரமணி தற்கொலைக்கு புலியை காரணம் கூறமுடியாது.//
இந்தக் கருத்துடன் நீங்களே முரண்படுகின்றீர்கள்.
புரெபெசர்//சிவரமணி கூடித்திரிந்த தில்லை; செல்வி புலிகளால் பிடிக்கப்பட்டது இரண்டாம் பட்சமான விரக்தி. தில்லையின் கைதை தொடர்ந்தானதும் சிவரமணியுடன் கூடித்திரிந்தவர்களின் கைதுகளால் வீட்டில் சிவரமணிக்கு கொடுக்கப்பட்ட குடைச்சலும் சேர்ந்தே பெண்ணியவாதியின் தற்கொலை நேர்ந்தது.//
சிவரமணி – செல்வி – தில்லை ஆகியோரின் உறவு தனிப்பட்ட உறவு மட்டுமல்ல அரசியல் ரீதியானதும் கூட
._._._._._.

நாவலன்//சமுகத்தில் நிலவும் ஒடுக்குமுறைக்கு எதிரான உணர்வின் உணர்ச்சிகரமான மத்திய தரவர்க்க எழுச்சியாக பல தடவைகள் பல்கலைக் கழகங்கள் தொழிற்படுவதுண்டு.//

ஜெயபாலன் த//ஆனால் பொதுவாகவே இளைஞர் சமூகத்தில் ஏற்படும் புரட்சிகரச் சிந்தனைகள் மீதான காதல் யாழ்ப்பாண சமூகத்தில் யாழ்ப்பாண பல்கலைகழக சமூகத்தில் ஏற்படவில்லை. அல்லது ஏற்பட்ட போதும் அது குறிப்பிடத்தக்க அளவில் இருக்கவில்லை.//

நாவலன் //கட்டுரையில் ரயாகரனையும் என்னையும் குறிப்பிட்டிருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை.//
குறிப்பிட்டு இருக்காவிட்டால் இருட்டடிப்பு என்று தொடர் கட்டுரைகள் எழுத வாய்ப்பாக இருந்திருக்கும்.

._._._._._.

அன்புக்குரிவன்//மதிவதனி யாழ் பல்கலை மாணவி என்பது பொய்.//
”நான் படிப்பில் படுசுட்டி. நீ படித்து டாக்டராக வர வேண்டும் என்று அப்பா அடிக்கடி சொல்வார். ஆனால் எனக்கு விவசாயத்தில் தான் ஆர்வம் இருந்தது. எங்களுக்கு ஊரில் நிலம் நீச்சு இருந்ததால் வேளாண்மைத் துறையில் ஏதாவது சாதிக்க வேண்டும் என்கிற உத்வேகத்துடன் இருந்தேன். யாழ்ப்பாணம் பல்கலைக்கழகத்தில் டாக்டருக்குப் படிக்க எனக்கு இடம் கிடைத்த போதிலும் அதைப் புறந்தள்ளிவிட்டு பெராதேனியா கல்லூரியில் வேளாண் அறிவியல் படிப்பில் சேர்ந்தேன். நான் 2ம் ஆண்டு படித்துக் கொண்டிருந்த போது தான் இலங்கையில் இனக்கலவரம் ஏற்பட்டது.”
மதிவதனி பிரபாகரன் செப்ரம்பர் 30 2007 – ராணி சஞ்சிகை

//யாழ் பல்கலைக்கழகத்தின் விவசாயத்துறை 1990ல் கிளிநொச்சியில் ஆரம்பிக்கப்பட்டது.// யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழக வரலாறு.

பிரதெனியாவை விட்டு ஊர்வந்த மதிவதனி யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகத்தில் உண்ணாவிரதத்தில் பங்கேற்றது பற்றிய விபரத்தை தெரிந்திருந்தால் அன்புக்குரியவன் அல்லது வேறு யாராவது பதிவிடவும். மேலும் மதிவதனியுடன் இன்னும் சில மாணவிகளும் புலிகளால் கடத்தப்பட்டனர் அவர்களுக்கு என்ன நடந்தது பற்றியும் தெரிந்தவர்கள் பதிவிடவும்.

அன்புக்குரியவன் //யாழ் பல்கலையில் சிறந்த நிர்வாகியாக இருந்த பதிவாளர் திருமதி தங்கராஜா வின் பதவியைப்பரித்தி அவமானப்படுத்தியது மாணவரமைப்பல்ல. கல்விசாரா ஊழியர் தொழிற்சங்கம். //
யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகத்தின் இந்நிலைக்கு மாணவர்கள் மட்டும் பொறுப்பாளர்களல்ல அதனை நீங்கள் உறுதிப்படுத்தி உள்ளீர்கள்.
._._._._._.

நாங்கள் என்னத்தை இழந்திருக்கிறோம் என்பதை அது கிடைக்கும் வரை தெரியாது என்ற குமரனின் கருத்தே யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகம் பற்றிய எனது மதிப்பீடு.
._._._._._.

ராஜதுரை //தெல்லிப்பழை துர்க்கையம்மன் நிர்வாக சபையின் அறங்காவலர்கள் சிபாரிசினால் யாழ் பல்கலையால் உள்வாங்கப்படுகின்ற பேரவை உறுப்பினர்களின் தகமைகளும் பொருத்தப்பாடுகளும் ஐயத்துக்குரியதே.//
எனக்கும் இன்னும் பலருக்கும் இது புதிய தகவல் நன்றி.

ராஜதுரை //யாழ் பல்கலைக்கழகம் மிகவும் உயர்ந்த நிலையில் உள்ளது என்று சொல்லிக் கொண்டு திரிதல், உள்ளகத்தே புற்று நோயை வைத்துக் கொண்டு சுகதேகி போல் நடித்துத் திரிதலுக்கு ஒப்பானது. “யாழ் பல்கலைக்கழகத்தின் சீர்குலைந்த நிலையை”! அது தீர்க்கமான உண்மை. ஒருவராலுமேயே மறுதலிக்க முடியாது. இந்த இழிநிலையை ஏற்றுக் கொண்டால்தான் முன்னேற்றுதலும் அதன் வழிவரும் முன்னேற்றமும் சாத்தியம்!//
ராஜதுரையின் கருத்து முற்றிலுமான உண்மை. இது பல்கலைக்கழகத்திற்கு மட்டுமல்ல தனிப்பட்ட வாழ்விலும் பொது அமைப்புகளின் வாழ்வுக்கும் இது பொருத்தமான கூற்று. கட்டமைக்கப்பட்ட விம்பங்களுக்குள் மாயைகளுக்குள் வாழாமல் யதார்த்தத்தை ஏற்றுக்கொண்டு முன்னேற்றத்திற்கான வழியைத் தேட வேண்டும்.

._._._._._.

ராபின்மெய்யன் //திடீரென ஹூல் என்னும் அவதார புருஷர் வந்து நீர் மேல் நடந்து செல்லும் அற்புதம் செய்யப் போகிறார் என்பதன் பின்னணி என்ன?//
ஜீவன் கூல் நீர்மேல் நடக்கும் அற்புதம் செய்யுமளவிற்கு யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகம் அவ்வளவு மோசமான நிலையில் இல்லை. நேர்மையான ஒரு சிறந்த நிர்வாகி அதற்கான தகுதிகளுடன் இருந்தால் அவரால் யாழ்பாணப் பல்கலைக்கழகத்தில் பாரிய மாற்றங்களைக் கொண்டுவர முடியும். அதற்கான சகல தகமைகளும் பேராசிரியர் ஜீவன் கூலிடம் உள்ளது என்பது எனது அபிப்பிராயம். அவருக்கு மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவதற்கான சந்தர்ப்பத்தை வழங்க வேண்டும் என்பது எனது அபிப்பிராயம்.

ராபின்மெய்யன்//அவர் துணைவேந்தராக நியமிக்கப்பட்டு யாழ்ப்பாணம் செல்வதற்கு தனது பதவியேற்பை எதிர்க்க வேண்டாம் என புலிகளுக்குத் தூதுவிட்ட கதை உங்களுக்கு தெரியுமா? தெரிந்திருந்தாலும் நீங்கள் கட்டுரையில் குறிப்பிடுவீர்கள் என எதிர்பார்க்க முடியாது.//
”புலிகளுடைய கடும்போக்கை கைவிட்டு ரட்ன ஜீவன் கூலை தனது கடமையைத் தொடர வெவ்வேறு வழிகளில் முயற்சிக்கப்பட்டது. புலிகளுடனும் இது தொடர்பாகப் பேசப்பட்டது. தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்பும் இவ்விடயத்தில் தலையீடு செய்தது. ஆனால் அவை எதுவும் பலனளிக்கவில்லை.” –எனது கட்டுரையில் இருந்து.

ஜீவன் கூல் தனது கடமையைச் செய்வதற்கு பல்வேறு வழிகளையும் புலிகளையும் கூடி அணுகி இருந்ததை கட்டுரை சுட்டிக்காட்டுகின்றது.

தமிழ்நாட்டிலுள்ள பல்வேறு பல்கலைக் கழகங்களிலும்,குளருபடிகளுக்கும், ஒழுங்கீனங்களுக்கும்,குறைவில்லை. இது யாழ்ப்பாண பல்கலைகழகத்திலிருந்து எப்படி வேறுபடுகிறது என்றால்?, “உள்ளிருந்து கொல்லும் வியாதியான” “CANNIBALISM” (நரமாமிசம் சாப்பிடுதல் அல்லது தன் இனத்தையே அடித்து சாப்பிட்டு வளருதல்)!.
/9. ஒருவகையில், இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தின் தற்போதையக் கலாச்சாரப் பின்னடைவுக்கும் பிறழ்ந்துபோன சமூகக்கட்டமைப்பிற்கும் யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகத்தின் சீர்குலைவும், அதன் விளைவான கொள்கைப்பிறழ்வுகளும் முக்கியகாரணங்கள்தான்.
10. ஒரு பல்கலைக்கழகமென்பது அது பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்ற பிரதேசத்தினதும் அப்பிரதேச சமூகத்தினதும் கலாச்சார அடையாளமென்பது கல்விச் சிந்தனையாளர்களால் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட கருத்து. ‘கலாச்சாரமென்பது’ சமூகமொன்று வழி-வழியான தேடலினால் பெற்றுக்கொண்ட சமூக-சூழல் அறிவின் தொகுப்பாகும் (உசாத்துணை: Monaghan, J., and Just, P., (2000) Social and Cultural Anthropology. Oxford University Press). இச் செயற்பாட்டில் பல்கலைக்கழகம் ஆற்றும் பங்களிப்புப் பாரியது./

–வழி வழியான தேடல்கள் என்றால்,அதன் பிரழ்வும் ஒரு பரிணாமமே!.கலாச்சாரம் என்பது,பொருளாதர கட்டமைப்பைவிட பழைமையானது.”கேனிபாலிஸம்” என்ற பிரழ்வு,”பொருளாதார கையாள்கையை” நிர்ணயிக்கும் வல்லமை பெரும் போது,அது ஒரு தொற்று நோயாக,கிருமியாக மாறுகிறது.நேரடியாக கொலை செய்தல் இதன் அர்த்தமல்ல,”பொருளாதார கையாள்கையும்” இத்தகைய விரக்திகளை,வெறுமைகளை அந்த சமூகத்தில் ஏற்ப்படுத்தலாம்!. இதில்,”SUPER-EGO DELUSION” என்ற வார்த்தையையும்,பிரஞ்சு ஜீன் பால் சாத்தரின் கதையில் வரும் “NAUSEA” என்ற வார்த்தையையும் இதில் தொடர்பு படுத்தி ஆராய்க!. இந்த நோயை சரியான,ஆரோக்கியமான (சமூகத்தை பிரதிபலிக்கும்) பல்கலைக்கழக ஆராய்ச்சி மூலம் குணமாக்கலாம்!.பணமிருக்கிறது?! என்ற பெருமையை(SUPER-EGO DELUSION)?,தமிழ்நாட்டுக்கு மட்டும்தான் காட்டலாம(உள்ளகத்தே புற்று நோயை வைத்துக் கொண்டு சுகதேகி போல் நடித்துத் திரிதலுக்கு ஒப்பானது.). இதனுடன் தூக்கிச்செல்லும் “CANNIBALISM” தினால், மீண்டும் பிரழ்வுகளே.இதனால்,”MACRO ECONOMY” என்பதில் இலாபம் இல்லை என்கிற போது அந்த நோயை வைத்திருப்பானேன்!?…

Democracy, உங்களது ஆக்கபூர்வமான கருத்துக்களுக்கு எனது நன்றிகள்! மிகவும் சுருக்கமான முறையில் உங்கள் கருத்துக்களுக்கு எனது பார்வையிலான (perspective) விளக்கத்தை இத்தால் தருகின்றேன்.

1.தங்களால் உவமைப்படுத்தப்பட்ட ‘நரமாமிசம் தின்னுதலுக்கு’ ஒப்பானதுதான் இன்றைய யாழ் பல்கலைக்கழகத்திலிருக்கும் தகமையற்றவர்கள் தம் சுயலாபம் கருதிச் சமூகத்தின் பாதையை இருட்டடிப்புச் செய்து விழுமியங்களை மீறி நடாத்துகின்ற ‘கலாச்சாரக் கொள்ளை’. இதனைக் கலாச்சாரக் கொள்ளை என்று சொல்வதிலும் பார்க்கக் ‘கலாச்சாரக் கொலை’ என்றே கூறலாம்.
2.சமூகக் கலாச்சார வளர்ச்சியின் படிமுறை வளர்ச்சியில் பிறழ்வும் ஒரு பரிணாமந்தான்! அதனை நான் மறுதலிக்கவில்லை! ஆனால், எத்தகையான பிறழ்வுகளுக்கு மத்தியிலும் தத்துவார்த்தமான சிந்தனையாலும், மனிதத்தன்மைக்கு மதிப்பளிப்பதினாலும், தனிமனித/சமூக உரிமைகளைப் பேணலினாலும், ஆக்கபூர்வமான செயற்பாடுகளினாலும் – இவற்றின் விளைவான தொடர் தேடலினடிப்படையில் எழுகின்ற முன்னேற்றத்தினாலும் ஒரு சமூகம் பரிணாம வளர்ச்சியடையாவிட்டால் – அது ஒரு காலத்தில் ‘களியாட்டங்களில்’ மூழ்கி அழிந்து போன உரோமானிய சமூகத்தின் நிலைக்குத்தான் செல்லும்.
3.‘முன்னேற்றம்’ என்கின்ற நேர்வினைச் செயற்பாட்டுக்கு கட்டாயமாக ‘பிறழ்வு’ என்கின்ற ‘எதிர்வினை’ இருந்தேதான் ஆகும். ஆனால், ஒரு ஆரோக்கியமான சமூகம் பிறழ்வினைக் கட்டுப்படுத்தித் தன்னை முன்னேற்றிக் கொள்வதில் உறுதியாயிருக்கும்.
4.தற்போதைய யாழ் பல்கலை சமூகம் தனிமனித இலாப நோக்கங்களின் அடிப்படையில் பிறழ்வுகளுக்கும், அதன் விளைவாக ஏற்படுகின்ற ‘நரமாமிசம் தின்னும் செயற்பாடுகளுக்கும்’ இடம் கொடுப்பதனால் மாபெரும் கலாச்சாரக் கொலைக்களமாகவே விளங்குகின்றது (a ‘massive’ cultural slaughterhouse).
5.Super-ego delusion என்கின்ற உங்கள் கருத்து இற்றைய யாழ் பல்கலைக்கழகத்தில் விடாப்பிடியாக பதவிகளைத் தக்கவைத்துக் கொண்டு தம் குறைபாடுகளை மூடிமறைத்து இலாபம் காணும் கல்வியாளர்கள் என்று சொல்லிக் கொள்கின்றவர்களுக்கு சாலப் பொருந்தும்.
6.“நான் ஒரு சிரேஷ்ட விரிவுரையாளன்/விரிவுரியாளினி” என்பதனால் எனக்கு எல்லாமே தெரியும் என்கின்ற ‘யாதுமறிந்த சுவாமித்தம்பிகளாக’த் தங்களைக் காட்டிக் கொள்ள முயல்கின்ற இவர்கள் எவ்வாறு சிரேஷ்ட விரிவுரையாளர்களாகப் பதவியுயர்வுகளைப் பெற்றுக் கொண்டார்கள் (?) என்பது ஒருவருக்குமே தெரியாது. மற்றவர்கள் வயிற்றிலடித்தும், தகமையுள்ளவர்களையும் ஆகபூர்வமான சிந்தனையுள்ளவர்களையும் நசுக்கியும், ஒழுக்காற்று விதிகளையும், சட்டங்களையும் பல-பல தடைவைகள் மீறுவதனாலும் இவர்கள் (பின் வழிகளால்) பெற்றுக்கொண்ட பதவியுயர்வுகள் இவர்களுக்கு ஒரு ‘அதி-மானுட’ சக்தியைக் கொடுப்பதாக (super human powers) இவர்கள் கொண்டுள்ள மாயைதான் Super-ego delusion என்று நான் கருதுகின்றேன்.
7.இந்த Super-ego delusion மூலம் இவர்கள் தமக்குக் கீழுள்ளவர்களைத் தொடர்ந்தும் நசுக்குவதன் மூலம் தனிமனித உரிமைகள், கருத்துச் சுதந்திரம், விஞ்ஞானத் தேடல், தர்க்கம்/விவாதம் போன்ற பல்கலைக்கழகங்களில் பேணப்பட வேண்டிய அடிப்படை குணாதிசயங்களை தொடர்ந்தும் மறுதலித்து ஒரு சிறைச்சாலைக்கோ சித்திரவதைக்கூடத்துக்கோ ஒப்பான நிர்வாகக் கட்டமைப்பை உருவாக்க எத்தனிக்கின்றார்கள்.
8 இத்தகைய சிதிலமான நிலையில் உள்ள இப்பல்கலைக்கழகக் கட்டமைப்பு வெளியிலிருந்து பார்ப்போருக்கு nauseousஆனதாகத்தான் (அதாவது ‘disgusting’ அல்லது அருவருப்பாகவிருத்தல்) தென்படும். இந்த nauseous நிலைக்கு இட்டுச் சென்றது Super-ego delusion மூலம் யாழ் பல்கலையையும் இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தையும் பிழையான பாதையில் இட்டுச் சென்ற ‘கல்வியாளர் என்று சொல்லிக் கொள்கின்ற’ சைவ வெள்ளாள மாயைகளில் மூழ்கியவர்களே!

இப்படிக்கு,
ராஜதுரை

மீண்டுமொருமுறை உங்களனைவருக்கும் வணக்கம்.

இந்த விவாத மேடைக்கு 9ம் திகதி 12.25க்கு வந்து கிடைத்ததான ரேவதியின் பதில் (அல்லது பதிவு) எந்த வகையில் யாழ் பல்கலைக்கழகத்தினுள் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றவர்களால் யாழ் மாணவர்களுக்கும் ஏனைய வடகிழக்கு மாணவர்களுக்கும் கிடைத்துவந்த (கிடைக்கவிருந்த) ஒரு அரிய பெரும் வாய்ப்பு மறுதலிக்கப்பட்டது என்பதற்குச் சிறந்த உதாரணமாகும்.

ரேவதியினால் சுட்டிக் காட்டப்பட்டுள்ள விடயங்களின் பின்னணியை அலசுவதற்கு முன்னர் – இந்த விவாதத்தைத் தொடக்கி வைத்த ஜெயபாலனண்ணையால் சுட்டிக் காட்டப்பட்ட ‘கற்பித்தலும் ஆய்வும் இணைந்து பாரபட்சமற்ற உண்மையைத் தேடுவதே பல்கலைக்கழகம்’ என்கின்ற பல்கலைக்கழகத்துக்கான அடிப்படை வரைவிலக்கணத்தைப் பற்றிச் சிந்தித்துப் பார்க்க வேண்டும்.

“நாங்கள் கல்வியாளர்கள் எங்களுக்கு மட்டும்தான் அறிவுண்டு”, என்கின்ற super-ego delusion மூலமாக ஒரு மாயவலையை நெய்தெடுத்து; பல்கலைக்கழகத்துள் அனுமதி பெற்றுப் பிரவேசிக்கும் மாணவர்களை அவ்வலையினுள் விழவைத்துச் சீரழிப்பதில் யாழ் பல்கலைக்கழகத்தில் ஊடுருவித் தத்தம் குறைபாடுகளையும் தகமையின்மைகளையும் மறைத்துக் கொண்டு அதிகாரக் கதிரைகளை ‘விடாப் பிடியாகப்’ பிடித்துக் கொண்டிருக்கும் ‘கல்விமான்கள் என்று சொல்லிக் கொள்பவர்கள்’ மிகுந்த கெட்டிக்காரர்கள்.

மாணவர்களினைத் திசை திருப்புவதிலும், தரம் குறைவான தம் விரிவுரைகளாலும் கொள்கையற்ற வழிகாட்டுதலாலும் அவர்களது அறிவுத் திறனை மழுங்கடிப்பதிலும் இத்தகையோர் ஆற்றிய பங்களிப்பின் விளைவே – இன்றைய நிலவர பல்கலைக்கழக மானியங்கள் குழுவின் தரப்படுத்தலின் அடிப்படையில், இலங்கைப் பல்கலைக்கழகங்கள் எல்லாவற்றுள்ளும் மிக மிகத்தாழ் நிலையில் யாழ் பல்கலைக்கழகம் பிடித்துக் கொண்ட இடம்.

ஒப்பீட்டளவில் அண்மைக்காலங்களில் உருவான ஊவா வெல்லசப் பல்கலைக்கழகம் போன்றவை கூட பலபரிமாணங்களில் தம் ஆளுமையை வளர்த்துக் கொண்டு போகும் போது, கடந்த சில தசாப்தங்களாகப் பெரிய கட்டமைப்பு மாற்றமோ, அறிவியல் மாற்றமோ இன்றிப் பழைய பஞ்சாங்கத்தை வாசித்துக் கொண்டிருக்கின்றது யாழ் பல்கலைக்கழகம்.

இந்தியாவின் பிரசித்தி பெற்ற ஜவஹர்லால் நேரு பல்கலைக்கழகத்திலும் பார்க்க உயரிய தரப்படுத்துகையை கொழும்புப் பல்கலைக்கழகம் பெற்றிருக்கும் போது, ஏன் பல பல எழுச்சி அமைப்புகள் ஆதிக்கம் செலுத்திய யாழ் பல்கலைக்கழகத்தால் ஒரு அங்குலம் கூட அறிவியல் ரீதியாகவும் கொள்கை ரீதியாகவும் முன்னேற முடியவில்லை?

ஏனெனில், தமது குறைபாடுகளை மூடி மறைப்பதிலேயே கருத்தாகவிருக்கின்ற யாழ் பல்கலைக்கழகத்தினரால் தம்மை விடவும் திறமைசாலிகளியும், சிந்தனாவாதிகளையும் உள்வாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை! உதாரணமாக, யாழ் பல்கலைக்கழகத்தின் பெளதிகத் துறையிலிருந்து வலுக்கட்டாயமாக வெளியேற்றப்பட்டு, ஜெர்மனியில் ‘அதி சிறந்த ஆய்வாளர்’ என்கின்ற அங்கீகாரத்தைப் பெற்றுக்கொண்ட – காலம் சென்ற முருகேசம்பிள்ளையின் அறிவின் ஆழமும் காத்திரமும் பற்றி இன்றும் வட-கிழக்குப் பல்கலைக்கழக வட்டாரங்கள் அரசல் புரசலாகக் கதைத்துக் கொள்கின்றன.

‘எம்.ஐ.டி’ என அழைக்கப்படுகின்ற அமெரிக்காவின் Massachusetts Institute of Technologyயில் ஆய்வாளராகக் கடமையாற்றிய முருகேசம்பிள்ளைக்கு யாழ் பல்கலைக்கழகம் வழங்கியதோ அதிதாழ் மட்டத்திலுள்ள தற்காலிக உதவி விரிவுரையாளர் பதவி. முருகேசம்பிள்ளை ஒரு ஆக்கபூர்வமான சிந்தனையாளர், விஞ்ஞான உபதுறைகளின் பிரத்தியேக எல்லைகள் தாண்டியும் பரந்த அறிவுக்கடல் தொடர்பான தேடலினடிப்படையில் தர்க்கரீதியான கேள்விகளை எழுப்பக்கூடிய அறிவாளி. இவருக்கு கலைத்துறை, சமூகவியல், இரசாயனம், வணிகம், கணிதம், மருத்துவம், சமயம், இலக்கியம் என்று பல பல பரிமாணங்களில் ஞானமிருந்தது. “தாம் பாண்டித்தியம் பெற்றுக்கொண்டதாகக் காட்டிக் கொள்கின்ற, தாம் தமது கட்டுப்பாட்டில் வைத்துக்கொள்ளவிரும்புகின்ற துறைகளில் கூட இவர் மிகவும் இலகுவாக நுழைந்து அறிவார்த்தமான கேள்விகளை எழுப்புவார் என்கின்ற பயம்” யாழ் பல்கலைக்கழக பேராசிரியர்கள் மத்தியிலிருந்தது. உதாரணமாக பெளதிகவியல் பேராசிரியர் கந்தசாமியின் ஆய்வுக்கட்டுரைக்கு முருகேசம்பிள்ளை செய்த விமர்சனம் – இதனை கந்தசாமியாரால் அறிவார்த்தமாக எதிர்த்து நிற்க முடியவில்லை (கந்தசாமி could not defend his paper in terms of scientific evidence/logic). விளைவு – முருகேசம்பிள்ளை என்கின்ற மூளைசாலியும் ஆக்கபூர்வமான ஆராய்ச்சியாளனும் யாழ் மண்ணிலிருந்து ஒரங்கட்டப்பட்டமை! இது யாழ் பல்கலைக்கழகத்தின் so called கல்வியாளர்கள் அறிவார்த்தமான சிந்தனைகளுக்கு எந்தவகையில் இடம்கொடுக்க மறுக்கின்றார்கள் என்பதற்கான சிறந்த உதாரணமாகும்.

எனவே, ஜெயபாலனண்ணையால் சுட்டிக்காட்டப்பட்டதான “கற்பித்தலும் ஆய்வும் இணைந்து பாரபட்சமற்ற உண்மையையா” இன்று யாழ் பல்கலைக்கழகம் தேடுகின்றது?

இதனை தனிமனித மற்றும் சமூக அடிப்படை உரிமைகளுள் ஒன்றான அறிவார்த்தமான அபிவிருத்தி (இது ஆக்கபூர்வமான தேடலின் அடிப்படையில் அமைந்த கல்வியைச் சுட்டும்) மறுதலிக்கப்படுவதற்கான மிகச்சிறந்த உதாரணமகவன்றோ கருதலாம். இத்தகைய அறிவார்த்தமான அபிவிருத்தியை தொடர்ந்தும் மறுதலித்தமைதான் இன்று யாழ் பல்கலையானது ‘இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தின் பின்னடைவுக்கான பெரும்காரணி’ என அடையாளம் காணப்படலுக்கு அடிப்படையாகின்றது. ரேவதி போன்றவர்களின் கல்வி வாய்ப்புக்களும் அறிவுத் தேடலும் மறுதலிக்கப்பட்டதும் இதனடிப்படையிலேயேயாகும்.

கற்பித்தலும் ஆய்வுமிணைந்து பாரபட்சமற்ற உண்மையைத் ‘தேடமுடியாத’ யாழ் பல்கலைக்கழகம் நான் முன்பொருமுறை ஜெயபாலனின் கூற்றுக்கு வலுவூட்டுவதற்காகச் சொன்னது போல் – “ஆசிரியப் பற்றாக்குறையாலும் சீர்குலைந்த முகாமைத்துவத்தாலும் சிதிலமாகிக் கொண்டே போகின்ற கஸ்டப்பிரதேசப் பள்ளிக்கூடமே”!

இப்படிக்கு,
ராஜதுரை

/பல்கலையையும் இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தையும் பிழையான பாதையில் இட்டுச் சென்ற ‘கல்வியாளர் என்று சொல்லிக் கொள்கின்ற’ மாயைகளில் மூழ்கியவர்களே!/
— திரு ராஜதுரை அவர்களே!, நீங்கள் விஷயங்களை தரவுபடுத்துதலில் (டெஃபனிஷன்),சரியான பாதையில்தான் செல்லுகிறீர்கள் நன்றி. “விஞ்ஞான துறைகளில்” பிரழ்வுகள், பெரிதாக நம்மை போன்ற சமூகங்களை பாதிக்காது. ஏனென்றால், பல விஞ்ஞான சோதனை மூலங்கள், நம் சமூகங்களில், ஊற்றெடுக்கவில்லை, தவறிழைத்தால், “மூலங்களிலிருந்து அங்கீகாரம் கிடைக்காது. நாம் சரியாக “காப்பி” அடிக்காவிட்டால், வேலைவாய்ப்புகள் பறிபோகும், சமூக சீரழிவுகள் ஏற்படாது!.

நாம் வாழும் சமூகத்திற்குள்ளேயே பல்கலைகழகம் இருந்தால், நாம் ஏற்ப்படுத்தும் “தரவுகள் (டெஃபனிஷன்)” நம் சமூகத்தின் தரவுகள்!. அரசியலோ, கலாச்சாரமோ, “அதன் போக்குகள் மீது” கல்வியாளர்கள் என்ற தெளிந்த சிந்தனைகள் அடிப்படையில், நமக்கு “ஆழ்ந்த தன்னம்பிக்கை” ஏற்ப்படும்!, நாம் திருத்திக்கொள்ள மாட்டோம்- நம்பிக்கையீனமும், பயமும் இருந்தால்தான் திருத்திக்கொள்வோம்.

இத்தகைய நம்பிக்கை நடைமுறையில் தோல்வியடைந்தால் அது ஒரு “மாயை”.ஆனால் ஒட்டு மொத்த சமூகமும் (குண்டுசட்டி) அந்த நம்பிக்கையை இழக்காமல், பிடிவாதமாக அதே பாதையில் செல்வார்களென்றால், அதுதான் “SUPER-EGO DELUSION” என்று நினைக்கிறேன்.அந்த நம்பிக்கை மீண்டும், மீண்டும் தோல்வியை தழுவும் போது, அது ஒரு விரக்தி நிலைக்கு இட்டுச் செல்லும் அதுதான் “NAUSEA” என்று கருதுகிறேன்!.

நான் ஜீவன் கூல் அளவு திறமையுடன் இருந்தால் பேராதனை பல்கலைக்கழகத்தின் உபவேந்தராகி தமிழனுக்கு அங்கு நிகழும் அவலங்களை குறைக்க முயலுவேன்

அனைவருக்கும் வணக்கம்,

முதன்மையாக நேற்று எனது வாதத்தைத் தொடர்ந்து ஜெயபாலனாரால் எழுப்பப்பட்ட நியாயமான கேள்விகளின் மையக்கருப்பொருளை இன்னுமொருமுறை ஞாபகமூட்டிக் கொள்வோம். அதாவது, “யாழ் பல்கலைக்கழகம் ஸ்தாபிக்கப்பட்டு 36 வருடங்களான போதிலும், அது தான் பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்ற சமூகம் மற்றும் பிரதேசம் தொடர்பாக எந்தவிதமான காத்திரமான பங்களிப்பையும் வளங்கவில்லை” என்பதே இந்த வாதமேடையில் இற்றைவரை அனைவராலும் ஏகமனதாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட விடயம். இதற்கு, ஜெயபாலனும் அதன்பின் கருத்துக்களை சமர்ப்பித்தவர்களும், யாழ் பல்கலையானது ஒரு பல்கலைக்கழகம் என்கின்ற அடிப்படை வரைவிலக்கணத்திலிருந்து பல்வேறு பரிமாணங்களில் விலகிப் பிறழ்ந்து நிற்கின்றது என்கின்ற ஆதாரங்களை முன்வைத்துள்ளனர்.

அத்துடன் DEMOCRACY சுட்டிக் காட்டியபடி யாழ் பல்கலைக்கழகத்தினரின் பல்வேறு குறைபாடுகளின் சுட்டியாக விளங்கும் super-ego delusionஆனது nauseous (அதாவது அருவருக்கத்தக்க) நிலைக்கு இட்டுச் சென்றும் இருக்கின்றது. இந் நிலையின் அடுத்த பரிமாணம் நிச்சயமாக ஒரு தரக்குறைவான மற்றைய பல்கலைக்கழகச் சமூகங்களினால் ஏற்றுக் கொள்ளவே படாத சிதைவு நிலைக்கே இட்டுச் செல்லும் என்பதுவும் திண்ணம். இதற்கான அறிகுறிகள் (symptoms) யாழ் பல்கலைக்கழகம் என்கின்ற தொகுதியில் (system), வெளிப்படையாகவே தென்படத் தொடங்கி விட்டன. சிதைவு நிலைக்கு இட்டுச் செல்லும் காரணிகள் என்பன DEMOCRACY இனது வாதப்படி, முன்னேற்றம் என்கின்ர நேர்வினையின் தவிர்க்கமுடியாத எதிர்வினைகள்தான். ஏற்றுக்கொள்கின்றேன்.

ஆனால், சமநிலையில் உள்ள ஒரு ஆரோக்கியமான நிறுவனத்தில் – ஒப்பீட்டளவில் சிதைவுக்கான எதிர் வினைகளின் அளவிலும் அதிகமாகவே முன்னேற்றத்துக்கான நேர்வினைப் பொறிமுறைகள் காணப்பட வேண்டும். இந்த வகையில், மிகவும் கவலைக்கிடமான நிலையில் உள்ள யாழ் பல்கலையில் ‘எதிர்வினைகளின்’ மேலாதிக்கமே மிகுந்திருக்கின்றது. இது ஏன் ஏற்பட்டது? இதற்கான பொறிமுறைகள் பின்வரும் படிமுறைகளில் விளக்கப்படலாம்:
1.யாழ்ப்பணக் கல்லூரியின் இளமானிப்பட்டத்துறை யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகத்தினுள் உள்வாங்கப் பட்டதன் மூலம் கொள்கையற்ற, மேம்போக்கான, ‘ஒரு சமூகத்தின் முன்னேற்றத்தையோ எதிர்கால வளர்ச்சிப் போக்கினையோ’ பற்றிய அடிப்படைத் திட்டமிடலின்றித் தொடங்கி வைக்கப்பட்ட ஒரு நிறுவனத்தின் தோற்றப்பாடு.
2.சமூகத்தின் தேவைகள் என்ன? என்பதனைப் பற்றிய ஒருவிதமான பிரக்ஞையுமற்ற கல்விப் பாடத்திட்டத்தின் உருவாக்கம். இந்தச் செயற்பாட்டில் கல்விமான்கள் என்று சொல்லிக்கொண்டு ‘முருகேசம்பிள்ளை போன்றோரை ஓரங்கட்டிய’ நிர்வாகிகளின் ஏதேச்சையதிகாரமான போக்கு பாரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.
3.இவ்வளவுமிருக்க, யாழ் பல்கலையின் இலச்சினையில் உள்ள வாசகம் ‘மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு’ என்றுரைக்கின்றது. ‘மெய்ப்பொருள்’ என்றால் என்ன? அதனைக் காண்பதற்குக் கல்வியாளர்களாகிய தாங்கள் எந்தவிதத்தில் தம்மைப் பண்படுத்திக்கொள்ள வேண்டும் என்கின்ற சிந்தனையேதுமின்றி, தமது ஆசிரியர்கள் தமக்குரைத்த விரிவுரைக் குறிப்புகளை மீண்டும் மீண்டும் பிரதியெடுத்து வாசிக்கின்ற ‘சொன்னதைச் சொல்லும் கிளிப்பிள்ளைகளாகவே’ யாழ் பல்கலையின் ஆசிரியர்கள் அநேகம்பேருள்ளனர்.
4.ஒரு பல்கலைக்கழகம் என்கின்ற நிறுவனத்தின் அடிப்படைச் செயற்பாடான “பக்கச்சார்பற்ற அறிவின் தேடலுக்கும் கோர்ப்புக்கும் சேமிப்புக்கும் ஒரு தோதான ஊடகமாக விளங்குதல் (functioning as a gatherer, accumulator, and at the same – time a ‘repository’ of true knowledge) ” என்கின்ற இன்றியமையாத நடவடிக்கை பற்றிச் சற்றேனும் சிந்திக்காத ‘முருகேசம்பிள்ளை போன்றோரை ஓரங்கட்டிய’ நிர்வாகிகளினரால் பிழையான திசையில் வழிகாட்டப்பட்ட ‘அடுத்த சந்ததியினர்’ (next generation) மேலும் இந்தப் பல்கலைக்கழகத்தின் அசமநிலைக்கு வழிவகுத்தனர்.
5.இந்த இரண்டாம் பரம்பரையின் (second generation) வழித்தோன்றல்களாக, ‘தம் குறைபாடுகளை மூடி மறைத்து’ ஆக்கபூர்வமான சிந்தனையுள்ளோரை நசித்து தத்தம் பதவிகளைப் பெற்றுக் கொண்ட தற்போது ஆட்சி செலுத்துகின்ற மூன்றாவது பரம்பரை (third generation) யாழ் பல்கலைக்கழகத்தின் இறுதி அஸ்தமனத்துக்கான ஆயத்தங்களைச் செய்து கொண்டிருக்கின்றது.
6.இந்த third generation நபர்களானவர்கள், அறிவின் ஆழம் என்ன (?) என்பதனைப் பற்றிச் சற்றேனும் உணரமுடியாத நுனிப்புல் மேய்பவர்களாகவோ அல்லது ‘நுனிப்புல் பற்றிக்கூடத்தானுமே அறியாதவர்களாகவோ’ காணப்படுகின்றார்கள்.
7.ஆக மொத்தத்தில் – அறிவார்த்தமான சிந்தனையற்ற, கொள்கையற்ற, மொழியாற்றலற்ற (இவர்களுக்குத் தம்தாய்மொழியாம் தமிழில் கூட நான்கு வரிகள் தொடர்ச்சியாக எழுதத் தெரியாது), ஆக்கபூர்வமான கருத்துக்களை எந்தவொரு ஊடகமூலாகவோ சொல்லக்கூடிய அடிப்படைத்தகுதியற்ற, விடய ஞானமற்ற – பதவிகளை மட்டுமே தக்கவைத்துக் கொண்டிருக்கின்ற ‘உற்பத்தியாளர்களான’ விரிவுரையாளர்களாலும் பேராசிரியர்களாலும் உருவாக்கப்படுகின்ற ‘உற்பத்திகளான’ யாழ் பல்கலைக்கழக பட்டதாரிகள்; ஜெயபாலன் சொன்னது போல பாடசாலை மாணவர்கள் கூட பெற்றிருக்கின்ற விழிப்புணர்வோ, சமூகப் பிரக்ஞையோ அற்றவர்களாகத்தான் காணப்படுகின்றார்கள். இந்த வகையில் எந்தவொரு நியாயமான மனிதனும் அடிப்படையில் எதுவித தயக்கமுமின்றிச் செய்கின்ற வெள்ளநிவாரணப்பணி போன்றவற்றில் ஈடுபட்டதைக்கூடப் பீற்றிக் கொண்டு விளம்பரம் தேடும் யாழ் பல்கலையினரின் எண்ணப்போக்குகளின் இழிநிலை விளக்கப்படுகின்றது.
8.ஒரு பல்கலைக்கழகம் அரசியல் ரீதியான செயற்பாடுகளால் சமூக மாற்றத்தைத் தூண்டக் கூடாது. அது அப்படியாகச் செயற்படின் ‘பல்கலைக்கழகம்’ என்கின்ற அடிப்படை வரைவிலக்கணத்திலிருந்து பிறழ்ந்ததாகவே கருதப்படும். உண்மையில் ஒரு நல்ல பல்கலைக்கழகம் – தனது அறிவார்த்தமான தேடலினாலும், ஆராய்ச்சியினாலும், அதன் வழி வந்த சமூகத் தேவைகளை பூர்த்தி செய்யக் கூடியதான கற்பித்தலாலும்தான் தனது சமூகப் பணியை ஆற்ற வேண்டும். இந்த வகையில், பல பல எழுச்சிக் காரணிகளின் தாக்கத்தால் ‘பீறிட்டெழுந்ததாகக்’ கூறிக்கொள்கின்ற யாழ் பல்கலைக்கழகம் என்னதான் செய்து கொண்டிருக்கின்றது? பதவிகள் மேலுள்ள மோகத்தால், எல்லாவற்றுக்கும் அரசியற் சாயம் பூச எத்தனிக்கின்ற ‘கல்விமான்கள் எனக் கூறிக்கொள்ளும் நிர்வாகிகளுக்கு’ யாழ் மாவட்டத்தில் ஏன் நெற் சாகுபடி குறைந்தே போகின்றது (?) என்பதிலோ, பனை வளத்தை எப்படி மேலும் மெருகூட்டலாம் (?) என்பதிலோ கவனிமிருக்குமா? அப்படியொரு சிந்தனை அவர்களுக்கிருக்காது தானே?
9.எனவே, சமுகத்தின் உயிரோட்டமான தேவைகளை உணர்ந்து அதற்குத் தோதான ஆராய்ச்சியாலும், விடயத்தேடலாலும், அதற்கு அவசியமான மனித வளத்தை மேம்படுத்துவதிலும், கருத்துச் சுதந்திரம் மற்றும் ஆக்கபூர்வமான சிந்தனைகளுக்கு இடம் கொடுத்தலிலும் – கவனம் செலுத்தாதலினாலும்; தம் எழுந்தமானமான ஏதேச்சைப் போக்குகளாலும் யாழ் பல்கலைக்கழகத்தின் தற்போதைய ‘third generation கல்விமான்கள் என்று சொல்லிக் கொள்பவர்கள்’ இலங்கையிலேயே மிகவும் தரக்குறைவான கல்விநிறுவனத்தினைக் மேலும் சிதைப்பதில் மும்முரமாகவிருக்கிறார்கள் என்பது வெளிப்படை.
10.இங்கு நபிகள் நாயகம் அவர்களின் “உங்களிடமுள்ள ஒட்டகங்கள் அனைத்தையும் விற்றாவது – அறிவினையும், அதனை உங்களுக்கு வழங்கக்கூடிய கல்விமான்களையும் சம்பாதித்துக் கொள்ளுங்கள்” என்கின்ற கூற்றினை நாம் உள்வாங்குதலவசியம். இஸ்லாமிய நாகரிகத்தின் பாரிய வளர்ச்சிக்குக்கு அடிப்படையானது இந்தக் கூற்று. இதனடிப்படையில் ஒப்பீட்டளவில் மிக-மிக அண்மையில் ஸ்தாபிக்கப்பட்டதானதும் – “ஒரு இஸ்லாமியப் பல்கலைக்கழகம்” என்று தன்னை அடையாளம் காட்டிக் கொள்கின்றதுமான ஒலுவிலில் அமைந்துள்ள தென்கிழக்குப் பல்கலைக்கழகத்தின் அபிவிருத்திக்கான தந்திரோபாயங்களை மீளாய்வு செய்தல் உகந்தது. கிழக்குப் பல்கலைக்கழகத்திலிருந்தும், யாழிலிருந்தும் அநியாயமாக ஓரங்கட்டப்பட்ட திறமைசாலிகளை உள்வாங்கி, அவர்களுக்கு மேலும் வாய்ப்புக்களை வழங்கி – அதன் மூலம் தனது மனித வளத்தைப் பேணித் தன் வளர்ச்சிக்கு வழிவகுத்துக் கொள்ளும் தெ.கி.பல்கலையிடமிருந்து யாழ் பல்கலை நிர்வாகிகள் ‘மனித வள முகாமைத்துவம்’ பற்றிப் பாடம் கற்றுக்கொள்ளத்தான் வேண்டும்.
11.யாழ் பல்கலைக்கழகத்தினர் தம்மை நோக்கி வருகின்ற புத்திஜீவிகளை ஓரம்கட்டுவதிலும், ஊரைவிட்டேயே துரத்திவிடுவதிலுமன்றோ கருத்தாகவிருக்கிறார்கள்? நான் 9ம் திகதியன்று சொன்னது போல ‘முருகேசம்பிள்ளைக்கு நடந்த அநியாயம்’ ஓரங்கட்டலின் ஒரு பரிமாணம் மட்டுமேதான். ஆனால், யாழ் பல்கலையின் வவுனியா வளாகத்திலுள்ள so called கல்விமான்களான நிர்வாகிகளால் எடுத்தாழப்படுகின்ற யுக்திகள் திறமையுள்ளவர்களை ஓரங்கட்டலிலும், அவர்களது நியாமான உரிமகளைத் தட்டிப் பறிப்பதிலும், சமூகத்தின்பால் அகக்றையற்றிருப்பதிலும், அதன் வழியாக நிறுவனத்தின் தொடர்ச்சியான சீர்குலைவுக்கு வழிவகுப்பதிலும் – மிகவும் வலிதாகக் காணப்படுகின்றன. பிற பல்கலைகழகங்களிலிருந்து வவுனியாவிற்கு ஆய்வு செய்வதற்காகவும், தொழில்சார் இணைப்புக்களை (professional affliations and links) ஏற்படுத்துவதற்காகவும் வருகின்ற ஆய்வாளர்களை விரட்டிவிடுவதிலிருந்து, தத்தமது குடும்ப அரசியல் செயற்பாடுகளால் நியமனங்கள் வழங்குவது வரை இவர்கள் செய்கின்ற ஊழல்கள் ஏராளம். இலங்கை அரசாங்கத்தின் சம்பளம் பெறுகின்ற ஒருவர் வேறொரு உபாயம் மூலமாகவும் இன்னொரு சம்பளம் பெறமுடியாது என்கின்ற சட்டத்தைத் தூக்கியெறிந்துவிட்டு – மிகவும் இலாபம் தருகின்ற தமது பிரத்தியேக வியாபாரங்களையும் அலுவலக நேரத்திலேயே கொண்டு நடத்துகின்ற இவர்களுக்கு ‘மெய்ப்பொருள் காண்பது தொடர்பாக” ஆய்வு செய்ய எபோதாவது எண்ணம் வருமா? தத்தமது வங்கிக் கணக்குகளின் நிலுவை (bank balances) தொடர்பாக மட்டுமன்றோ இவர்கள் இடைவிடாது சிந்திப்பார்கள்?!?
12.“ஸ்கொலர்ஷிப்பில் வெளிநாடு போனால் எவன் தான் இந்தப் புழுதி பறக்கின்ற ஊருக்கு திரும்பி வருவான்? அவங்கள் தங்கட முன்னேற்றத்தையெல்லோ பார்ப்பினம்? அவையள் வெளிநாட்டிலதான் செட்டிலாகிருவினம்!” என்று சொல்லிக்கொண்டு – பல்கலைக்கழகம் வழங்குகின்ற ஆரய்ச்சிக்கான புலமைப்பரிசில் வசதிகளை தமது வெளிநாட்டுப் பயணத்துக்கும், பிறநாட்டுக் குடியுரிமை பெறுவதற்குமாகப் பாவித்துக் கொள்கின்ற மனிதர்களால் நிறைந்திருக்கின்ற யாழ் பல்கலைக்கழகமும் அதன் வழி வந்த கிழக்குப் பல்கலைக்கழகமும் ஒரு நாளுமே தத்தமக்குத் தேவையான மனிதவளத்தைக் கட்டியெழுப்ப எத்தனிக்காது. அப்படி எத்தனிப்பதற்கான அடிப்படை விழுமியங்களும் கூட இப்பல்கலைகளில் இல்லை!
13.1980களில் ஆரம்பிக்கப்பட்ட கிழக்குப் பல்கலைக்கழகமானது யாழ் பல்கலையில்லிருந்து பெறப்பட்ட மனிதவளத்தைக் கொண்டுதான் நிரப்பப்பட்டது. அந்தக்காலத்தில் ஐக்கிய இராச்சியத்தின் சசெக்ஸ் பல்கலைக்கழகத்துடன் கி.பல்கலைக்கு ஒரு இணைப்பு இருந்தது (an academic link with the University of Sussex in the United Kingdom). இந்த இணைப்பின் வழியாக பலர் இங்கிலாந்து சென்று தம் கலாநிதிப்பட்டங்களைப் பெற்றுக் கொண்டனர். இப்படியாகச் சென்றவர்களில் ஒரு 15% கூடத் திரும்பிக் கிழக்குப் பல்கலைக்கழகத்துக்கு வரவில்லை. இன்று சசெக்ஸ் பல்கலைக்கழக இணைப்பும் துண்டிக்கப்பட்டுவிட்டது. ஆக மொத்ததில் – இப்படியான வசதிகளை யாழ் மற்றும் கிழக்குப் பல்கலைக்கழகத்தின் the so called கல்விமான்கள் தாம் வெளிநாடுகளில் குடியேறுவதற்கான வாய்ப்புகளாக மட்டுமே பார்க்கின்றார்கள் என்பதுவும் வெளிப்படை. இதற்காக ஏன் பல்கலைக்கழகமென்ற போர்வை தேவை? வெறுமனே ‘வெளிநாட்டு குடியேற்ற முகவர் நிறுவனங்கள்’ (immigration counselors and agents) என்ற பெயரில் யாழிலும் கிழக்கிலும் இந்த நிறுவனங்கள் நிறுவப்பட்டிருக்கலாம் தானே?
14.மேற்படி கருத்துக்களுள் இன்னொரு விடயத்தையும் உள்வாங்கல் அவசியம். ஒவ்வொரு நிறுவனமும் தான் எந்த சமூகத்தையோ, பிரதேசத்தையோ பிரதிபலிக்கின்றதோ அந்த இடத்தின் பிரத்தியேகமான தேவையொன்றினை நிவர்த்தி செய்யும் இடநிரப்பியாக (niche taker and filler) இருத்தலவசியம். அந்தவகையில் யாழ் பல்கலைக்கழகம் வட-கிழக்கு தமிழ் சமுதாயத்துக்கான முன்னோடிக் கல்விநிறுவனமாகத் தன்னால் நிரப்பட்டிருக்க வேண்டியதான niche இனை தக்கவைத்துக்கொண்டிருக்கின்றதா என்றால் – “இல்லவே இல்லை” என்ற பதில்தான் ஏகமனதாக எல்லோரிடமிருந்தும் கிடைக்கும்.
15.“ஏன் யாழ் பல்கலை தனக்குரியதான nicheஇனைத் தக்க வைத்துக் கொள்ளவில்லை (?)” என்கின்றதற்கான காரணத்தை விளக்குவதற்காக நான் இத்தால் ஒரு சிறு உதாரணத்தை முன்வைக்கின்றேன். 2007/8 காலப்பகுதிகளில் யாழ் பல்கலையின் பிரயோக விஞ்ஞான பீடாதிபதியாக இருந்த ஜே.சி.என்.இராசேந்திரா என்பவர் “பல்கலைக்கழக மாணவர்களால் ஆராய்ச்சி செய்ய முடியாது! ஆராய்ச்சி என்பது முதுமானிப்பட்டமோ கலாநிதிப் பட்டமோ பெற்றுக் கொண்டுள்ள சிரேஷ்ட விரிவுரையாளர்கள் மட்டுமே செய்யக்கூடிய காரியம்!” என்றுரைத்த கூற்றைக் கவனிக்கவும். “மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு”. தேடலுள்ள எந்தவொருவனாலுமே மெய்ப்பொருளை நோக்கிப் போக முடியும். பல்கலைக்கழகக் கல்வி பெறாத கணித மேதை இராமானுஜத்தினால் எழுப்பப்பட்ட கணிதப்புதிர்கள் உலகப் பேரறிஞர்களால் இன்னமும் விடுவிக்கப்படாமல் இருக்கின்ற நிலையில்; இராசேந்திராவின் கருத்து – அவர் ‘மெய்ப்பொருள் காண்பதறிவு’ என்கின்ற அடிப்படையில் இயங்கவேண்டிய ஒரு நிறுவனத்தின் பீடாதிபதியாகவோ; ஏன், ஒரு கடைநிலை ஊழியனாகவோ கடமையாற்ற தகுதியேதும் இல்லாதவர்தான் என்பதனையன்றோ வெளிக்காட்டுகின்றது?
16.“மேலும் – இந்த விவாதத்தைத் தொடங்கி வைத்துள்ள ஜெயபாலன் செய்துள்ள அளவிற்கு யாழ் பல்கலையின் சமூக/ பொருளாதார/ அரசியல்/ கலாச்சார/ விழுமிய ஆளுமைகளைப் பற்றி மீளாய்வு செய்வதற்கு யாழ் பல்கலையின் அரசியல்துறை/ பொருளாதாரத்துறைப் பேராசிரியர்கள் ஏதாவது முயற்சிகள் செய்திருக்கின்றார்களா?” என்கின்ற கேள்வியையும் இத்தால் முன்வைக்க வேண்டும். தான் பல்கலைக்கழகக் கல்வியைப் பெறவில்லை என்பதனை ஒருவித தயக்கமுமின்றி ஒத்துக்கொள்கின்ற ஜெயபாலனுக்கும்; அரசியல்துறையில் பி.எச்.டி பட்டம் பெற்ற பேராசிரியர்களுக்குமுள்ள ஏற்றத்தாழ்வு இத்தால் வெளிப்படை. இங்கு நான் ஜெயபாலனைப் புகழ வரவில்லை! அப்படியான எண்ணமும் எனக்கில்லை, தேவைப்பட்டால் அவரைக்கூட விமர்சிப்பேன்! ஆனால், சாதாரணப் பாமரர்களாகிய எங்களுக்கு உள்ள அடிப்படையான விடயத் தேடலும், சமூகப் பிரக்ஞையும் கூட கல்விகேள்விகளில் பாண்டித்தியம் பெற்ற யாழ் பல்கலையின் பேராசிரியர் குழாத்துக்கு இல்லை (!) என்கின்ற கவலைக்கிடமான நிலையை இங்கு சுட்டிக் காட்ட விரும்புகின்றேன்.

எனவே, ஜெயபாலனால் முன்வைக்கப்பட்ட வாதத்துக்கு மேலும் வலுவூட்டுவதாகவே இந்த விவாதமேடையின் போக்கிருக்கின்றது என்பதனை மீண்டும் வலியுறுத்துவதுடன், “யாழ் பல்கலையானது தான் பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்றதான சமூகத்தின் நிகர குறைபாடுகளையும், பலவீனங்களையும் மட்டுமே பிரதிபலிப்பதினாலும்; சமூகத்திலுள்ள முன்னேற்றத்துக்கான ‘பலங்களையும்’ சாதகமான காரணிகளையும் அடையாளம் கண்டு அதனைத் தனது செயற்பாடுகளில் உள்வாங்கத் தவறியதாலும் – இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தின் வழிமுறையான சிதைவுக்கு வழிசமைக்கின்றது” என்பதனையும் சுட்டிக்காட்ட விரும்புகின்றேன்.

இப்படிக்கு,
ராஜதுரை

கருத்தாளர்கள் அனைவருக்கும் நன்றி.

நட்சத்திரன் செவ்விந்தியன்//இன்னமும் பாலியல் குற்றச்சாட்டுக்களை திறந்தமனத்துடனும் துணிவுடனும் வைப்பதற்கு மூடுண்ட யாழ்ப்பாண சமூகமும் நீங்களும் தயாரில்லை ஜெயபாலன்.//
குற்றச்சாட்டுக்களை திறந்த மனதுடனும் துணிவுடனும் வைப்பதில் நான் என்றும் பின்னிற்பதில்லை. என்மீதும் நான் சார்ந்த ஊடகங்கள் மீதுமுள்ள முக்கிய குற்றச்சாட்டே நாங்கள் குற்றங்களை மட்டுமே கண்டுபிடிக்கின்றோம் என்பதே. நட்நத்திரன் எமது சமூகத்தில் பாலியல் குற்றச்சாட்டுக்கள் சகட்டுமேனிக்கு வைக்கப்படுகின்றன.

நட்சத்திரன் மூடிய சமூகத்தை திறந்த சமூகமாக்க நீங்கள் முயற்சிக்க வேண்டுமே ஒழிய. அந்த சமூகம் மேலும் தங்களை இறுக்கமாக்கிக் கொள்ளும் வகையில் நாம் செயற்படக்கூடாது.

பாலியல் மிகவும் உணர்ச்சிகரமான விடயமாக இருப்பதால் இதனை பலரும் கையாள முற்படுகின்றனர். யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகத்தின் பாலியல் துஸ்பிரயொகத்தை ஒரு நிறுவனப்படுத்தப்பட்ட துஸ்பிரயோகமாகப் பார்ப்பதே பொருத்தமானது என நினைக்கின்றேன். அதற்குமேல் நபர்கள் சார்ந்து அதனை எழுதுவதானல் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் வாக்குமூலத்துடனேயொ அல்லது சட்டப்படி எடுக்கப்பட்ட நடவடிக்கைகளின் அடிப்படையிலேயோ தான் வெளிக்கொண்டுவர வேண்டும். அவர் வுமனைசர் இவர்கள் ஒழுக்கம் உடையவர் என்று முத்திரை குத்துவதும் அனாமதேய சுவரொட்டிகளும் இதற்குத் தீர்வல்ல. அதுவும் இவ்வாறான முத்திரைகளும் அனாமதேய சுவரொட்டிகளும் கொண்ட ஆய்வுகள் நிதர்சனம்.கொம் க்கெ பொருந்தும்.

இவ்விடத்தில் சந்திரன் ராஜாவின் கருத்துடன் ஓரளவு என்னால் உடன்பட முடிகின்றது. //குடி பாலியல் காரணங்களை வைத்து ஒரு போராசியர்களை மதிப்பீடு செய்வது நல்லமதிப்பீடாக இருக்க முடியாது என்பதே! என்கருத்து.//சந்திரன் ராஜா

சந்திரன் ராஜா//பல்கலைக்கழகத்திற்கு ஈடையூறு ஏற்படும் போது அரசு தலையிட்டு பிரச்சனையை முடிவுக்கு கொண்டுவந்திருக்க வேண்டும்.//
பல்கலைக்கழகம் பற்றிய கருத்தியலின் அடிப்படையான அம்சமே அதன் சுயாதீனம் அரசின் தலையிடு என்பது பல்கலைக்கழகத்தின் சுயாதீனத்தை மட்டுப்படுத்தும். தன்னுடைய பிரச்சினைகளை கையாள்கின்ற ஆளுமை பல்கலைக்கழகத்திற்கு இருக்க வேண்டும்.

மீண்டும் ராஜதுரையினுடைய கருத்துக்களுடன் முற்றும் உடன்பட வேண்டியுள்ளது. தென்கிழக்கு பல்கலைக்கழகம் பற்றிய ராஜதுரையுடைய உதாரணம் மிகச் சிறந்த எடுத்துக்காட்டு. கடந்த ஜனவரியில் இலங்கை சென்றிருந்த போது கிழக்கப் பல்கலைக்கழகத்திற்குச் சென்று மாணவர்களையும் மாணவர் தலைவர்களையும் சந்திக்கும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. அப்போது அம்மாணவர்களிடம் கிழக்கு பல்கலைக்கழகத்தின் நிலை பற்றி வினவினென்.

அதற்குக் கிடைத்த பதில் தமிழ் சமூகத்தில் புரையோடிப்போயுள்ள மற்றுமொரு பிரச்சினையை வெளிப்படுத்தியது. கிழக்கு பல்கலைக்கழகத்தில் உபகரணங்கள் இல்லை லாப் வசதியில்லை கட்டிடங்கள் இல்லை ஆனால் தென்கிழக்கு பல்கலைக்கழகத்திற்கு எல்லா வசதியும் வழங்கப்படுகிறது. முஸ்லீம்கள் எல்லா வளங்களையும் பெற்றுக்கொள்கிறார்கள். அதனால் நாங்கள் பாதிக்கப்படுகின்றோம் என்ற வகையில் கருத்துக்கள் வளர்ந்தது. அவர்களுடைய பதிலின் சாரம்சம் முஸ்லீம் பல்கலைக்கழகம் தமிழ் பல்கலைக்கழகத்தின் வழங்களை அபகரிக்கின்றது என்ற அடிப்படையில் அமைந்தது.

ஆனால் கிழக்கில் தமிழ் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் உள்ளனர். கிழக்கு மாகாணசபை தமிழர்களின் கையில் உள்ளது. அதற்குமேல் கிழக்கு பல்கலைக்கழகத்தை அபிவிருத்தி செய்ய வேண்டிய பொறுப்பு அதன் உபவேந்தருக்கும் நிர்வாகத்திற்கும் உரியது. தென்கிழக்குப் பல்கலைக்கழக நிர்வாகமும் அந்த சமூகத்தைச் சமூகத்தைச் சேர்ந்த பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களும் தம் ஆளுமையைப் பயன்படுத்தி அந்த நிறுவனத்தை இலங்கையில் உள்ள ஏனைய பல்கலைக்கழகங்களுக்கு ஈடாக கட்டமைத்துள்ளனர். அதற்கு அவர்களைப் பாராட்ட வேண்டுமேயன்றி பொறாமை கொள்வது அழகல்ல. வடக்கு கிழக்குப் பல்கலைக்கழகம் ஏன் அதில் தவறின என்பதற்கான காரணங்களை ராஜதுரை பட்டியலிட்டுள்ளார்.

மேலும் கிழக்கு லண்டன் பல்கலைக்கழகத்துடன் யாழப்பாணப் பல்கலைக்கழகத்தை இணைப்பது தொடர்பாக விரிவுரையாளர் அல்லது சத்தியசீலன் இலங்கை வந்திருந்த போது முயற்சி மேற்கொள்ளப்பட்டது. அது தொடர்பாக நான் கவுன்சிலர் போல்சத்தியநேசன் என் செல்வராஜா ஆகியோர் உரையாடியும் இருந்தோம் ஆனால் இலங்கை சென்ற சத்தியநேசன் மேற்கொண்டு முயற்சிகள் எதனையும் எடுக்காததால் அது அம்முயற்சி முளையிலேயே கருகிவிட்டது.

கிழக்குப் பல்கலைக்கழகத்துடன் தேசம் என் செல்வராஜா கவுன்சிலர் போல் சத்தியநேசனுக்கு இருந்த தொடர்புகள் மூலம் யாழ்ப்பாண நூலகத்திற்கான சர்வதேச நூல் பகுப்பாய்வுக் கையேட்டை (இரு பிரதிகள்)இலவசமாகப் பெற்று யாழ் நூலகத்திற்கு வழங்கி இருந்தோம். அவை ஒவ்வொன்றினதும் பெறுமதி 1200 பவுண்கள் எனக் கூறி இருந்தனர்.

யாழ் பல்கலைக்கழக நிர்வாகம் முயற்சி எடுத்திருந்தால் இரு பல்கலைக்கழகங்களையும் இணைத்திருக்க முடியும். குறிப்பாக கவுன்சிலர் போல் சத்தியநேசன் அவரது வாழ்நாள் சேவைக்காக கிழக்கு பல்கலைக்கழகத்தால் கெளரவிக்கப்பட்டவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

நிர்வாகங்களில் உள்ளவர்களின் அசமந்த போக்கிற்கு மற்றுமொரு உதாரணம் யாழ் நூலகத்திற்கு புக்அப்ரோட் நிறுவனத்தில் இருந்து என் செல்வராஜா பெற்றுக்கொண்ட 2000ற்கும் மேற்பட்ட ஆங்கில நூல்களை தேசம் யாழ் நூலுகத்திற்கு தனது செலவில் அனுப்பி வைத்தது. ஆனால் விநியோகிக்கப்பட்டு ஓராண்டுக்குப் பின் என் செல்வராஜா இலங்கை சென்றபோது அந்த நூல்கள் அனுப்பப்பட்ட பெட்டிகளுக்கு உள்ளேயே முடங்கிக் கிடந்தது.

தேசம்நெற்றில் இடம்பெற்ற முக்கிய விவாத விடயமாக இது அமைந்துள்ளதை பலரும் தனிப்பட்டமுறையில் தொலைபேசியூடாகவும் மின்அஞ்சலூடாகவும் சுட்டிக்காட்டி உள்ளனர். இந்த விவாதத்தை வளம்படுத்திய அனைவருக்கும் நன்றி. ஆக்கபூர்வமான உங்கள் கருத்துக்களை சிரமத்தைப் பாராமல் பதிவிடவும்.

இந்தப் புது யுகத்தில் எந்தவொரு பங்களிப்பும் செய்வதற்கு அடிப்படைத் தகுதிகளுமேயில்லாத, பிரயோசனமெதுவுமற்ற (obsolete) மேற்படி so called கல்விமான்கள், பேராசிரியர் ஹூல் போன்றதொரு நிர்வாகியை ஏற்றுக்கொள்வார்களா (?) Rajadurai

Rajadurai tried to blame the University community. Anybody can blame others very simply without doing anything potentially during their period. Rajadurai served as Rector of Vavuniya campus and Dean of Faculty of Agriculture. During his office he never tried to point out or changed the situations that he is now talking about. He tried to please out the VC and council members to gain those positions during that time. Now he retired. He got the professorship and supervised the graduate students without doctorate. He is not academically highly qualified to keep those high positions. War in Sri Lanka gave these great opportunities to the people like him. During his teaching he never teach any new things or changed his notes (used the same notes he prepared at his earlier time) and not spent much of time to prepare for teaching. He supervised the graduate students only for his benefits (to gain points for proffessorship). He used the existing bad system to gain all these benefits. I think only two students did their meaningless postgraduate programme under his supervision. He gave some hopes and promisses (actually cheated)to his post graduate students about permanent appointments to keep them in his track and finally cheated them. I am wondering what’s the point to keep writing here. Without blaming others do the write thing what you can. You can chage the world by changing yourself. Blaming is purely waste of time.

ராஜதுரையின் ஆதாரமற்ற குற்றச்சாட்டுகளுக்கு பதில் எழுதுவது தேவையற்றது ஆனாலும் மேற்படி இரண்டு பல்கலைக்கழகங்களிலும் வேலை செய்தவன் என்ற முறையில் எனக்கு ஒரு கடமை உண்டு. முருகேசம்பிள்ளையின் அறிவில் எந்த சந்தேகமும் இல்லை. அவர் ரூசியாவில் இருந்து நாடு கடத்தப்பட்டு ஜேர்மனியில் டிப்ளொம் பட்டம் வாங்கி எம் ஐ டி யில் பி எச் டி முடிக்காமல் திரும்பியவர். பல்கலைக்கழக சட்டங்களுக்கமயவே அவருக்கு வேலை வழங்க முடியும். இது ராஜதுரைக்கு தெரியாதா அல்லது பேராசிரியர் கந்தசாமியை இழுக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே எழுதுகிறாரா? யாழ் விஞான பீடத்தில் சர்வதேச சஞ்சிகைகளில் ஆய்வுக்கட்டுரைகளை எழுதுபவர்களில் கந்தசாமி முக்கியமானவர். அவரின் மீதும் சேறடிக்கிறார் இவர். முருகேசம்பிள்ளை பேராசிரியர் துரைராஜவின் காலத்திலேயே பேராதனை பல்கலைக்கழகத்தில் தற்காலிக கணித விரிவுரையாளராக வேலை பெற்று பின் அங்கிருந்து ஜேர்மனி சென்று அங்கே காலமானார். ஏன் பேராதனை பவுதீக பீடம் வேலை வழங்கவில்லை என்றோ ஏன் கணித துறை நிரந்தர வேலை வழங்கவிலை என்றோ சிந்தியுன்கள். பவுதீக பட்டதாரியான விபுலானந்தர் தமிழ் பேராசிரியராக நியமிக்கப்பட்டார்! இது விபுலானந்தரின் காலமல்ல. எவரும் வழக்குப்போடலாம். அடுத்ததாக கிழக்குப் பல்கலைக்கழகத்திலேயே மிகவும் ஒழுக்கம், கடமைக்குப் பேர் போன கலாநிதி ஜெ சி என் ராஜேந்திராவுக்கும் சேறடிக்கிறார். கருதுதுச்சுதந்திரம் எழுத்துச்சுதந்திரம் என்பவற்றை தமது தனிப்பட்ட குரோதங்களிற்குப் பாவிப்பது போன்றுள்ளது. வெளியாரின் அரசியல் தலையீடு இலாவிடின் பல்கலைக்களகம் தானே வளரும் ஒருவரும் முதலைக்கண்ணீர் வடிக்கத்தேவை இலலை என்பதே எனது கருத்து. இக்கட்டுரையாளருக்கும் இராஜதுரைக்கும் யாழ்பாணப் பல்கலைகழகத்தையும் எப்படியாவது கிழக்குப் பல்கலைக்கழகத்தைப் போல் கொண்டு வரும் நோக்கம் தெரிகிறது. அங்குதான் எவரும் இரண்டு மாணவரின் உதவியுடன் உபவேந்தரை ஒரே நாளில் மாற்றலாம். செய்யுங்கள், ஜீவன் ஹூல் அற்புதங்கள் செய்வார்.

மறுபடியும் வணக்கம்!

“Anonymous” என்பவரால் 13ம் திகதி பி.ப 12.14 அளவில் முன்வைக்கப்பட்ட ‘ஆதங்கங்கள்/மனக்கிலேசங்கள்’ தொடர்பான பின்வரும் கருத்துக்கள்/தரவுகளைக் கவனித்தல் அவசியம்:

1.“முதலாவதாக முருகேசம்பிள்ளை பற்றி “Anonymous” நேற்று எடுத்தியம்பிய தகவல்கள், எப்போதுதான் இந்த விவாத மேடைக்கு வந்து சேரும் (?); அப்படியான தகவல்களை சொல்வதன் மூலம் ‘கல்விமான்கள் என்று சொல்லிக் கொள்பவர்கள்’ தங்களது செயல்களுக்கு எப்படியான நியாயத்தைத் தேடிக் கொள்ள முயல்வார்கள் (?)” என்கின்ற இரு கேள்விகளுக்குமான பதிலை அறிந்து கொள்வதற்காகவே நானும் காத்திருந்தேன்.
2.ஜெர்மனியில் பட்டப்படிப்பை ‘டிப்ளோமா’ என்று சொல்வது வழக்கம். அதே போல்தான் ஃபிரான்ஸிலும். நிற்க, முருகேசம்பிள்ளை ஜெர்மனியில் கல்விகற்றாரா, அல்லது; ருசியாவின் வொல்கா நதிக்கரையில் உலாவினாரா (?) என்கின்ற தகவல்கள் இந்த விவாத மேடைக்குத் தேவையில்லாதவை.
3.ஆனால், ‘சர்வதேச சஞ்சிகைகளில் ஆய்வுக்கட்டுரைகளை எழுதிப் பிரசுரிப்பவரான’ கந்தசாமிக்கு ஏன் முருகேசம்பிள்ளையினது விஞ்ஞான ரீதியிலான கேள்விக்குப் பதிலளிக்க முடியவில்லை?
4.ஒரு வேளை, “பல்கலைக்கழகத்தில் நிரந்த நியமனம் பெற்ற கலாநிதிகளுக்கும், பேராசிரியர்களுக்கும்” மட்டுமே தான் ஆராய்ச்சி செய்யவும், அறிவினைப் பெற்றுக் கொள்ளவும் உரிமையிருக்கின்றதோ என்னவோ? ஆகையால், “Anonymous” எடுத்து முன்வைக்க முயல்கின்ற பார்வை, “எந்தவொரு தனிமனிதனுக்கும் பாரபட்சமற்ற தேடல் மூலம் தனது அறிவார்த்தமான அபிவிருத்தியைக் கொண்டு செல்வதற்கான உரிமையுண்டு” என்கின்ற மனித உரிமைகள் பிரகடனத்தின் அடிப்படையினை சிதைப்பதாகவன்றோ அமைகின்றது? “அறிவைத் தேடிக்கொள்ள உரிமை எவருக்குமே இருக்கின்றது” என்பது, “கேள்வி கேட்பதற்கான உரிமையும்” இருப்பதைச் சுட்டிக் காட்டுகின்றது. ஆகையால், ஒரு பொறுப்பான கல்வியாளராக கந்தசாமி இருந்திருந்தால்; முருகேசம்பிள்ளையின் கேள்விகளுக்கு செவிமடுத்து, “பி.எச்.டி பட்டத்தை முடிக்க முடியாத” அவருக்கு முன்னேறுவதற்கான வழியைக் காட்டி விட்டிருக்க வேண்டும். அப்படி நடந்ததா (?) என்றால் அதுதான் இல்லையே!
5.மேலும், “கணித மேதை ராமானுஜம் பட்டமேதும் பெறாதவர், அவருக்குப் கல்விச் சான்றிதழ்களில்லை, இங்கிலாந்துப் பல்கலைக்கழகங்களில் அவர் நிரந்தர விரிவுரையளாருமில்லை”… என்று பிரித்தானிய கணிதவியலாளர்கள் நினைத்திருந்தால் இன்று விஞ்ஞான உலகுக்கு ராமானுஜத்தின் கணிதப் புதிர்கள் கிடைத்திருக்குமா?
6.பாரபட்சமற்ற முறையில் அறிவைத் தேட வேண்டும் – “Anonymous” அவர்களே, அதனை பல்கலைக்கழக மானியங்கள் குழு காட்டுகின்ற வரையறைகளை மட்டும் கொண்டு மறுதலிக்கக் கூடாது!
7.மேலும், “Anonymous” அவர்களே, கந்தசாமியால் சர்வதேச சஞ்சிகைகளில் கடந்த ஒரு வருடத்தில் எழுதப்பட்ட ஆகக்குறைந்தது ஐந்து கட்டுரைகளையாவது பட்டியலிட்டுக் காட்டமுடியுமா?
8.அடுத்ததாக ஜே.சி.என். இராசேந்திரா ஒரு ‘சிறந்த நிர்வாகி’ என்றும், அவர் மீது “சேறடிக்கக்கூடாது” என்றும் சொல்லியிருந்தீர்கள். கி.பல்கலைக்கழகத்தில் பீடாதிபதியாக இருந்த காலத்தில் – இராசேந்திரா குறுகிய கால புலமைப்பரிசில் வசதி (short-term scholarship) மூலமாக பிலிப்பைன்ஸ் நாட்டுக்கு ஒரு பயணம் சென்றார். அந்தப் பயணம் – பெளதிகத்தில் கலாநிதிப்பட்டம் பெற்ற இராசேந்திரா, பெளதிகத்துறையில் ஆய்வுகளை மேற்கொள்வதற்காக மேற்கொள்ளப்படவில்லை. மாறாக, இராசேந்திரா நீர்மீன்வளர்ப்பு (aqua-culture) சம்பந்தமான ஒரு சுற்றுலாவுக்கு சென்றிருந்தார். பெளதிகவியலாளரான இராசேந்திராவுக்கும், நீர்மீன்வளர்ப்புக்கும் என்ன சம்பந்தம்? இற்றை வரை இராசேந்திரா நீர்மீன்வளர்ப்பு சம்பந்தமான ஏதாவது ஆய்வுகள் செய்துள்ளாரா? மேற்படி பிலிப்பைன்ஸ் நாடுப் பயணம் மூலம், கி. பல்கலையில் விஞ்ஞான பீடத்தில் கடமையாற்றுகின்ற நீர்மீன்வளர்ப்பில் சிறப்பு தேர்ச்சி பெற்ற உயிரியலாளர்களின் உரிமைகளையும் வாய்ப்புக்களையுமன்றோ இராசேந்திரா தட்டிப் பறித்துள்ளார்!?!
9.இராசேந்திராவின் “தட்டிப் பறித்தல்” செயற்பாட்டுக்கு ஒழுக்காற்றவியலில் (ethics), “தனது சுயலாபம் கருதி, அற்பமான முறையில் நிறுவனத்தின் திசையை மாற்றித் தான் மட்டும் வாய்ப்புக்களைப் பெற்றுக் கொண்டு மகிழ்ந்திருத்தல் (‘free riding’ the system on the basis of pervasive interest)” என்கின்ற விளக்கம்தான் கொடுக்கப்படும்.
10.ஆக மொத்தத்தில் இராசேந்திராவின் “pervasive interest”களின் அடிப்படையில்தானா அவரது கடமையுணர்வு காணப்படுகின்றது Anonymous அவர்களே?
11.//“கந்தசாமியும், இராசேந்திராவும் அதி சிறந்த கல்வியாளர்கள். இது விபுலானந்தரின் காலமும் அல்ல! ஹூல் வந்து அற்புதங்கள் செய்வாரா?”// >> என்கின்ற வகையில் Anonymous சொல்லிய கருத்தினடிப்படையில், ஒரு கேள்வி எழத்தான் செய்கின்றது. “ஹூல் அற்புதங்கள் செய்வாரா, மாட்டாரா என்கின்ற வாதமொருபுறமிருக்க; அரும்-பெரும் கல்வியாளர்களாகிய கந்தசாமியும் இராசேந்திராவும் இற்றைக்காலம் வரையும் யாழ் பல்கலை, கி. பல்கலை என்கின்ற இரு நிறுவனங்களினதும் மேம்பாட்டிற்கு என்ன அற்புதங்கள் செய்துள்ளார்கள்?” என்கின்ற கேள்விதான் அது!
12.மேலும் “ஹூல்” என்கின்ற பெயர் – “சமூகப் பிரக்ஞையுள்ள, சிறந்த நிர்வாகி ஒருவருக்கு உவமானமாகத் தான்” இவ்விவாத மேடையில் இற்றைவரை காட்டப்படும் வந்திருக்கின்றது.
13.இது பெளதிகத்தில் பட்டம் பெற்று தமிழ்துறையில் பணியாற்றிய விபுலானந்தரின் காலமல்ல! அதை ஏற்றுக்கொள்கின்றேன். ஆனால், இது ‘ஆவுல் பக்கீர் ஜைனுலாப்தீன் அப்துல் கலாம்’ என்கின்ற aerospace engineeringஇல் கலாநிதிப் பட்டம் பெற்று, இந்தியாவின் சனாதிபதியாகவிருந்து, “அக்னிச் சிறகுகளை” எமக்குத் தந்து, தனது தாய் மொழியாம் தமிழில் கவிதைகளை எழுதிக் குவிக்கின்ற சமூகப் பிரக்ஞையுள்ள, சிந்தனையாளர் “அப்துல் கலாமின்” காலம் என்பதை Anonymous அவர்கள் மறுதலிக்க முடியாது!
14.கந்தசாமியார் தமிழில் கவிதையெழுதுவாரா? யாழ் பல்கலை தொடர்பாக இற்றை வரை அவர் ஏதாவது ஆக்கபூர்வமான சிந்தனைகளை எடுத்தியம்பியுள்ளாரா? அவர் ஒரு பேராசிரியர் என்கின்ற வகையில் யாழ் பல்கலையில் கட்டமைப்புச்சார்ந்தும், கொள்கை சார்ந்தும் செய்த முன்னேற்றங்கள் தான் யாதோ?
15.இங்கு, தனது சம்பளத்திற்காக விரிவுரையாளராகவோ, பேராசிரியராகவோ – தத் தமது தொழில் சார்ந்து செய்கின்ற செயற்பாடுகளை, அவர்கள் “ஆற்றியுள்ள அரிய பெரும் சேவைகள்” என்று கருதுவது; ஒரு பேருந்துச் சாரதியோ, மருத்துவரோ, வங்கி இலிகிதரோ – தினசரி மாமூலாகச் செய்கின்ற பணிகளை “நோபல் பரிசு பெறத் தகைமை பெற்றுள்ள அரிய பெரும் சேவைகள்” என்று கூறித் திரிதலுக்கு ஒப்பானது!
16.யாழ் பல்கலைக்கழகமென்கின்ற நிறுவனம், தனது தார்மிகப் பொறுப்பான சமூகப் பணியைச் சரிவரச் செய்யவில்லை. அதுவும் அதன் வழி வந்த கி.பல்கலைக்கழகமும்; “பல்கலைக்கழகம் என்கின்ற அடிப்படை வரைவிலக்கணத்தினின்றும் பிறழ்ந்திருக்கின்றன”. “அதனால், மேற்படி இரு சமூகநிறுவனங்களையும் – இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தின் அபிலாசைகளையும், தேவைகளையும் பிரதிபலிக்கின்ற முறையில் சீர்படுத்துவது எப்படி (?)”, என்கின்ற அடிப்படையிலேயே இவ்விவாத மேடை அமைந்திருக்கின்றது.
17.இங்கு நானோ ஜெயபாலனோ, யாழ் மற்றும் கிழக்குப் பல்கலைக்கழகங்களுக்குள் மழைக்கும் கூட ஒதுங்காதவர்கள். எங்களிடம் பல்கலைக்கழகங்கள் தருகின்ற பட்டங்கள் கைவசமில்லை! ஆனால், எங்களது இலங்கைத் தமிழ் சமூகம் தொடர்பாகவும், அந்தச் சமூகத்தின் அடையாளமாக விளங்க வேண்டிய பல்கலைகள் தொடர்பாகவும் சிந்திக்க எங்களுக்கு உரிமையுண்டு! அது ஒவ்வொரு தனிமனிதனதும் தார்மிகப் பொறுப்பு. அதனையே இந்த விவாத மேடை செய்து கொண்டிருக்கின்றது. மேலும் ஜெயபாலனுடனோ, இராசேந்திராவுடனோ, கந்தசாமியுடனோ, பேராசிரியர். ஹூலுடனோ ஒருவிதமான கொடுக்கல் வாங்கலுமோ; குரோதமோ, பற்றோ எனக்கில்லை. அவர்களை நான் நேரில் கண்டதுமில்லை! அப்படிக் காண்பதற்கான தேவையும் எனக்கில்லை!
18.இந்தச் சமூகத்தின் பல்வேறு மூலைகளிலும் கொட்டிக்கிடக்கின்ற ஆதங்கங்கள், தகவல்கள், குறைபாடுகள், தேவைகள் என்பவற்றினடிப்படையிலும் – சமூகப் பிரக்ஞையுள்ள கொள்கையியல் வாதத்தினதும் அடிப்படையிலேயே இவ்விவாத மேடை முன்னெடுக்கப்பட்டு வருகின்றது. ஆதலால், தாம் சார்ந்துள்ள (தாம் வசதியாக வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்ற) குழுவைச் சார்ந்து Anonymous அவர்கள், ஒருவிதமான அடிப்படையுமே இல்லாத முறையில் “மறுதலிப்பு” செய்யமுடியாது. “நாங்கள் கல்வியாளர்கள், எங்களிடம் கேள்வி கேட்க வேண்டாம்” என்கின்ற போலித்தனமான மனப்போக்கினை மாற்றியமைக்கவே இவ்விவாத மேடை ஆரம்பிக்கப்பட்டிருக்கின்றது!
19.மேற்படி, “கல்வியாளர்கள் என்று சொல்லிக் கொண்டு, தகமையேதுமில்லாமலும் சமூகப்பிரக்ஞையற்றும் காணப்படுகின்ற – பதவிகளைத் தக்கவைத்திருப்பவர்கள்”, சமூக மற்றும் தனிமனித விழுமியங்களுக்கெதிரான அனர்த்தங்களை விளைவிக்கக் கூடிய பேராபத்துக்கள் (moral hazards) ஆவார்கள். இவர்களே, மற்றவர்களுக்கு கிடைக்க வேண்டிய வாய்ப்புக்களைத் தட்டிப் பறித்தும், மற்றவர்களின் உரிமைகளை மறுதலித்தும் தம் சுயலாப நோக்கத்தில் செயற்படுபவர்களாவார்கள். ஆதலால், இராசேந்திராவினது பிலிப்பைன்ஸ் பயணத்தின் அடிப்படையில், அவர் இலங்கைத் தமிழ் பல்கலைக்கழக சமூகத்திற்கு எப்படியானதொரு moral hazard ஆக விளங்குகின்றார் என்பது வெளிப்படையாகின்றது.
20.இந்த விவாதமேடையானது ‘சமூக சிந்தனையுடன்’ முன்னேறிக் கொண்டிருக்க, மறுபுறமாக – Anonymous அவர்கள் முன்வைத்துள்ள வாதங்கள்; “தனி மனிதர்கள் தப்பிப் பிழைப்பதற்காக மட்டுமே நிர்வகிக்கப்படுகின்ற சமூகச் சிந்தனையற்றதும்” – இந்த விவாத மேடையினால் மீண்டும் மீண்டும் விமர்சிக்கப்பட்டு வருகின்றதுமான “பிறழ்வு நிலை”யினால் அவர் எந்தளவிற்குப் பாதிக்கப்பட்டுள்ளார் (!) என்பதனை வெளிப்படுத்துகின்றது. உங்களைச் சொல்லிக் குற்றமில்லை Anonymous அவர்களே! உங்களுக்கு காட்டப்பட்ட உலகம் அவ்வளவுதான்! இந்தக் குண்டுச்சட்டிக்குள் குதிரையோடும் கிணற்றுத் தவளைத்தனத்திலிருந்து நமது சமூகம் விடுபெறுதல் அவசியமே!

அடுத்ததாக, DEMOCRACYயினால் நேற்று (13/ஜூலை/2010) அன்று பி.ப 1.06ற்குப் பதியப்பட்ட கூற்றுக்கு முற்றாக நான் உடன்படுகின்றேன். மேலும், “சைவ வேளாண் ஆணாதிக்கச் சிந்தனைகளில் ஊறுதல்” என்கின்ற மாயை – சமூகத்தைத் திசைதிருப்பிச் சுயலாபம் காணுவதற்கான ஒரு போர்வை/முகமூடி மட்டுமே என்பதனையும் முன்வைப்பதுடன்; இந்த மாயை – சைவ வேளாண் உயர் குடியினர் என்று சொல்லிக் கொள்பவர்களால் மட்டுமின்றி; அவர்களைப் பின்பற்றி, அவர்கள் வழியில் தாமும் செல்ல எத்தனிக்கும் “பாவனை செய்பவர்களாலும்” (the pretenders) எடுத்தாழப் படுகின்றது என்பதனையும் சுட்டிக்காட்ட வேண்டும். தற்போதைய 3ம் பரம்பரை (third generation)களால் ஊடுருவப்பட்ட யாழ் பல்கலை சமூகத்தில் இந்த pretendersகள் தான் அதிகளவில் காணப்படுகின்றனர்! இது தொடர்பாகவும் DEMOCRACY தனது கருத்துக்களை தெரிவித்தால் மிகவும் நன்றாகவிருக்கும்!

நேற்று வரதன் சொன்னது போலவே, “கடந்த 30 வருடகால சமூகப்பிரச்சினையைக் காரணம்காட்டி, தமது குறைபாடுகளை மறைத்துக்கொண்டு, சுயலாபம் கண்டு கொண்டிருக்கின்ற தகுதியற்றவர்கள் – வரலாற்றினுள் மறைந்து தப்ப எத்தனிக்கின்றார்கள். ஆனால், வரலாறு தன் கடமையைச் செவ்வனே செய்தே ஆகும் என்பதற்கான சான்றுதான் இவ்விவாத மேடை! இங்கு கொள்கையியல் அடிப்படையில் எழுப்பப்பட்டிருக்கின்ற நியாயமான கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்லும் பொறுப்பு (onus) , “கல்வியாளர்கள் என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்கின்ற” பெரியமனிதர்கள் மேல் சுமத்தப்பட்டிருக்கின்றது! “நிங்கள் திருந்துங்கள் – இல்லையேல் திருத்தப்படுவீர்கள் (!)” என்று எச்சரிக்கை விட இந்த விவாதமேடை எத்தனிக்காது. மாறாக, காலத்தின் தேவைக்கேற்ப, சமூகப் பிரக்ஞையுடன் சிந்தித்துத் திருந்த முடியாத, பயனற்றுப் போனவர்கள் (obsolete elements) சமூகத்திலிருந்து காணாமல் போய்விடுவார்கள் என்கின்ற நவீன-டார்வினிசத்தினடிப்படையிலான தத்துவத்தை இத்தால் முன்வைக்கின்றேன். இது பேராசிரியர் ஹூலுக்கும் கூடப் பொருந்தும்!

கடைசியாக, இனிமேலும் தனிமனிதர்களின் குறைகளையும் நிறைகளையும் சுட்டிக் காட்டி ஆளையாள் ஏமாற்றிக் கொண்டிருக்கும் நமது மனப்பாங்கை மாற்றி – நமது சமூகம் தொடர்பான சிந்தனைகளை வளர்த்து, யாழ் பல்கலையின் ஒளிமயமான எதிர்காலம் தொடர்பான முன்மொழிவுகள் (proposals) பால் இந்த விவாத மேடை தன் கருத்தைச் செலுத்த வேண்டுமென்று கேட்டுக் கொள்கின்றேன். மேலும் – இவ்விவாத மேடையில் பங்கெடுத்து, ஆரோக்கியமான கருத்துக்களை சொல்லிக்கொண்டிருப்பவர்கள் எவருமே தனிமனிதர்களுக்கு எதிரானவர்களல்ல என்பதனையும்; Anonymous போன்றோரின் பார்வையை விசாலமாக்குவதற்காகவே, சில உதாரணங்களை கொள்கையியல் அடிப்படையிலேயே முன்வைக்க இவ்விவிவாத மேடை முயன்றிருக்கின்றது என்பதனையும் சுட்டிக் காட்ட விரும்புகின்றேன். யாழ் பல்கலை என்பது இந்த உலகெங்கும் சிதறிப் பரந்திருக்கின்ற, முகவரியற்றுப் போய்விட்ட என்போன்றவர்களின் கலாச்சார, கொள்கையியல் மற்றும் விழுமியங்களின் ஏகோபித்த அடையாளமாக மலர வேண்டும் என்கின்ற கனவு எங்களுக்கு இன்னமும் இருக்கத்தான் செய்கின்றது! அதை நனவாக்க வேண்டியது நம்மனைவரினதும் பொறுப்பாகின்றது!

இந்த வகையில், யாழ் பல்கலைக்கழகமானது ‘கலாநிதிகளினதும் பேராசிரியர்களினதும் ஏகபோக சொத்தல்ல’ என்பதனையும் – அது ஒரு ‘சமூக கலாச்சார அடையாளம்’ என்கின்ற அடிப்படையில்; இந்த சமூகத்தினது உரிமையின் அடிப்படையிலான ‘தனிச்சொத்தாகின்றது’ என்பதனையும் சுட்டிக் காட்டி – அதனால், சமூகத்தினது பார்வையிலிருந்து – “தலையீடேதும் செய்யாமல் எங்களை எங்கள்போக்கில் விட்டு விடுங்கள்”, என்று the so-called கல்விமான்கள் சொல்லித் தப்பிக்கொள்ள முடியாது என்பதனையும் ஏற்றுக் கொள்தல் அனைவரினதும் கடமையாகின்றது.

இப்படிக்கு,
ராஜதுரை (நான் பட்டமேதும் பெறாத, பல்கலைக்கழகத் தொடர்பேதுமற்ற, சாதாரண சோற்றுக்கு அல்லாடிக்கொண்டிருக்கின்ற, மானுடன் மட்டுமே)

அனைவருக்கும் வணக்கம்!

‘கற்பித்தலும் ஆய்வும் இணைந்து பாரபட்சமற்ற உண்மையைத் தேடுவதே பல்கலைக்கழகம்’ என்கின்ற பல்கலைக்கழகத்துக்கான மாதிரி வரைவிலக்கணத்தின் அடிப்படையில் அமைந்ததுவும், யாழ் பல்கலைக்கழகத்தின் இலச்சினையில் காணப்படுவதுமான “மெய்ப்பொருள் காண்பதறிவு” என்கின்ற கூற்றின் அடிப்படையில் கீழ்வரும் கருத்துக்களை இவ்விவாத அரங்கில் சமர்ப்பிக்கின்றேன்.

“யாழ் பல்கலையானது, ‘பல்கலைக்கழகம்’ என்பதற்கான அடிப்படை வரைவிலக்கணத்திலின்று பிறழ்ந்து போய்விட்ட ஒரு தொகுதி” என்பது – இவ்விவாதத்தின் தொடக்கப்புள்ளியாகிய ஜெயபாலனால் ஆதாரங்கள் பலவற்றினைக் கொண்டு கொள்கையியலடிப்படையில் நிறுவப்பட்டதான உண்மை. இது யதார்த்தமான உண்மையும் கூட! அஃது எவராலுமேயே மறுதலிக்க முடியாதது. இதனை எத்தனையோ சொல்லாடல்களுக்கும், கருத்தியற் சமர்களுக்கும் பிறகு இவ்விவாத அரங்கம் ஏகமனதாக ஏற்றுக் கொண்டுள்ளது (இவ்விவாத மேடைக்கு நேற்று, 14ம் திகதி 2010 முடிவடைவதற்கு முன்னர் 56வது கருத்தும்/பதிவும் வந்து சேர்ந்திருக்கின்றது – இது எத்தனையெத்தனை பேரின் பங்களிப்பில், சிந்தனைகளின் அடிப்படையில், இவ்விவாத அரங்கு ஊட்டம் பெற்றுள்ளது என்பதனைச் சுட்டி நிற்கின்றது). மேலும், யாழ் பல்கலை என்கின்ற ‘இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தின் கலாச்சார அடையாளத்தினைப்’ பற்றி இவ்விவாத மேடையில் பலகோணங்களிலும் அலசப்பட்ட கருத்துக்களின் காத்திரத்தின் அடிப்படையில்; இது போன்றதொரு திறந்த-விவாத அரங்கு இதற்கு முன்னர் ஒருபோதும் ஊக்குவிக்கப்படவில்லை/ முன்னெடுக்கப்படவில்லை என்கின்ற விடயமும் இத்தால் சுட்டிக் காட்டப்படுகின்றது.

இவ்விவாத அரங்கானது “இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தின் எதிர்கால முன்னேற்றப் போக்குக்கும் சுபீட்சத்துக்கும், ஒரு முக்கிய கலாச்சார/ கொள்கையியல்/ விழுமிய அடையாளமென்கின்ற வகையில் யாழ் பல்கலையானது தனது தற்போதையச் சிதிலப் போக்கினில் இருந்து மீண்டெழுந்து, எந்த விதமான பாதையில் தன்னை முன்னேற்றிக் கொள்ள வேண்டும் (?)” என்கின்ற சமூகப் பிரச்சினைக்கு விடைகளைத் தேட முயன்று கொண்டிருக்கின்றது. இந்த ‘விடை தேடலின்’ துவக்கப் புள்ளியாக, யாழ் பல்கலையின் மறுமலர்ச்சிக்கும், மீள்சீரமைப்புக்கும்/ வடிவமைப்புக்குமான கொள்கையியல் மூலங்களினடிப்படையிலமைந்த முன்மொழிவுகளை அலசியாராய்தல் அவசியமாகின்றது. மேற்படியான ‘விடை தேடற் செயற்பாடு’ யாழ் பல்கலைக்கழகக் கல்வியாளச் சமூகத்தினது பொறுப்பு மட்டுமல்ல; இது – இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தைச் சேர்ந்த எந்தவொரு உறுப்பினனதும்/ உறுப்பினளதும் தார்மீகக் கடமை! இது எமது சமூகத்தின் மூலாதாரம், ஸ்திரத்தன்மை, எதிர்காலம் தொடர்பான ஒரு சமூகப்பிரச்சினை! அதனை அனைவரும் ஏற்றுக் கொள்தலவசியம்.

‘கற்பித்தலும் ஆய்வும் இணைந்து பாரபட்சமற்ற உண்மையைத் தேடுவதே பல்கலைக்கழகம்’. அதாவது, தொடர்ந்த பாரபட்சமின்றிய அறிவுத் தேடலினடிப்படையில் எழுந்த விஞ்ஞான விசாரணையின் (scientific enquiry) அடிப்படையில் எழுந்த ஆய்வுகளின் மூலத்திலிருந்து ஊற்றெடுக்கின்ற கல்விபுகட்டலின்/ வழிகாட்டலின் செயற்படு இடைத்தொடர்பாடு ஊடகமாக (medium of process interaction) விளங்குவதே பல்கலைக்கழகமொன்றின் அடிப்படைச் செயற்பாடாகும். அதாவது ஒரு சிறந்த பல்கலைக்கழகமானது, அது எந்தச் சூழலில் காணப்படுகின்றதோ – அந்தச் சூழலை மேம்படுத்தி முகாமைத்துவம் செய்வதிலும்; எந்தச் சமூகத்தைப் பிரதிபலிக்கின்றதோ – அந்தச் சமூகத்தினது கொள்கையியல்/ கலாச்சார/ அபிவிருத்தி/ தொழினுட்ப/ விழுமியத் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்வதிலும் முனைப்பாக முயன்று, அதற்குத் தோதான ஆய்வுச் செயற்பாடுகளையும், கற்பித்தல்/ கற்றலையும் முன்னெடுக்க வேண்டும்.

அரசியல் என்கின்ற ‘லாகிரிப் பொருளானது தருகின்ற போதை/ மாயை’ பல்கலைக்கழகமென்கின்ற சுதந்திரப் பறவையின் பயணப்பாதையை என்றுமே மழுங்கடிக்கக்கூடாது/ திசைதிருப்பக்கூடாது! அரசியலின் தாக்கம் ஒரு பல்கலைக்கழகத்தினுட் புகுந்தால் என்ன நடக்கும் (?) என்பதற்கு, சிதிலப் போக்கில் போய்க்கொண்டிருக்கின்ற சீர்குலைந்த கட்டமைப்பாக, மிகவும் கவலைக்கிடமான நிலையிற் தற்போது காணப்படுகின்ற யாழ் பல்கலையே சிறந்த உதாரணம்.

எனவே, “பாரபட்சமற்ற/ பக்கச்சார்பற்ற மெய்ப்பொருள் காண்பதறிவு” என்கின்ற மூலத்திலிருந்து தொடங்குவதே இன்றைய நிலையில் யாழ் பல்கலையின் மீள்-வடிவமைப்புக்கு உசிதமான தொடக்கப் புள்ளியாகின்றது. ஜெயபாலனால் சுட்டிக்காட்டப்பட்ட முக்கிய கருத்தான, // “ஆய்வுகளுக்கான தேவைகளின் அதிகரிப்பும் அதற்கான கேள்வியையும் பொருளாதாரத்தையும் பொறுத்து பல்கலைக்கழகங்கள் வேறு வேறு வடிவங்களை முயற்சித்து வருகின்றன”// என்பதனை நமது முன்மொழிவுச் செயற்பாடுகளில் (proposals) உள்வாங்குதலவசியம்.

“பொருளாதாரத்தையும், கேள்வியையும் பிரதிபலிக்கும் ஆய்வுகள்” ஒரு பல்கலைக்கழகம் நிலைத்திருந்து அபிவிருத்தியடைவதற்கு அவசியமாகின்றது. இத்தகைய தொழில்துறை ரீதியிலான ஆய்வுகள்தான் ஒரு பல்கலைக்கழகத்தின் வாழ்வாதாரமாக (livelihood) இருக்க வேண்டும். வெறுமனே பல்கலைக்கழக மானியங்கள் குழு வருடாந்தம் ஒதுக்கின்ற நிதிவளத்தை மட்டுமே நம்பித் தனது செயற்பாடுகளைத் திட்டமிடும் நிலை ஒரு பல்கலைக்கழகத்துக்கு இருக்கக்கூடாது. நல்லதொரு பல்கலைக்கழகமானது, நிதிமுகாமைத்துவ ஒழுக்காற்று விதிகளை மீறாமல், அதே சமயத்தில் அவ் விதிகளுக்குள் அநியாயமாக மூழ்கியும் போகாமல் – சுயேச்சையாக, ‘வரையறைகளுக்குள் மழுங்கடிக்கப்படாத ஆக்கபூர்வமான சுதந்திரத்துடன்’, தன் வாழ்வாதாரத்தையும், நிதி மற்றும் கட்டமைப்பு வளங்களையும் கட்டியெழுப்பத் தொடர்ந்தும் எத்தனிக்க வேண்டும்.

இந்த வகையில், இலங்கையின் சிறீ ஜயவர்த்தனபுரப் பல்கலையின் ஒரு பகுதியாக ஆரம்பித்து, தன்னை ஆக்கபூர்வமாக வளர்த்துக் கொண்டு – உலக அரங்கில், முகாமைத்துவக் கற்கைகளுக்கும், ஆய்வுக்கும் ஒரு ‘முன்னோடியாக’ தன்னை அடையாளம் காட்டியுள்ள முகாமைத்துவ முதுமானிக்கற்கைகளுக்கான நிறுவனம் (PIM என்று சொல்லப்படுகின்ற Postgraduate Institute of Managment) – சிறந்ததொரு விடயக்கலை உதாரணமாக விளங்குகின்றது. இலங்கைப் பல்கலைக்கழகங்கள், அவை தொடர்பான நிறுவனங்கள் ஏதுமே கண்டிராத மாபெரும் வளர்ச்சிக்கு உள்ளாகியிருக்கின்ற PIM, இந்நிலையை ஈட்டுவதற்குக் காரணம் அதன் நிர்வாக ஆளணியினரின் ‘ஆக்கபூர்வமானதும் அறிவார்த்தமானதுமான பாரபட்சமற்ற தேடலே’ (creative and intelligent thinking in an un-biased manner) என்பதுவும் வெளிப்படை. இந்த உதாரணத்திலிருந்து யாழ்/கிழக்குப் பல்கலைகள் பாடம் கற்றுக் கொள்தலவசியமே!

தொழிற்துறை ஆய்வுகளினால் பெறப்படுகின்ற வருமானத்தின் முக்கிய பகுதியை ஒவ்வொரு பல்கலைக்கழகமும் கொள்கையியல், தூய விஞ்ஞான, மற்றும் கோட்பாட்டியல் ஆய்வுகளுக்குள் முதலீடு செய்வதும் அவசியமாகின்றது. மேற்படியான தூய விஞ்ஞான ஆய்வுகளே பாரபட்சமற்ற தேடலுக்கு அவசியமாகின்றது.

மேற்கூறப்பட்ட கருத்துக்களின் அடிப்படையில் –
1.“தொடர் தேடல்”;
2.“ஆய்வு”;
3.“விஞ்ஞானம்”;
4.“அறிவு”;
5.“திறந்த-ஆரோக்கியமான விவாதம் (a healthy and open dialogue/debate)”;
6.“விமர்சனங்களுக்கு செவிமடுத்தலும், பிழைகளை ஏற்றுக்கொள்தலும், அதற்கமையத் தம்மைத் திருத்திச் செப்பனிட்டு முன்னேற்றிக் கொள்தலும்”…

என்கின்ற மேற்படி அடிப்படைகளையும் கொண்டு, transparency மற்றும் accountability என்கின்ற விழுமியங்களுக்கு அமைந்து – சீரான, ஆக்கபூர்வமான, தனி மனித மற்றும் சமூக உணர்வுகளுக்கும்/ உரிமைகளுக்கும் மதிப்பளிக்கின்றதான பாதையில் செல்வதற்கு யாழ் பல்கலை எத்தனித்தல் இன்றியமையாதது.
பழமைவாதத்தில் ஊறிப் புளித்துப் போகின்ற போக்கைக் கொண்டிருக்காமல், புதுமைக்கும் புத்துயிர்ப்பைத் தருகின்ற எண்ணங்களுக்கும் மதிப்பளித்து, அதேநேரத்தில் ‘தமிழர் சமூகத்தின் கலாச்சார அடையாளம்’ என்கின்ற தன் முகவரியையும் மாற்றிக் கொள்ளாமலிருக்க யாழ் பல்கலைக்கழகச் சமூகம் பழகிக் கொள்ள வேண்டும்.

‘தமிழர் சமூகத்தின் கலாச்சார அடையாளம்’ என்கின்ற முகவரி யாழ் பல்கலைக்கும், அதன் வழி வந்த கிழக்குப் பல்கலைக்கும் வழங்கப்படுகின்ற அதே வேளையில், மேற்படி பல்கலைக்கழகங்கள் ‘பிறப்புச் சான்றிதழ் பத்திரங்களில்’ இலங்கைத் தமிழர் என்று குறிப்பிட்டுக் கொள்பவர்கள் மட்டுமே கல்வி/ஆய்வு செயற்பாடுகள் செய்யுமிடங்களாக இருக்கக் கூடாது. ஆக்கபூர்வமான அறிவு எங்கெல்லாமிருந்து ஊற்றெடுத்து வருகின்றதோ, அவ் ஊற்றுக்களின் மூலங்களைத் தன்னுள்ளே உள்வாங்கி ஊட்டம் பெற்று மிளிர்கின்ற போக்கு யாழ்/கிழக்குப் பல்கலைகளுக்கு வந்து சேர வேண்டும்.

இதனடிப்படையிலேயே – “பல்கலைக்கழக மானியங்கள் குழுவின் சட்டவாக்கத்தை தனிமனிதர்களின் சுயலாபத்திற்காகவும், தகமையில்லாத/ கொள்ளளவில்லாதவர்கள் தத்தமது பதவிக்கதிரைகளைத் தக்கவைத்துத் தப்பிப்பிழைப்பதற்காகவும் பயன்படுத்தி, ‘பல்கலைக் கழக மானியங்கள் குழுவின் நியமங்களைக் கோணலாகக் காரணம்காட்டி’ “முருகேசம்பிள்ளை” போன்ற ஆற்றலுள்ள, சாதிக்கக் கூடியவர்களுக்குக் கிடைக்கக் கூடிய வாய்ப்புக்களை மழுங்கடிக்காமலிருத்தல்” சாத்தியமாகும். “வாய்ப்புக்களை மழுங்கடிக்காமலும், தத்தமது அற்பத்தனமான லாபநோக்கங்களுக்காகவும் (pervasive interests) திறமையுள்ளவர்களை நசுக்காமலும் முன்னேற்றப்பாதை பற்றிய சிந்தனையுடன் இருத்தல்”, என்பது யாழ் பல்கலையின் நிர்வாகிகள் (இனிமேலாவது) பின்பற்ற வேண்டிய விழுமியப்பார்வை (essentially important perspective on the basis of ethical values) என்பதுவும் இத்தால் சுட்டிக் காட்டப்படுகின்றது.

கட்சிகளாகப் பிரிந்தும், பூசல்களை வளர்த்தும், தனிமனித தூஷணைகளைத் தூண்டியும், கதாநாயக வழிபாடுகளுக்குள் (hero worships) மறைந்தும்… தொலைந்து போகாத விஞ்ஞான உபதுறைகளின் வரையறைகளையும் விஞ்சிச் சிந்திக்கின்ற அகன்ற ஆரோக்கியமான ஆக்கபூர்வமான பார்வை ( a persepective that spans beyond the limits/boundaries of traditional sub-disciplines of science/knowledge) யாழ் பல்கலைக்கு வந்து சேர்தல் அவசியம். இது இடைத் தொடர்பாடலையும், தங்கு தடையின்றி இருவழியிலும் பயணித்து முன்னேற்றக்கூடிய கருத்துக்களினதும் விமர்சனங்களினதும் பரிமாற்றலைத் தூண்டி பாரபட்சமற்ற அறிவின் உண்மையான தேடலுக்கு வழிவகுக்கும்.

மேற்படி சுட்டிக்காட்டப்பட விடயங்களின் அடிப்படையில், யாழ் பல்கலையின் முகாமைத்துவ முகச் சீர்படுத்தலுக்குத் (facial upliftment) தோதான யுக்தியாக ‘முழுமையான தர முகாமைத்துவம்’ (Total Quality Management = TQM) பிரேரிக்கப்படுகின்றது. TQM செயற்பாடுகளாவன தனிமனித ஆளுமை, தனிமனித உணர்வுகள்/ உரிமைகள், ஆக்கபூர்வமான சிந்தனைகள் என்பவற்றை நிர்வாகக் கட்டமைப்பின் இறுக்கப்பாடான தன்மையைக் காரணம் காட்டி மறுதலிக்காமல், சுதந்திரமான போக்கில் – தத்தமது தார்மீகப் பொறுப்புக்களை (onus) உணர்ந்து ஆக்கபூர்வமானதும் பிரயோசனமுள்ள முறையிலும் செயற்படுவதற்கு வழிவகுக்கின்றன (Source: Adams, J. L., (1979). Conceptual blockbusting: A guide to better ideas. New York: W. W. Norton; and,www.dti.gov.uk/quality/tqm). இன்று, யாழ் பல்கலைக்கழகம் மேல் சுமத்தப்பட்டிருக்கின்ற ‘தனிமனித மற்றும் சமூக உரிமைமீறல்’ குற்றச்சாட்டுகளில் இருந்து விடுபெற்று நிலைத்த நீடித்த அபிவிருத்திப் பாதையில் வீறு நடை போட்டு ‘இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தின்’ ஏகோபித்த தனிக் கலாச்சார அடையாளமாக அது மிளிர்வதற்கு TQM சிறந்த வழியாக அமையும் என்பது திண்ணமே!

இறுதியாக, யாழ் பல்கலையின் மனிதவளச் சீர்கேட்டுக்கு வழிவகுத்த “சைவ வேளாண் ஆணாதிக்கச் சிந்தனைகளில் ஊறியவர்கள்” மற்றும் “பாவனை செய்பவர்கள்” (the pretenders) தொடர்பாக DEMOCRACY எடுத்தியம்பிய விளக்கங்களுக்கும், உதாரணங்களுக்கும் எனது நன்றிகள். இப்படியான, முன்னேற்றத்தடைக் காரணிகளை TQM செயற்பாடுகள் மூலம் எப்படிக் கட்டுப்படுத்தலாம், இல்லாதொழிக்கலாம் என்பது பற்றியும் DEMOCRACY தனது கருத்துக்களை சொன்னால் நன்றாகவிருக்கும்…

யாழ்/கிழக்குப் பல்கலைகள் பால் கரிசனை கொண்டுள்ள, அவற்றின் முன்னேற்றம் பற்றித் தொடர்ந்தும் சிந்திக்கின்ற, உலகெங்கும் பரவிச் சிதறி வாழ்கின்ற தமிழ் நெஞ்சங்களுக்கு எனது வாழ்த்துக்கள்! தொடரட்டும் உங்கள் பணி!

இப்படிக்கு,
ராஜதுரை

பேராசிரியர் கந்தசாமி – முருகேசம் பிள்ளை பற்றிய விபரங்களை தந்தால் எங்களுக்கும் நீங்கள் எழுதுவது புரியும். தெரியாத எங்களையும் கவனியுங்கோ. வெப்பில தேடினேன் கிடைக்கவில்லை. கிடைத்தவர்கள் லிங்கைத் தாங்கோ நாங்களும் பார்க்கிறம். இது பலநூறு பேர் பார்க்கிற இடம். கருத்து எழுதேக்க மற்றவையளுக்கும் விளங்கிற மாதிரி எழுதினா நல்லம். ராஜதுரை நெல்சன் வரதன் தெரிஞ்சதை விளக்கமா எழுதுங்கோ.

Dear Nelson,

Please kindly note that; ராஜதுரை does not have any problem with Professor Kandasamy or even he has not seen him. Further we are aware of Kandasamy’s publications quality. He was not able to publish even in JSA during that time.

The reality is that he is in a research group (some where in Bristol University); the other members are publishing along with Kandasamy’s name.

Further, I can safely conclude that Nelson is not aware of Murukesampillai’s publications quality. I kindly advice you to read Ramanujan’s history before commenting on these issues.

Dear Nelson,

I wish to bring your kind consideration that following;

1. During 1988-1995, a research was carried out by Mr S.Kanaganathan, Dept. of Mathematics and Statistics, University of Jaffna, for his D.Phil under the supervision of Prof. Hoole (in parallel processing) and it was rejected by Prof. Hoole. Without the approval of the supervisor, the University of Jaffna forwarded the dissertation to Examiners. Please kindly note that this is an absolute irregularity in examination procedures of a University.

2.Then it was rejected by the Examiners (appointed by the Senate, University of Jaffna) as well.

2. In 1995 Kandasmy (as a Chairman of a sub-committee of Higher Degree Committee, University of Jaffna) was approved the D.Phil dissertation of Kanaganathan. The issues pertaining to this matter was:

a. whether Kandasamy is a Professor in computer Science?

b. what was the purpose of appointing examiners?

c. whether the procedure or ethics of Examination was overridden?

d. whether this would lead to many bad precedence?

On the whole the quality of our Education was overlooked by Kandasamy. This is the one of his contribution to our society.

நெல்சன் ஆய்வு நீங்கள் இரு தனிநபர்களின் கல்விக்தகமையில் கூடுதலாக கவனம் எடுக்கிறீர்கள். அதுவும் ஆராயப்பட வேண்டிய விடயமே. அத்தோடு யாழ்பல்கலைக்கழகம் ஸ்தாபனமாக தமிழ் சமூகத்திற்கு எவ்வித நன்மையும் பெற்றுத்தரவில்லை. மாறாக இந்த ஸ்தாபனம் எடுப்பார் கைப்பிள்ளையாகி தமிழ் சமூகத்தில் அரசியல் பொருளாதார விடயங்களில் எதிர்மறையான தாக்கத்தையே ஏற்படுத்தி உள்ளது. நந்தா குறிப்பிடுகின்ற முருங்கைக்காய் வாங்கிக் கொடுப்பது முதல் மாணவிகளை தனிப்பட கவனிப்பது வரை அதிகார நிர்வாகத் துஸ்பிரயோகம் இடம்பெற்றுள்ளது.

நெல்சன் யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகம் பல பட்டதாரி மாணவர்களை உருவாக்கியது உண்மைதான். ஆனால் இது பசுவில் எத்தனை லீற்றர் பால் கறக்கலாம் எத்தனை லீற்றர் தண்ணி கலக்கலாம் என்ற விடயம் அல்லவே பட்டதாரிகளை உருவாக்குவது. பிரித்தானியாவில் நூற்றுக்கு மேற்பட்ட பல்கலைக்கழகங்கள் உள்ளது. சில பல்கலைக்கழகங்களில் பெறும் பட்டங்களை உயர் நிறுவனங்கள் மதிப்பதில்லை. அதனால் பல்கலைக்கழகம் எத்தனை பட்டதாரிகளை உருவாக்குவது என்பது அப்பல்கலைக்கழகத்தின் ஒரு அம்சம். அப்பல்கலைக்கழகப் பட்டதாரிகளாக வெளியேறுபவர்களில் எத்தனை வீதமானோர் தாம் பெற்ற துறைசார் அறிவியலில் சிறப்புப் பெற்றுள்ளனர் என்பது முக்கியமானது.

இவற்றுக்கு அப்பால் யாழ்ப்பாண தமிழ் சமூக கலாச்சார பொருளாதார அரசியல் அம்சங்கள் தொடர்பாக எத்தனை ஆய்வுகளை பல்கலைக்கழகம் மேற்கொண்டுள்ளது. வடக்கு கிழக்கு கால நிலை அங்கு விளையக் கூடீய பயிர்கள் அதன் விளைச்சலைப் பெருக்க வழிகள் …. தமிழ் மக்களில் அதிகம் காணப்படும் நோய்கள் உளவியல் தாக்கங்கள் அதன் காரணங்கள் பற்றிய ஆய்வுகள்…. இவையே நாம் தேடுவது.

இலங்கையில் கற்கின்ற ஒவ்வொரு மாணவனும் முற்றிலும் இலவசமாகவே கல்வி கற்று பட்டதாரியாக வெளியேறுகின்றார். இவர்கள் தாங்கள் சார்ந்த சமூகத்திற்கு என்ன செய்துள்ளனர் என்பதும் முக்கியமானதே. தனது தேவைக்கு அதிகமாக மருத்துவர்களையும் பொறியியலாலர்களையும் உருவாக்கும் சமூகத்தில் அதற்கான தட்டுப்பாடு நிலவுகின்றது. அதற்கு அங்குள்ள அரசியல் நிலையால் அறிவுவள வெளியேற்றம் முக்கிய காரணம். ஆனால் அவ்வுயர் நிலை தவிர்ந்த இடைமட்ட உத்தியோகங்களுக்கும் அங்கு அறிவுவளத் தட்டுப்பாடு நிலவுகிறது. இதனைப் பூர்த்தி செய்ய வேண்டியதும் அது தொடர்பான திட்டமிடலை மேற்கொள்வதும் பல்கலைக்கழகத்தின் கடமை அல்லவா.

பட்டதாரிகள் உருவாகி அவர்கள் பிஎச்டி பெற்று வெளிநாடு சென்று சம்பாதிப்பது அது அவர்களுடைய நலன்சார்ந்தது. அவர்களை உருவாக்கிய சமூகத்தின் வளர்ச்சியில் அவர்கள் எவ்வாறு பங்களிக்க முடியும் அதற்கான வழிவகைகள் என்ன என்று ஆராய்வது பல்கலைக்கழகத்தின் கடமை.

ஒரு மருத்துவரால் தன்னுடைய வாழ்க்கைகாலத்தில் எத்தனை உயிர்களைக் காப்பாற்றி இருக்க முடியும். ஆனால் தமிழ் அரசியல் தலைமைகள் எடுத்த முடிவுகளால் எத்தனையாயிரம் உயிர்கள் இழக்கப்பட்டு உள்ளன. அறிவியல் சமூகம் ஏன் இதுபற்றிய மதிப்பீடுகளை மேற்கொள்ளவில்லை. தமிழ் சமூகத்திற்கு தேவையான துறைகளை ஏன் வளர்த்தெடுக்கவில்லை.

விவாதிப்போம்.

த ஜெயபாலன்.

‘தமிழில் எழுதத் தெரியாமைக்கு’ வருந்துகின்ற நண்பர் நெல்சனுக்கு அடியேன் பல்கலைக்கழகக் கல்வியேதும் பெறாத அடிமட்டப் பாமரனின் வணக்கம்!

முதலில் எனக்கும் ‘கந்தசாமி’ என்கின்ற பெரிய கல்விமானுக்கும் ஒருவிதமான கொடுக்கல் வாங்கலோ, பிக்கல் பிடுங்கலுமோ இல்லை என்பதனை நான் ஏலவே சொல்லியிருக்கின்றேன் என்பதனை மீண்டும் சுட்டிக்காட்ட விரும்புகின்றேன். மேலும் இந்த விவாதம் கந்தசாமி என்கின்ற மாபெரும் கல்வியாளரென்று உங்களால் அடையாளம் காட்டப்படுகின்றவரைப் பற்றியதல்லவே!

நான் முன்னரே சொல்லியது போன்று உதாரணங்கள் காட்டப்பட்டிருப்பது நம்மனைவரதும் பார்வைகளை விசாலப்படுத்தி சிந்தனைக்குள் புதுமையையும் பாரபட்சமற்ற அறிவையும் தேடலைப் பற்றிய நோக்கத்தை ஊறச்செய்யவே!

இலங்கையிலிருந்து புலம் பெயர்ந்து பனியிலும் சுடு மணலிலும் விறைத்தும் வெந்தும் முதுகை முறித்து எங்கள் போன்ற கிழிஞ்சு போன தமிழர்கள் உழைக்கும் உழைப்பும், எமக்கு மறுக்கப்பட்ட உரிமைகளும்… இந்த யாழ் பல்கலை என்கின்ற கட்டமைப்பின் புத்துயிர்ப்பினால் எமக்கு தடையின்றிக் கிட்ட வேண்டும் என்கின்ற அபிலாசைகள் பற்றிய எண்ணக்கருக்களே – சமூகப் பிரக்ஞையுடன் இவ்விடத்தில் அலசப்படுகின்றது.

கந்தசாமி என்கின்றவரை நியாயப்படுத்த நாம் இங்கு வரவில்லை! ஹூல் கடவுளுமல்ல! உவமைகள் காட்டிப் பேசலும் கொள்கைகளை விளக்க உதாரணங்கள் கொடுத்தலும் சித்தாந்த அலசல்களை செய்யுமிடங்களில் தவிர்க்க முடியாத ஒன்று. அதனையே நானும் ஜெயபாலனும் செய்தோம். கொள்கையற்றவர்கள் கதைப்பது ‘மாரித் தவளைகள் போடும் சப்தத்திற்கு ஒப்பானது’. மாரித் தவளைகளை ஒருவரும் மதிப்பதில்லையே!

எமது நோக்கம் ‘யாழ் பல்கலையை’ எமது கலாச்சாரச் சின்னமாக மாற்றியமைத்தலே அன்றி, கந்தசாமியைக் கவிதை எழுத வைக்கவும், ஹூலை நீர் மேல் நடக்க வைக்கவுமல்ல என்பதனை இத்தால் சுட்டிக் காட்டுகின்றேன்.

யாழ் பல்கலைக்கழகம் எந்த வகையில் எமது சமூகத்தின் அடையாளமாக மிளிர்தல் வேண்டும் என்று நாம் அலசிக் கொண்டிருக்கும் போது கந்தசாமிதான் உலகம் என்று நினைத்துக் கூத்தாடும் உங்கள் மனப்பாங்கு – இன்னமும் நீவிர் ‘கதாநாயக வழிபாட்டிலும், முகஸ்துதியிலும் ஊறிச்’ சிதிலப்போக்கில் இருக்க்கும் ஒரு சமுதாயத்தின் பாதிப்பில் இருந்து வீடு-பெறவில்லை (வீடு பெறல் = மோட்சம் அல்லது விமோசனம்)என்பதனையே சுட்டி நிற்கின்றது.

பயனுடைய ‘சமூகப் பிரக்ஞையுள்ள’ கருத்துக்களால் எம் சமூகத்தை இனிமேலாவது முன்னெற்றப் பார்ப்போமா? இல்லையேல் “எம் தாத்தமாரிடம் யானைகள் இருந்தன – அவை கொம்பன் யானைகள் (!)” என்று நுஹ்மான் எழுதிய கவிதைக்கிணங்க பழம்பெருமையில் ஊறி ‘முட்டைக்குள் வசிக்கும் மனிதர்களாக’ தொலைந்து போக எத்தனிப்பதா? யோசிங்கள்… உலகம் என்பது கந்தசாமியையும், ஹூலையும் விடப் பெரியது…

சரித்திரத்தால் பிழையாளிகளாக இனிமேலும் யாழ் பல்கலையினர் அடையாளம் காணப்படக்கூடாது. முன்னேறுவோம்… முன்னேற்றுவோம்.

நிற்க; தோழர்கள் ‘ஆய்வினதும்’, ‘நந்தாவினதும்’ கருத்துக்களுக்கு நன்றி! நியாயமான கேள்விகள்! அவை மீண்டும் மீண்டும் ‘சிதிலப்போக்குக்கு காரணமான புல்லுருவிகளின் கொள்கையற்ற செயல்களுக்கு’ உதாரணங்களை முன்வைத்துள்ளன.

ஆனால் (சமூக நோக்குடன்) அனைவருக்கும் ஒரு பணிவான வேண்டுகோள்! இனிமேலாவது தனிமனிதர்களை சாடியும், போற்றியும் வாதிட வேண்டாம்… இயலுமானால், யாழ் பல்கலை தொடர்பான அபிவிருத்தி முன்மொழிவுகள் தொடர்பாக என்னுடனும் இந்த அவையுடனும் வாதிடுங்கள்… அதுதான் எமது சமூகத்துக்கு தேவையானது!

இப்படிக்கு,
ராஜதுரை

பிற்குறிப்பு: நெல்சன் அவர்களே http://ezilnila.com/nila/unicode_writer.htm என்கின்ற முகவரிக்குப் போய் பார்த்தீர்களேயானால், ஆங்கில தட்டச்சு முறைமையில் ‘தமிழில்’ எழுதக் கூடிய வசதியிருக்கிறது… முயன்று பாருங்கள்! தமிழுக்கில்லை (என்றும்) தட்டுப்பாடு… எமது சமூகம் என்றும் அழியாது… முன்னேறுவோம்! முன்னேற்றுவோம்!

Dear Aaaivu,
It is really bad to get the PhD thesis approved without supervisor’s (Prof Hoole) authorization. But, Prof Hoole was also in Sri Lanka at that and he was a UGC member, then why he didn’t take legal action againts this illegal and dirty act ?

Could you please explain what legal action taken by Prof Hoole ? I am really eager to know. Did he file a case in UGC ? Did he file a case in a court of law ? What was the verdict given to this case ?

Why Prof Hoole was not able to withdraw the PhD degree received by Kanaganathan in the so-called illegal (as you say) way ?

Best wishes !

Dear Aaivu,
I don’t mean only the infrastructure and curriculum development of the university. Every university has a Mission and Vision, but it can’t be changed by people like you. It can be done only by high level officials. Nothing will happen by your discussion over here, it is just waste of time !

About your corruption charge against the UOJ, I know the real story. Why Hoole didn’t take any legal action ? He is not a person who don’t have any idea to file a case in UGC or in a court of law.

What the real story was ? Hoole approved the PhD thesis and he signed it but later he got some conceptual conflict with Kanaganathan, then Hoole was spreading the news that the thesis was not signed by him. Hoole wanted to make a bad name for Kanaganathan in the society.

Otherwise, one important question is that, why Hoole was not able to withdraw the PhD ? He can do it even right now ? Why Hoole didn’t file a case ? Is he afraid to Kanaganathan ? or, Don’t he know how to file a case in UGC or in a court of law ? or, Does he has some sympathy on Kanaganathan and not want to put him in a court ? or, Is Hoole a child and don’t know much about what to do ?

Don’t write anything here without a clear idea !

Best wishes !

I have been following this forum since 1st of July when T. Jeyapalan published his article on Thesamnet.

I wish to congratulate Jeyapalan for his social responsibility and vision towards and effort for gearing up the University of Jaffna (UoJ) as a icon for Sri Lankan Tamils. Along these lines I should also mention the contribution by DEMOCRACY and Rajadurai who have provided an analysis of the organisational social-system of the UoJ for its merits and de-merits. The identification of the “high caste vellala elements” and the “pretenders” who are corrupting this system is very good. As Jeyapalan has pointed out, this forum is for the most important stakeholders of the UoJ – ‘the common people’ to share their constructive ideas to develop this university. The UoJ is the property of the Tamil Public! The forum has unanimously agreed that the UoJ is corrupted and is at the moment, nearing its doom’s day.

As a participant of the pioneering movement of Tamil ideologists, back from the early 1970s – I wish to state the foll.:
1. The Tamil propaganda for freedom and independant stand has never recognised the role that needed to be play by Tamil universities who are the custodians of knowledge. Instead, the ideologists like us and the actionists have been using this element as a vehicle/medium for their political strategies.
2. Indoing the above, I am sorry to say that we have failed to justify our identity or establish our stand in the political arena. My appologies for our lack of foresight in these-regards.
3. Thus we have failed to give justice to the plights of the Tamil people, and at the same time, we have gloriously failed to establish our identity and stand as a community.
4. Had we taken a view which gave prominence to the universities and for the ‘search of true knowledge’ we would have won. But we haven’t so far.
5. Our efforts, all being un-coordinated and not focusing towards goals continusouly failed. And, we (the Tamil nation) became fragmented and got lost in group conflicts.
6. What I have said in the previous points is also obviously happening in the UoJ – as it is obvious from the examples analaysed.

I wish to say that if we want to survive and propsper – all of us should unite in the plight to save and re-habilitate the corrupted system that we call as the UoJ.

I am very sorry to pointout that despite Jeyapalan’s requests and the efforts made by Rajadurai – to make this forum move towards looking at new policy level changes and ideologies, people like Nelson and Jaffna-Physics are trying to repeat the same old story (as repeatedly pointed out by Rajadurai, Jeyapalan, Democracy, and Nantha) of ‘academics know everything! the public has no say in deciding what is best for the UoJ!’

I ask you one question – “is the university of Jaffna the property of the Dept of Physics and people like Kandasamy, Hoole, Nelson and Kanahanathan?”

As a commonner I have always thought that a university – like a school, a hospital or a cultural centre is a social institution that is bound by law and ethics to reflect on the needs of the people.Infact, the university has a higher social responisbility as it is also regarded as a socio-cultural icon.

I am very much concerned with the un-professional behaviour of people like Nelson – who are trying to focus on saving their friends and colleagues, who have made mistakes, and are completely ignoring the welfare of the University and the Tamil community. These people’s argumets are weak and have know logical base, it is nothing but plain waffle.

Nelson, your arguments are not based on logic or ethics – please follow the ideas written by other people and think constructively. If you can not understand ‘ideology’ or the ‘concept of free knowledge’ – then please refrain from intefering with the conceptual flow of this forum.

This is a public forum focusing on the ‘Tamil Cause’ and NOT a ‘chat room for un-ethically inclined academics from the Dept of Physics in the UoJ’. Mind that please!

I also would like to stress what was told by Aaivu yesterday //please develop your thinking on the basis of transparency and accountability//.

It is clear and obvious Mr. Nelson, that you have no knowledge of transparency or accountability. You are an excellent example of the UoJ’s corrupted academics who go on committing fraud and justify their acts by saying “we do not know the procedure, we do not know about it – that is why we are doing it WRONG!”

When are you going to learn that the University is a public property and not something you have received as DOWRY from your father-in-law? Think about the Tamil society – people like me living in forced exile have tried very hard to stand for our people!

Yalpanan,

You wrote this:

I am very much concerned with the un-professional behaviour of people like Nelson – who are trying to focus on saving their friends and colleagues, who have made mistakes, and are completely ignoring the welfare of the University and the Tamil community. These people’s argumets are weak and have know logical base, it is nothing but plain waffle.

Nelson, your arguments are not based on logic or ethics – please follow the ideas written by other people and think constructively. If you can not understand ‘ideology’ or the ‘concept of free knowledge’ – then please refrain from intefering with the conceptual flow of this forum.

My reply is this:

People like you, Jayapalan, Aaivu, Rajadurai are the one helping for the corruption in UOJ. Because you act like you know very well about one of the corruption of PhD thesis then why don’t you all get together and file a case ? Why are you reluctant ? You can do it even right now ! This is something like somebody is murdered and you have all the evidence but you never want to go to the Police or court, but just sitting and chatting how to stop future murders ?

Please go ahead and file a case then it will be good for the future UOJ society ! I am not against for that.

Can you do that ?

நெல்சன் மீண்டும் மீண்டும் நீங்கள் இந்த விவாதத்தை தவறாக புரிந்துகொண்டுள்ளீர்கள் என்பது மட்டுமல்ல இந்த விவாதத்தை ஒரு குறுகிய திசை நோக்கித் திருப்புகின்றீர்கள். இங்கு ஒருவருக்கு வழங்கப்பட்ட கலாநிதிப் பட்டம் பற்றிய அக்கறையல்ல எமது கரிசனை. ஒரு அறிவியல் நிறுவனம் அதன் பல்வேறு தளங்களிலும் பலவீனமாகி சமூகத்திற்கு பயனற்றுப் போகும் நிலையில் உள்ளது. இதனை மீளுருவாக்கம் செய்வது பற்றியே இந்த விவாதம்.

நீங்கள் சொல்வது போல் யாரையும் நீதிமன்றத்திற்கு கொண்டு செல்வது எமது நோக்கமல்ல. இலங்கையில் தமிழ் மொழிக்கும் சிங்கள மொழிக்கும் சம அந்தஸ்து உள்ளது என்று அரசியல் அமைப்பு சொல்கிறது. ஆனால் தமிழ் மொழி அமுலாக்கம் அரசியலமைப்பில் உள்ளபடி நடைபெறவில்லை. நாம் இது பற்றி எழுதினால் விவாதித்தால் நீங்கள் எழுதுவதையும் விவாதிப்பதையும் விட்டுவிட்டு நீதிமன்றில் போய் வழக்குப் போடுங்கள் என்று சொல்வது போல் உள்ளது நெல்சனின் வாதம்.

வழக்கைப் போட வேண்டியவர்கள் அது பற்றி சிந்திக்கட்டும். வழக்குத் தாக்கல் செய்வதால் மட்டும் தான் யாழ்பாணப் பல்கலைக்கழகத்திற்கு நன்மைகிட்டும் என்ற சிந்தனையும் தவறானது. இலங்கையில் சட்டமும் ஒழுங்கும் பூத்துக் குலுங்குவதால் நிச்சயம் நீதி கிடைக்கும் என்று நெல்சன் நம்புகிறாரா?

எமது தளம் அதுவல்ல. இதுவொரு பொது ஊடகம். விவாதத்திற்கான களம்.

த ஜெயபாலன்

Dear Nelson,

Let me quote Jeyapalan; “நெல்சன் மீண்டும் மீண்டும் நீங்கள் இந்த விவாதத்தை தவறாக புரிந்துகொண்டுள்ளீர்கள் என்பது மட்டுமல்ல இந்த விவாதத்தை ஒரு குறுகிய திசை நோக்கித் திருப்புகின்றீர்கள்”

And, also quote Yalpanan: “This is a public forum focusing on the ‘Tamil Cause’ and NOT a ‘chat room for un-ethically inclined academics… Mind that please!”

Therefore, please try to go with the flow of the debate that is taking place in this forum. If not – you will definitely be judged as an anomaly, a person who is unfit to understand the needs of the community and the meaning of knowledge. Eventually, you will also be chucked out from the mainstream. Please think about that.

With regards to your case of Kandasamy, Kanaganathan and etc. etc I endorse Jeyapalan’s statement: “வழக்கைப் போட வேண்டியவர்கள் அது பற்றி சிந்திக்கட்டும். வழக்குத் தாக்கல் செய்வதால் மட்டும் தான் யாழ்பாணப் பல்கலைக்கழகத்திற்கு நன்மைகிட்டும் என்ற சிந்தனையும் தவறானது. இலங்கையில் சட்டமும் ஒழுங்கும் பூத்துக் குலுங்குவதால் நிச்சயம் நீதி கிடைக்கும் என்று நெல்சன் நம்புகிறாரா?

எமது தளம் அதுவல்ல. இதுவொரு பொது ஊடகம். விவாதத்திற்கான களம்.”

Further I should also quote from Rajadurai with regards to his and Jeyapalan’s use of examples: “கந்தசாமி என்கின்றவரை நியாயப்படுத்த நாம் இங்கு வரவில்லை! ஹூல் கடவுளுமல்ல! உவமைகள் காட்டிப் பேசலும் கொள்கைகளை விளக்க உதாரணங்கள் கொடுத்தலும் சித்தாந்த அலசல்களை செய்யுமிடங்களில் தவிர்க்க முடியாத ஒன்று. அதனையே நானும் ஜெயபாலனும் செய்தோம்”.

Finally,I need to quote from DEMOCRACY’s synthesis:

“கசாப்புக்கடைத் தனத்திற்கான, கண்ணாடியாக “புத்தகமாக” விளங்குவதே “UoJ”!. “வேலைவாய்ப்புக்காக” அதன் தரவுகள் அமையும் போது, சமுதாய “ETHICS” அழிக்கப்பட்டு, இயந்திரத்தனமான தரவுகள் புகுத்தப்பட்டு, மனிதாபிமானங்கள் துடைத்தழிக்கப்படும்!”.

This forum agrees that the UOJ needs to be re-structured with new ideas and should be channeled to focus on freedom of knowledge and opinion. Mr. Nelson, if you can not discuss about these matters, then try not to interfere with the flow of this forum.

அனைவருக்கும் அடியேனது பணிவான வணக்கங்கள்!

‘சித்தாந்தம்’, ‘கொள்கையியல்’ என்கின்ற இரு பதங்களும் சமூகப்பிரக்ஞையுடன் விடயங்கள் அலசப்படுகின்றதான விவாத அரங்கொன்றில் தவிர்க்க முடியாதவை. சித்தாந்தம் என்கின்ற தூய நோக்குள்ளதும் அருவப் போக்குடையதுமான மூலத்தினைச் செயற்படுத்தும் போது விடயக்கலைகள் (உதாரணங்கள், case studies என்பவை) அலசப்பட வேண்டிய கட்டாயமிருக்கின்றது. இதனையே சில செயற்பாடுகளின் துர்ப்போக்குகளை உதாரணம் காட்டி நானும், ஜெயபாலனும் செய்திருக்கின்றோம்.

மேற்படி சித்தாந்த அலசலின் இறுதி விளைவாகக் கிட்டிய (உசாவியறியப்பட்ட) உண்மைகளே நேற்று DEMOCRACY அவர்களால் சுட்டிக்காட்டப்பட்ட ‘கசாப்புக்கடை’ உருவகம். இதற்கு ஒரிரு கிழமைகளுக்கு முன்னதாகவே நான் “கலாச்சாரக் கொலைக்களம்” என்கின்ற விளக்கத்தை முன்வைத்தும் உள்ளேன்.

ஹிட்லர் என்கின்ற தனிமனிதனின் பிறழ்வு பட்ட கொள்கைகளின் வெளிப்பாட்டினால் உலகமகாயுத்தமும் அதனைத் தொடர்ந்த பாரிய தாக்கங்களும் ஏற்பட்டது. இது சரித்திர நிகழ்வு. மேற்படி நிகழ்வை அலசி ஆராய்ந்து குறை நிறைகளை நிரற்படுத்தாவிடின், மனித சமுதாயம் முன்னேற்றப்பாதையில் செல்லுதல் இயலாது.

மேற்படியான அத்தியாவசியமான அலசலின் போது ஹிட்லர் என்கின்ற தனிமனிதன் – உலக சமூகத்தின் போக்கினை எப்படியான வகையில் மாற்றியமைத்தான் (?); அதற்கான பின்னணிகள், துவக்கப்புள்ளிகள்தான் யாவை (?) என்கின்ற ஆய்வு அவசியமாகின்றது. இது ஹிட்லர் என்பவனைக் கூறு போட்டுச் சொற்களால் குதறி அவனது தற்கால குடும்பச் சந்ததிகளை மானம்கெட்டுக் குறுகிப் போகச் செய்வதற்கு அல்ல! வரலாறு தந்த பாடங்கள் கடினமானவை. அவற்றை ஏற்றுத் திருந்தி நடக்காவிடின் ஒரு சமூகம் முன்னேற்றாடையமுடியாது. அந்த வகையில் யாழ் பல்கலையினதும் அதன் வழி வந்த கி. பல்கலையினதும் வரலாற்றை அலசும் போது கந்தசாமி, ஹூல், கனகநாதன் என்கின்ற தனிமனிதர்களால் ஒரு சமூக நிறுவனம் எத்தகைய பாதிப்புக்களை (அவை நேர் மற்றும் மறை திசைகளில் காணப்படலாம்) அடைந்துள்ளது என்கின்ற ஆய்வு அவசியமாகின்றது. இது நண்பர் ‘ஆய்வு’ என்பவர் கனகநாதனின் மேல் கொண்டுள்ள விருப்பு வெறுப்புக்களினதோ, ஜெயபாலனார் ஹூலின் மேல் கொண்டுள்ள கரிசனை கண்டனங்களினதோ, அடியேன் பாமரனாகிய நான் சொன்ன “கந்தசாமியாருக்கு கவிதை எழுதக் கற்றுக் கொடுக்க வேண்டும் (!)” என்கின்ற கூற்றின் அடிப்படையிலோ பார்க்கப்படக்கூடாது. நாங்கள் உதாரணங்களைக் காட்டியது, யாழ் பல்கலை என்கின்ற சமூக நிறுவனமும், மாபெரும் தமிழ் கலாச்சார அடையாளச் சுட்டியுமாக விளங்க வேண்டிய ஒரு அமைப்பு எந்தவகைகளில் சிதிலமடைந்து போய்க்கொண்டிருக்கின்றது என்பதனைக் காட்டவே. ஹிட்லர் என்கின்ற தனிமனிதனின் பாதிப்புக்கள் எங்களுக்கு இல்லவே இல்லை (!) என்று ‘நேச நாடுகள்’ (allied nations) மறுதலித்திருந்தால்; இரண்டாவது உலகமா யுத்தத்தின் பாதிப்பிலிருந்து இவ்வுலகம் மீண்டெழுந்திருக்க முடியாது. ஆகையால், நண்பர் நெல்சன் தயவு செய்து ஒரு சமூகத்தின் கொள்கையியல் அடிப்படையில் எழுந்திருக்கின்ற இந்த முக்கியமான விவாத அரங்கினை உங்களது தனிமனிதக் கதாநாயக வழிபாடுகளின் அடிப்படையில் எழுந்த நியாயமோ, பொருத்தப்பாடோ அற்ற வசனங்களைக் கொண்டு மாசுபடுத்த வேண்டாம்.

கந்தசாமி என்கின்ற கதாநாயகனையும், பி.எச்.டி பட்டம் (எப்படியோ) பெற்றுக்கொண்டுள்ள கனகநாதனையும் நியாயப்படுத்த முனையும் உங்கள் போக்கானது – “கருப்பஞ்சாற்றை விடுத்துக் கரும்புச் சக்கையைத் தூக்கி வைத்துக் கொண்டு குதூகலிக்கும்” ஒருவனுக்கொப்பானது.

பழங்கதைகளைப் பேசி, சரித்திரத்தினால் ‘அறுத்தம் திருத்தமாகவே’ பிழை என அடையாளம் காணப்பட்ட செயற்பாடுகளுக்குக் காரணமான நபர்களின் செயலை நியாயப்படுத்தாதீர்கள். அது சமூகத்தின் முன்னேற்றத்துக்கொவ்வாதது. இறுதியில் நீவிரும் சமூகத்தின் பார்வையில் குற்றவாளியாகத்தான் அடையாளம் காணப்படுவீர். அது உங்களுக்கு வேண்டாமே நெல்சன்!

//“நேற்றைப் பழஞ்சொல்லை தின்று கிடப்பவன் தேய்ந்த கிழமாடன்! அதில் தித்திப்பிருக்கின்றதென்று குதிப்பவன் செக்குப்பழமாடன்!”// >> என்கின்ற கவிஞர் சாலை இளந்திரையனின் வசனங்கள் உங்களுக்கு விளங்குமா? பழமை வாதத்தினுள் ஊறிய ‘சைவ வேளாண் உயர்குடிமக்களென்று சொல்லிக்கொண்டு தகமையற்றிருந்து யாழ் பல்கலையை சிதைத்தவர்களையும்’, அவர்தம் வழியில் பாவனை பண்ணிச் செல்கின்ற தற்போதைய Pretendersகளையும் போல் சிந்திப்பவர்களை இந்த விவாத அரங்கம் நிச்சயமாகவே ஏற்றுக்கொள்ளாது.

எங்களுக்குத் தேவை… உலகெங்கும் சிதறிப் பரவி அடையாளமே தெரியாமல் கிழிஞ்சு போயிருக்கின்ற எமது இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்துக்கான கலாச்சார, கொள்கையியல், அறிவு பூர்வ அடையாளமாக யாழ் பல்கலையும் அதன் வழி வந்த கி. பல்கலையும் மிளிர வேண்டுமென்பது! அதற்கான முன்மொழிவுகளை இனிமேலாவது நாம் விவாதிப்போமா?

யாழ் பல்கலை ஒரு சமூகக் கலாச்சார அடையாளம். அது விரிவுரையாளர்களினதும், கலாநிதிகளினதும், பேராசிரியர்களினதும் தாயாதிச் சொத்தல்ல! மேற்படி கலாநிதிகளும் பேராசிரியர்களும் பல்கலைக்கழகத்தின் ஊழியர்கள், அவர்கள் தமது செயற்பாடுகள் தொடர்பாக பொதுச் சமூகத்திற்குக் கணக்கொப்புவிக்க வேண்டும். அதைத்தான் accountability and transparency என்று மீள மீள நான் வலியுறுத்தியிருக்கின்றேன். யாழ் பல்கலை என்பது நெல்சன், Department of Physics போன்றவர்களின் பார்வையில் ஒரு ‘குடும்ப வியாபாரமாகவே’ கொள்ளப்படுகின்றது என்பது வருந்தத்தக்க விடயமே!

மேற்படி புல்லுருவித் தனத்திலிருந்து வீடு-பேறு (விமோசனம்) அடைவதற்காகவே எதிர்காலம் பற்றிய சமூகப் பிரக்ஞையுள்ள கொள்கையியல் சிந்தனைகள் அவசியம். “திட்டமிடலென்பது” பல்கலைக்கழக மானியங்கள் குழுவிடம் யாழ் பல்கலைக்கழக பேராசிரியர்கள் எழுதி அனுப்புகின்ற வருடாந்த projected budgetகளோ, vison statement என்கின்ற பெயரில் யாழ் பல்கலையினதும் வவுனியா வளாகத்தினதும் இணையத்தளங்களில் எழுதப்பட்டுள்ள வசனங்களோ மட்டுமல்ல! முதலில், “மெய்ப்பொருள் காண்பதறிவு” என்கின்ற மகுட வாக்கியத்துக்கு அமைந்து யாழ் பல்கலை நடந்திருக்கின்றதா/நடக்கின்றதா (?) என்பதனைப் பற்றி யோசித்துப் பார்க்க வேண்டும். சிதிலப் போக்கில் செல்கின்ற யாழ் பல்கலை போன்றதான சமூகப்பிரக்ஞையற்ற கொள்கைப்பற்றற்ற ஒரு தகுதியற்ற கட்டமைப்பிற்கு vison statement என்பது வெறும் வசனம் மட்டும்தான். நாம் வெறும் வாய் வெல்பவர்களாகவிருக்கக் கூடாது. அது எம்மை அழிவுப் பாதையில்தான் இட்டுச் செல்லும்!

“எப்பொருள் யார் யார் வாய்க்கேட்பினும், அப்பொருள் மெய்ப்பொருள் காண்பது(வு) அறிவு!” இதன்படித்தானா யாழ் பல்கலை நிர்வகிக்கப்படுகின்றது? கட்சிப்பூசல்களும், தனிமனித கதாநாயகப் போற்றல்களும் மிகுந்த உளுத்துப் போன இந்நிர்வாகக் கட்டமைப்பினுள் மெய்ப்பொருள் காண்பதென்பது மணலைக் கயிறாய்த் திரிப்பதிலும் கடினமானது தான்!

மேற்படி சிதிலப் போக்கிலிருந்து மீண்டெழவே எதிர்காலம் பற்றிய கொள்கையியல் சிந்தனைகள் அவசியமாகின்றன. எதிர்காலம் பற்றிய ஆக்கபூர்வமான சிந்தனைகள் என்பது சமூகத்தின் உறுப்பினன் என்கின்ற வகையில் ஒவ்வொரு தனிமனிதனினதும் உரிமை/கடமையாகின்றது! எதிர்காலத்தை பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர்கள் மட்டும்தான் திட்டமிடலாம் என்பது, ‘தாழ் வெப்பநிலையில் பதார்த்தங்களின் பெளதிக இயல்புகளைப் பற்றி ஆய்ந்து கலாநிதிப் பட்டம் பெற்ற ஒருவரால் மட்டும் தான் தனது வீட்டில் குளிர்பதனப்பெட்டியை (fridge) வைத்திருக்கலாம்’, என்று சொல்லும் கண்-மூடித்தனமான வாதம் மட்டுமே!

‘நான் பல்கலைக்கழகப் பட்டமேதும் பெறவில்லை என்பதனால் எனக்கு எனது சமூகத்தின் எதிர்காலத்தைப் பற்றிச் சிந்திக்க உரிமையில்லை (!)’ என்று நெல்சனார் வாதிடுவது வேடிக்கையாகவிருக்கின்றது! அது கல்விமான்கள் என்று சொல்லிக் கொள்கின்ற பி.எச்.டி பட்டம் பெற்றவர்களுக்கு மட்டும் தான் மூளை இருக்கின்றது என்று சொல்வதற்கு ஒப்பானது! நாங்கள் பல்கலைக்கழகம் செல்லவில்லைத் தான்! எங்களுக்கு வாய்ப்புக்கள் மறுதலிக்கப்பட்டிருந்தன! அதற்காக எங்களால் சிந்திக்க முடியாது, திட்டமிட முடியாது என்று சொல்வது ‘ராமானுஜம்’, ‘சார்ள்ஸ் டார்வின்’ போன்ற தத்தம் துறை சார்ந்து பட்டமேதும் பெறாத சிந்தனையாளர்களை மறுதலிப்பதாகத்தான் அமையும். எங்களுக்கும் எங்கள் சமூகத்தின் எதிர்காலம் பற்றிச் சிந்திக்கத் தாராளமாகவே உரிமையுண்டு நெல்சன்!

15/07/2010 அன்று நான் “யாழ் பல்கலையின் முகாமைத்துவ முகச் சீர்படுத்தலுக்குத் (facial upliftment) தோதான யுக்தியாக ‘முழுமையான தர முகாமைத்துவம்’ (Total Quality Management = TQM) பிரேரிக்கப்படலாம்” என்று சொல்லியிருந்தேன். TQMஇனது அடிப்படையில் தனி மனித உரிமைகளுக்கும், ஆக்கபூர்வமான சிந்தனைகளுக்கும் தடையாகவிருக்கின்ற காரணிகளைக் களைதல் எப்படியென்கின்ற (?) கேள்வியையும் நான் கேட்டிருந்தேன்.

தனி மனித உரிமைகளுக்கும், ஆக்கபூர்வமான சிந்தனைகளுக்கும் தடையாகவிருக்கின்ற காரணிகளைக் களையாது விட்டால் யாது நடக்கும் என்பதற்குச் சிறந்த உதாரணம், பதில்-துணைவேந்தராகக் கடமையாற்றிய பேராசிரியர் குமாரவடிவேலினால் முன்னெடுக்கப்பட்ட இடைநிரப்பி நிர்வாகம் (care-taker adminsitration). பேராசிரியர் குமாரவடிவேல் அவர்கள் தர முகாமைத்துவம் (Quality management) பற்றிய சிந்தனைகள் கொண்டிருந்தவர். அதனால், யாழ் பல்கலைக்கழகமென்கின்ற சமூக நிறுவனத்தின் முன்னேற்றப்போக்குத் தொடர்பாக துணிச்சலான முடிவுகளை எடுக்கக்கூடியவர் என்று ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டவர். அவரது துணிச்சலான, நேர்வழிப்பாதையானது – தமது பின்வழி ஊடுருவல்களை ஏற்றுக்கொள்ளாது என்பதால் யாழ் பல்கலைக்கழகத்தின் so called கல்விமான்கள் நிர்வாகத்தைச் சீர்குலைக்க முனைந்தனர். இங்கும் கந்தசாமியாரின் தேவையற்ற ஊடுருவல் காணப்பட்டது. இறுதியில், ஒரு நிறுவனத்தின் முன்னேற்றப்பாதையின் திசையை சாதகமான போக்கில் மாற்றியிருக்கக்கூடியதான இடைநிரப்பு நிர்வாகம் ‘முருகேசம்பிள்ளை போன்றவர்களை ஓரங்கட்டிய கந்தசாமி போன்றவர்களினால்’ மழுங்கடிக்கப்பட்டது. பேராசிரியர் குமாரவடிவேலின் ஆக்கபூர்வமான சிந்தனைகள் உளுத்துப்போய்விட்ட நிர்வாகக் கட்டமைப்பினுள் தொலைந்து காணாமல் போய்விட்டன. “குமாரவடிவேலைப் போல புத்தகத்துக்கு (நியாயத்துக்கு) அமைய நடப்பவரொருவர் இந்த நவீன காலத்தில் தப்பிப் பிழைக்க மாட்டார்” என்கின்ற பரவலான விமர்சனமும் யாழ் பல்கலையின் ஏனைய கல்விமான்-நிர்வாகிகளால் தமது சிதிலப்போக்கிற்கு நியாயம் கற்பிப்பதற்காகச் சொல்லப்பட்டது.

தனி மனித உரிமைகளுக்கும், ஆக்கபூர்வமான சிந்தனைகளுக்கும் தடையாகவிருக்கின்ற காரணிகளைக் களையாது விட்டால் யாது நடக்கும் (?) என்பதற்கு மேற்கூறப்பட்டதனை விடச் சிறந்த உதாரணம் தேவையில்லை! இந்த நிலையில் சிதிலப்போக்கில் செல்கின்ற யாழ் பல்கலையை ‘கசாப்புக் கடைக்கு’ ஒப்பிட்டுள்ள DEMOCRACYயின் வாதம் ஏற்றுக் கொள்ளப்படத்தான் வேண்டும்.
மேற்படி தடைகளை களைந்து சாம்பலிருந்து உயிர்பெற்றெழும் ஃபீனிக்ஸ் பறவை போல யாழ் பல்கலை மலர்வது எப்போது? இதற்கான பதிலுக்கு விடை தேடுவது இந்த விவாத மேடையின் கடமையாகின்றது!

ஆக்கபூர்வமான சமூகப் பிரக்ஞையுள்ள எண்ணங்கள் (கவிஞர் சாலை இளந்திரையன் சொன்னது போல) “ஊற்றை இறைப்பது போலே மனத்தை இறைத்து வர வேண்டும் – அங்கு ஊறும் புதுமையை ஓங்கிய சொற்களில் ஊற்றித் தர வேண்டும்”!
சமூகப் பிரக்ஞையுடன் சிந்திப்போம், சேர்ந்து சிந்திப்போம், செயற்படுத்துவோம். ஒன்று பட்டால் உண்டு வாழ்வு!

இப்படிக்கு,
ராஜதுரை (பட்டமேதும் பெறாத, பல்கலைகழகம் செல்லாத பாமரன் எனக்கும் எனது இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தின் முன்னேற்றம் பற்றிய எண்ணங்களைச் சொல்ல உரிமையுண்டு)

I welcome Dr.coole to be appointed the vice chancellor of the University of jaffna. Because corrupted shanmuglingam should not be reappointed.

//தன் சமூகத்தின் ஒரு குறிப்பிட்ட அங்கத்தின் மீது பழிப் போட்டு, விஞ்ஞான பூர்வமில்லாத வழிகளில், அடுத்தக் கட்ட சமூக மாற்றத்திற்கு தயாராவது… தற்போதைய “உலக மயமாக்கல் சூழலில்” ஒரு புதுமையான “அரசியல் நடைமுறை”… வெற்றி தோல்விகளை பொறுத்திருந்துதான் பார்க்க வேண்டும்…// Democracy (on July 22, 2010 6:18 pm)

I totally agree with Mr. Democracy’s statement. But, the negative influence by the group commonly referred to as the ‘high caste hindu vellala males’ in the Tamil community of Sri Lanka is of a very high magnitude that is comparable to no other situation in this world. This is my opinion, and the opinion of the common Tamil community of Sri Lanka. If Mr. Democracy has had exposure to the Sri Lankan Tamil community in its original setting he would understand.

It is the overwhelming control of this ‘high caste hindu vellala males’ in the eatern University, which led to further fragmentation in the form of the divide between northern and eastern Sri Lankan Tamils.

Even the eastern Tamil’s try to fit into the model of the northern (Jaffna) ‘high caste hindu vellala males’, and try to give their own improvisation to their persona. All this is done to control the system, for personal benefits.

The ‘high caste hindu vellala males’ is a myth as well as a mask used by people to control the system in a mean sole=-proprietorship manner. You don’t have to belong to the’high caste hindu vellala males’ group, but – uese their strategies to control the system for your personal benefits.

In that sense, the ‘high caste hindu vellala males’ are trend-setters (the people who set the style) for total destruction!

There are a lot of examples at the Eastern University where the ‘high caste hindu vellala males model’ has been interpreted and used by Easterners for their abuse of power and crimes.

….Jeyakumar even though a typical ‘Jaffna Hindu Vellala Male’ was never affected by the group campaigning for “Batticalonianism”. They had inside agreements. What they needed was complete control of the system for their personal benefits!– Suppan on July 24, 2010 10:55 am.
This is way They presented the problems of “Tamils inside Srilanka”,as Srilankan “Tamil’s problem”!,”World Tamil’s problem”,”Tamil Ethnic problem”,which was a “ACADEMIC FRAUD!”.When anybody try to research,it guides to controversies – misrepresents the problem.

…. Kalaingar M.Karunanidhai misguided his own party men for decades recognizing like this(Jeyakumar even though a typical ‘Jaffna Hindu Vellala Male’ was never affected by the group campaigning for “Batticalonianism”. They had inside agreements.), Srilankan problem as “TAMIL ETHNIC PROBLEM”,but he guided correctly his family members like late.Murosoli maran and Kanimozhi on(What they needed was complete control of the system for their personal benefits!)this basis..investigate….

/Anyways, what can be done to rehabilitate the University of Jaffna and related academic communities? This is what we all should be focusing on at the moment and NOT on the virility (or super powers) of HINDU VELLALA MALEs!/- Yalpanan.
Mr.Yalpanan my answer is simple,There was a political problem inside srilanka, so srilankan tamils must have a face from this that, others could understand. whether it is Karunanidhi, Nedumaran, vaiko,or ordinary people like me, SHOULD NOT DICTATE this face. Their(Sr tamils)presentation was so complex, had many U turns, that lead to many distructions inside the Tamil sociey, rather than what is so called enemy. Inspite of that, we followed their direction (I mean not only LTTE), there was no question on “HINDU VELLALA MALE VIRILITY”, then they again drive the whole problem to “Mulliyavaikal”.Then we must reconsider the whole issue. I tried only to gather informations in which, it could lead to an impartial investigations, that should be made by Srilankan Tamils themselves. My point is that, there is “virus” of selfdistruction, that should not be passed overseas.

Mr.Philosopher, I should clarify “HINDU VELLALA MALE” this. It should be “SAIVA VELLALA MALE”!. Moreover, “MALE” is used in the context of “MALE CHAUVINISM”. THERE IS NO RIGHT TO DEFINE FOR ANY INDIAN OR TAMILNADU PEOPLE IN THIS ISSUE.
“Saiva vellla male” definition is not against any caste, people or individual!. IT IS RATHER “VERB(action)” THAN NOUN!. It is a “virus”.
2)எதிரி- இந்தியா எமது நட்பு சக்தி அல்ல. அதுவும் எமது எதிரியே.
உடன்படுவதற்கு எனக்கு எவ்வித தடையுமில்லை. ஆனால் மக்களை ஆயுதம் ஏந்திப் போராட வைக்கும் போது பல்வேறு தளங்களிலும் விளைவுகளை மதிப்பீடு செய்த பின்னர் மட்டுமே அந்த முடிவுக்கு வர முடியும்.– த.ஜெயபாலன்.
த.ஜெயபாலன் இத்தகையதொரு பொதுப்படையான “இந்திய எதிர்ப்புணர்வு கருத்துக்களை” வைத்தீர்களென்றால், “வைரஸ்கள்” தப்பித்துப் போய், “இந்திய ஆதரவாளர்களாக” நின்றுக்கொண்டு கெக்கரிக்கும்!. இந்த “வைரஸ்” என்பது, தமிழ்நாட்டின் வழக்கமான “நாங்கள் பார்ப்பணர்களுக்கு எதிரானவர்கள் அல்ல பார்ப்பணியத்திற்குதான் எதிரானவர்கள்” என்பது போல் இருந்தாலும், இரண்டும் ஒன்றல்ல. இதை இந்திய “PERSPECTIVE” லிருந்து “DEFINITION” செய்ய முடியாது. இதை “DEFINITION” செய்ய வேண்டியவர்கள் சிங்களவர்களே. இலங்கைத்தமிழ் “யுனிவர்சிட்டி கம்யூனிஸ்டுகளும்”, “SAIVA VELLALA MALE MYTH” தும் சேர்ந்து “சீனாவைக் காட்டி” இந்தியாவுக்கு பூச்சாண்டி காட்டி தங்கள் பக்கம் இழுக்கும் கோமாளித்தனமானது, இலங்கை-சிங்களவர்களிடம் இருக்கும் இந்திய எதிர்ப்புணர்வுக்கு எதிரான கேடையமாகத்தான் இந்தியாவால் பயன்படுத்தப்படும் – பிரச்சனைகளை தீர்க்க உதவாது!. “தமிழ்(செந்தமிழ்?)” என்ற வார்த்தையை வைத்து, சிங்களவர்களை “சொறிந்து” வெறுப்பேத்துவதுதான் பிரச்சனை, அதற்கு காரணம் இந்த “SAIVA VELLALA MYTH” என்பது சிங்களவர்களால் “DEFINE” செய்யப்படவேன்டும். அல்லது அவர்கள் வேறு அர்த்தம் கொடுத்தால் ஒத்துக் கொள்ள வேண்டும்!.

/தேசம்நெற்: கேபி பிரபாகரனுக்கோ அவரது குடும்பத்திற்கோ தீங்கு இழைத்திருக்கமாட்டார் என நீங்கள் நம்புகிறீர்களா?

சார்ள்ஸ்: அவர் பிரபாகரனுக்கோ அவரது குடும்பத்திற்கோ மட்டுமல்ல யாருக்கும் தீங்கு இழைக்க மாட்டார் என்ற அபிப்பிராயமே எனக்கு உள்ளது./– கே.பி. மற்றும் சார்ள்ஸ் சின் இந்தக்கருத்துக்கள் உண்மையானால்,பிரச்சனையின் தீர்வும் “RECONCILLIATION” னும் இதிலிருந்தே ஆரம்பிக்கப்பட வேண்டும்!.

சரியாகச் சொன்னீர்கள் பீ.சீ. தீபச்செல்வனுடைய வரலாற்றை முழுமையாகப் பார்ப்பவர்களுக்கு அவர் யாரால் உருவாக்கப்பட்ட யாருடைய பிரச்சாரகர் என்பது வெளிப்படையாகத் தெரிகிறது. புலிகளினால் புலிகளின் பாசிசச்சித்தாந்தக் கல்வியளிக்கப்பட்ட (ஐடியோலிஜிக்கல் இன்டொக்றைனேசன்) புலிகளின் பரப்புரை முகவர் தீபச்செல்வன். இன்னமும் நித்திரையிலிருப்பவர். குதிரை கஜேந்திரனுக்கு பிரிகேடியர் பட்டம் புலிகளுக்கான அவரது சேவைகளுக்கு குடுக்கமுடியுமாயின் தீபச்செல்வனுக்கு ஒரு லெப்.கேணல் பட்டம் கொடுக்கலாம். அது மட்டுமே வித்தியாசம்.
-அன்பழகன்.

விவாத மன்றத்துக்கு எனது பணிவான வணக்கங்கள்,

சிதிலப் போக்கில் போய்க்கொண்டிருக்கின்றதும், சமூகத்தின் நிறைகளைப் பிரதிபலிக்காமல், ஊழல்கள் மலிந்து, கட்சிப் பூசல்களால் சிதறுண்டு, தரங்கெட்டு – ‘சமூகப் பிறழ்வின் தன்னிகரற்ற சுட்டியாகவும்’ விளங்கிக் கொண்டிருக்கின்ற யாழ் பல்கலைக்கழகம் தொடர்பான இந் நீண்ட விவாதத்தின் தற்போதைய போக்கு ‘சைவ வேளாண் ஆணாதிக்கம்’ என்கின்ற எதிர்வினைக் காரணியின் தாக்கங்கள்பால் நிலை கொண்டிருக்கின்றது.

இங்கு சைவ வேளாண் உயர்குடி (என்று சொல்லிக் கொள்கின்ற) வழிவந்த ஆண்களின் அபரிமிதமான ஊடுருவலும், அதன் விளைவாக யாழ் பல்கலைக்கு ஏற்பட்ட/ஏற்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்ற பின்னடைவும் அனைவராலும் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டிருக்கின்றது. மேலும், யாழ்ப்பாணன், DEMOCRACY ஆகியோருக்கிடையிலான சம்பாஷணைகளின் அடிப்படையில், சைவ வேளாண் ஆணாதிக்கத்துவமானது – பிற உபகுழுக்களினாலும் எவ்வெவ் வகைகளில் திரிபு படுத்தப்பட்ட நிலையில்; நிறுவனங்களையும், பொதுச் சமூகத்தையும் அடக்கியாளப் பயன்பட்டு வருகின்றது என்பதும் வெளிப்படையாக நிறுவப்பட்டுள்ளது.

மேலும் சைவ வேளாண் உயர்குடி (என்று சொல்லிக் கொள்கின்ற) வழிவந்த ஆணாதிக்கவாதிகள் போல் ‘பாவனை பண்ணுபவர்கள்’ (The Pretenders) பற்றியும் இவ்வரங்கு அலசியாராய்ந்துள்ளது. இதற்கு உதாரணமாக ‘வந்தாறுமூலை’ என்பவரினால் July 24, 2010 6:47 am கூறப்பட்ட கூற்றினை மேற்கோள் காட்டலாம்.

// Even the eastern Tamil’s try to fit into the model of the northern (Jaffna) ‘high caste hindu vellala males’, and try to give their own improvisation to their persona. All this is done to control the system, for personal benefits.//

அத்துடன்,

// There are a lot of examples at the Eastern University where the ‘high caste hindu vellala males model’ has been interpreted and used by Easterners for their abuse of power and crimes. //

மேலும் வந்தாறுமூலை அவர்கள் யாழ்ப்பாணியத்துக்கு சமானமான கிழக்கிலங்கைப் பொறிமுறையொன்றுக்கு BATTICALONIANISM, அதாவது இலகுதமிழில் கூறுவதாயின் ‘மட்டக்களப்புத்துவம்’ என்கின்ற பதத்தினையும் அறிமுகப்படுத்தியுள்ளார்.

அத்துடன், யாழ்ப்பாணன் (DEMOCRACY சுட்டிக்காட்டியதற்கு அமைய) ஏற்றுக்கொண்ட ‘இந்துத்துவத்துக்கும்’, வேளாண் குடியினரால் எடுத்தாழப்படுகின்ற ‘சைவத்துவத்துக்குமான’ வேறுபாடுகளையும் இந்த விவாதமன்றம் ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.

மேலும் த. ஜெயபாலன் அவர்கள் பேராசிரியர். ஹூலுடன் நடாத்திய செவ்வி தொடர்பான விவாதத்தில், ‘சைவ வேளாண் உயர்குடி ஆணாதிக்கம்’ என்பதற்கு மாற்றுப் பதமாகவும், சாலப் பொருத்தமான முழுமையான சொற்பிரயோகமாகவும் “வெள்ளையரால் வளர்த்தெடுக்கப்பட்ட அடிமைக் குடிகள்” என்பது கொள்ளப்படலாம். சைவ வேளாண் உயர்குடியினர் என்று சொல்லிக் கொள்பவர்களும், அவர்களுக்கு நிகரான பிற குலத்தோரும் பிரித்தானிய சாம்ராச்சியத்தின் நிர்வாகிகளால் தெரிவு செய்யப்பட்டு, வெள்ளையர்களின் அடிமைகளாக வளர்த்தெடுக்கப்பட்ட சமூகப் பொறியியல் தந்திரம் (social engineering strategy) பற்றி DEMOCRACY ஏலவே சுட்டிக் காட்டியுள்ளார்.

அந்த வகையில் நோக்கின், இன்று ‘யாழ் பல்கலைக்கழகத்தில் காணப்படுகின்ற பிறழ்வுகளின் மூலம்’ பிரித்தானிய ஏகாதிபத்தியவாதத்தின் பாதிப்பே என்பதும் வெளிப்படை. பிரித்தானிய ஏகாதிபத்தியத்தின் பாதிப்பு என்பது ஏற்றுக் கொள்ளப்படக்கூடிய ஒரு காரணிதான் என்றாலும்; இறுதியில் எல்லாவற்றுக்கும் வெள்ளைக்காரனையே காரணம்காட்டிக் குற்றம் சொல்லும் மனப்பாங்கும் ஒவ்வாததுதான். நமது சமூகத்துக்கும் எது பிழை (?), எது சரி (?) என்று அறிந்து முன்னேறத் தெரிந்திருக்க வேண்டும். காலனித்துவப் பாதிப்பிலேயே இன்னமும் ஊறிக் கிடக்கத்தான் போகின்றோம் என்று பிடிவாதமாக நாம் இன்னமும் இருப்பதன் வெளிப்பாடுதான் – சைவ வேளாண் உயர்குடியினரென்று சொல்லிக் கொள்கின்ற ஆணாதிக்கப் போக்குடைய மனிதர்களின் அபரிமிதமான ஊடுருவலும் அடக்குமுறைச் செயற்பாடுகளும்.

சைவ வேளாண் உயர்குடி ஆணாதிக்கத்துவத்திலிருந்தோ அல்லது “வெள்ளையரால் வளர்த்தெடுக்கப்பட்ட கூட்டத்தின்” மனப்பாங்கிலுள்ளோரின் பிடியிலிருந்தோ வீடு-பெற்றால் மட்டுமே நமது சமூகம் புத்துயிர்ப்பு அடையலாம்.
மேலும் யார் தமிழன் (?) என்கின்ற அடையாளம் பற்றியும் நாம் சிந்தித்தால் மட்டுமே, யாழ் பல்கலையினை ‘தமிழ் பேசுகின்ற மக்களின் கலாச்சார அடையாளமாக’ புத்துயிர்ப்படையச் செய்தல் பற்றிய திட்டங்களை நோக்கி நாம் செல்லலாம் என்கின்றதையும் இத்தால் சுட்டிக்காட்ட விரும்புகின்றேன். உதாரணமாக Philosopher இனால் July 28, 2010 4:06 am இல் பதியப்பட்ட கருத்தை இவ்விடம் மேற்கோள்காட்டலாம்>> //In India, the the followers of Islam in Tamil Nadu are also called as Tamils. Which is logically and ethically correct. But, in Sri Lanka – it is sad to note that the Saiva Vellala Males do not consider Muslims or Christians to be Tamil. May be this is why they are against Prof. Hoole who is a Christian.//

யார் தமிழன்?

தமிழ் பேசுபவன் தான் தமிழனென்றால், இற்றைக்காலத்தில் புலம்பெயர்ந்து தமிழ் மறந்து போனாலும் தமிழரென்று அடையாளம் காணப்படுகின்ற மக்கள்கூட்டம் முகவரியிழந்துவிடும். அதே நேரத்தில் அறபுத்தமிழ் என்றும் இன்னமும் பன்முகமான வெளிப்பாடுகளின் மூலமும் தமிழ் வளர்த்துக்கொண்டிருக்கின்ற இசுலாமியச் சமூகத்துக்கும் ‘தமிழரென்கின்ற’ அடையாளம் கட்டாயம் தேவைதான். அது அவர்களின் உரிமையும் கூட. மறுதலிக்க முடியாது. கிறீஸ்தவர்கள் வீரமாமுனிவர் காலம் தொட்டுத் தமிழ் வளர்த்திருக்கின்றார்கள், வளர்க்கின்றார்கள், ஆதலால், சைவ வேளாண் உயர்குடி ஆண்கள் மட்டுமே தமிழர்கள் அல்ல என்பது இத்தால் வெளிப்படை.

தமிழனென்கின்ற அடையாளமும், பற்றும், சகோதரத்துவமும், ஒருங்கிணைப்பும், ஒற்றுமையும் இல்லாமற் போனமைதான் தமிழ் சமூகம் சிதிலமடைந்ததற்குக் காரணம்! இதை எவரும் மறுக்கக் கூடாது. மறுக்கவும் இயலாது. இது எமக்கு வரலாறு தந்திருக்கின்ற பாடம்.

தமிழன்… தமிழன்… என்று கூறிக் கொண்டு குதர்க்கமாகப் பேசித் தன்னைத்தானே அழித்துக் களித்துக் கிடக்கும் நம்மினத்தை இனத்தை நாமே வறுத்தெடுக்க வேண்டும்… நன்றாகவே சாட வேண்டும்… சேர, சோழ, பாண்டியர் காலம் முதல் இன்றுவரை ஆளையாள் காலை வாரிக் கூத்தாடிப் போட்டுடைக்கும் (நம்) தமிழ் இனத்தை வார்த்தைகளால் மட்டுமே திருத்தியெடுக்க முடியுமா நம்மால்… (?)

முதலில், மனிதனாக வாழக் கற்றுக்கொள்வோம்… அதன் பின்னர் தமிழராய் மேம்படல் எப்படியென ஆராயலாம்!

மனிதம் மரித்துப் போய் மனித உரிமைகள் மறுக்கப்பட்ட நிலையில் உள்ள யாழ் பல்கலை இற்றைக்கால இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தின் சீர்குலைவுக்கு சிறந்த சான்றாகவிருக்கின்றது. இது வெளிப்படையான உண்மை – எவராலுமேயே மறுதலிக்க முடியாது!

மேற்படி வாதங்கள் ஒரு புறமிருக்க, மறுபுறத்தில் உறங்கிக் கொண்டிருக்கின்ற (பலவந்தமாகவே மறைக்கப்பட்டுள்ள) உண்மைகள் ஏராளம் காணப்படுகின்றன. அந்த உண்மைகளின்பால் எம் சமூகத்தின் பார்வையைத் திசை திருப்புவதற்கு, இவ்விவாத மேடையை விட வேறோர் சிறந்த களம் வாராது.

நான் அறிந்து தெரிந்து, அறிந்ததால் நொந்தும் போன சில உண்மைகளை இத்தால் சொல்லுகின்றேன்.

எந்தவொரு சமூகமும் தான் வாழ்கின்ற இயற்கைச் சூழல் தருகின்ற வளங்களின் அடிப்படையிலேயே தன் சமூக-பொருளாதார-கலாச்சார வளர்ச்சியைக் காணும். இது மொகெஞ்சதாரோ ஹரப்பா காலத்திலிருந்தேயே அனைவராலும் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டிருக்கின்ற உண்மை.

ஒரு சமூகம் எந்தவிதமான இயற்கைவளத்தின் அடிப்படையில் கட்டியெழுப்பப் படுகின்றதோ, அந்த வகையில் அதன் குணாதிசயம் காணப்படும். இயற்கைவளமும் அதன்மேல் மனித சமூகத்தின் இடைத்தாக்கமும் சமநிலையில் இருந்தால் மட்டுமே ஒரு பிரதேசத்தில் மனிதக்குடிகள் சுபீட்சமாக வாழலாம்.

இலங்கைத் தமிழ் சமூகமானது வட-கிழக்கின் உலர்வலயத்திலேயே பாரம்பரியமாக மையம் கொண்டுள்ளது. இங்கு வருடம் பூராவும் நீர்கிடைக்கப் பெறக்கூடிய பிரதான நதிகள் பெரும்பாலும் இல்லை. இலங்கையின் தென்பகுதி போன்று மழைவளமும் தாராளமாக இல்லை. நீர்வளம் பேணலும், இருக்கின்ற நீர் வள மூலங்களின் மேம்போக்காக்கலும்தான் வட கிழக்குத் தமிழ் சமூகத்தின் வாழ்வாதார நிலைபேற்றுக்கு இன்றியமையாதவை. இங்கு நீர்வளம் பேணப்படாவிடின், மனித வாழ்வு இயல்பு நிலையிலிருந்தும் பிறழ்ந்து விடும். வறட்சியின் கோரப் பிடியில் அழிவு நிச்சயமாகி விடும்.

வவுனியா இலங்கைத் தமிழ் பேசும் பிரதேசத்தில் மையநிலைப் புள்ளியாகக் கருதப்படுகின்ற இடம். இங்கு நீர்ப்பாசனத்துக்கும் நீர்வள முகாமைத்துவத்துக்கும் இருக்கின்ற பிரதான நீர்த்தேக்கம் பாவற்குள நீர்த்தொகுதியாகும். இந்த மூன்று தசாப்தகால யுத்த சூழலுக்கு முன்னதையான காலப்பகுதியில் பாவற்குளம் வழங்கிய நீர்வளத்தால் வவுனியா மாவட்டம் செழித்திருந்தது. கடந்த மூன்று தசாப்தங்களில் பாவற்குளத்தின் வினைத்திறன் படிப்படியாகவே குறைந்தும் வருகின்றது. வவுனியாவும் தன் நீர்வளத்தை இழக்கத் தொடங்கி விட்டது. பாவற்குளத்தின் தலைமை-நீரேந்து பிரதேசம் (upper catchment area) வவுனியா மாவட்டத்தில் இல்லை, அது வவுனியா அனுராதபுர எல்லையும் தாண்டி அனுராதபுரத்திலுள்ளது. “ஒரு பிரதான நீர்த்தேக்கத்துக்கான நீரேந்து பிரதேசத்தில் எந்தவிதமான பிறிதொரு நீர் திசை திருப்பு நடவடிக்கையும் மேற்கொள்ளப்படலாகாது” என்பது நீர்ப்பாசனத்துறையின் (irrigation engineering) அடிப்படை விழுமியம். ஆனால், கூகிள் ஏர்த் சேவை மூலம் பாவற்குளத்தின் மேலெல்லை தாண்டி அனுராதபுரம் நோக்கிச் செய்மதிப் படங்களை நாம் கண்ணோட்டமிட்டோமானால், பாவற்குளத்தின் நீரேந்து பிரதேசத்தில் சிறிதும் பெரிதுமாக 50ற்கும் அதிகமான குளங்களும், அதற்குமதிகமான சிறு அணைகளும், நீர்த்தடுப்புப் பொறிமுறைகளும் கடந்த பத்து ஆண்டுகளுக்குள் அனுராதபுர மாவட்டத்தில் செயற்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றமையை அவதானிக்கலாம். இந்த 50 குளங்களும் ஒட்டுண்ணிகள் போலவிருந்து பாவற்குளத்தை நிரப்பிச் செழுமையாக்க வேண்டிய நீரோட்டத்திலிருந்து கணிசமான அளவு நீரைக் களவாடுகின்றன.

பாவற்குளத்திலிருந்து நீர்வளம் சுரண்டப்படுகின்றமை பற்றி எவராவது அறிவார்களா? இது பற்றிச் சிந்திக்க வேண்டிய அறிவு ஜீவிகளும் கல்விமான்களும் நமது வடகிழக்குப் பல்கலைக் கழகங்களில் என்னதான் செய்கின்றார்கள்? இது தொடர்பான சித்தாந்த, முகாமைத்துவ விவாதங்கள் இதுவரையுமான காலப்பகுதியில் இந்த அறிவு ஜீவிகளால் முன்னெடுக்கப்பட்டிருக்கின்றதா???

நமது பிரதேசத்திலிருந்து முக்கியமானதும் ஜீவாதாரமானதுமான நீர்வளம் களவாடப் படுதல் பற்றிச் சுட்டிக் காட்ட முடியாத, விளங்கியே கொள்ளக் கொள்ளவு அற்றவர்களாகவன்றோ யாழ் பல்கலையின் விவசாய விஞ்ஞானப் பேராசிரியர்கள் என்று சொல்லிக் கொள்பவர்கள் காணப்படுகின்றார்கள்?

இது ஒரு புறமிருக்க – மட்டக்களப்பிலிருந்து மதுறுஓயா நதி காணாமல் போன கதை உங்களுக்குத் தெரியுமா? ஆட்கடத்தலால் மனிதர்கள் தான் எமது வடகிழக்குப் பிரதேசத்திலிருந்து பொதுவாகக் காணாமல் போவார்கள். ஆனால், ஆளையாள் பழமைவாதம் பேசிக் காலை வாரிக் கொண்டிருக்கும் எம் பிரதேசத்திலிருந்து நதியொன்றே காணாமல் போன சோகக் கதைதான் இது.

மதுறு ஒயா நதி மட்டக்களப்பின் வடபுலத்தில் வாழைச்சேனைக் கழிமுகத்தினூடாகக் கடலில் கலக்க வேண்டும். அதுதான் இயற்கை தீர்மானித்த வழி. மதுறு ஓயாவின் மூலம் கிட்டிய நீர் உள்ளீட்டினால்தான் இன்று ‘வாழைச்சேனைக் கடனீரேரி’ என்றழைக்கப்படுகின்றதான நீர்நிலை உருவாகியது. உண்மையில் வாழைச்சேனைக் கடனீரேரி ஒரு கடனீரேரி (களப்பு) அல்ல! அது ஒரு நதியின் கழிமுகமே (அதாவது, மதுறு ஓயா நதியின்)! துரித மகாவலி அபிவிருத்தித் திட்டம் 1980களில் உச்சக்கட்டத்திலிருந்த காலம், மதுறு ஓயா அதன் தலைப் பகுதியில் திசைதிருப்பப்பட்டு மகாவலியுடன் இணைக்கப்பட்டது. இதனால் மகாவலி ஊட்டம் பெற்றது. அது நல்லது தான். ஆனால், மதுறு ஓயாவின் அடிப்பகுதியினால் நீரைப் பெற்று வந்த வாழைச்சேனைக்கு அண்மையிலும் அதற்கும் மேலாக புணானை வரையிருகின்ற மட்டக்களப்பின் வடமேல் பிரதேசங்களும் வறண்டு போயின. மூன்று போகமும் அமோக விளைச்சல் தந்த பசுமை வயல்வெளிகள், வானம் பார்த்த வறண்ட தரிசு நிலங்களாயின.

இந்த ‘நதி மறுக்கப்பட்ட கதை’ எமது பிரதேசங்களின் இயற்கை வளங்கள் எப்படித் திசை திருப்பப்படுகின்றன, என்பதற்கு சிறந்த உதாரணம். “மதுறு ஓயா மகாவலியுடன் இணைக்கப்பட்டதனால் மகாவலியின் C வலயத்தில் விவசாயிகளின் தேவைக்குமதிகமான நீர்வளம் உள்ளதாம், அதனால் தங்களுக்கு வருடாந்த நீர்க் கணக்கீடு (annualwater budgetting) செய்ய வேண்டிய தேவையே வருவதில்லை,” என்று மகாவலி C வலய அத்தியட்சகர் ஒரு சந்திப்பில் ஒரு வெளிநாட்டு சூழலியல் ஆலோசகரிடம் கூறியும் இருக்கின்றார். ஒருவனைப் பஞ்சத்திலடிபட வைத்து விட்டு மற்றவனை மிகையூட்டத்தால் கொழுத்திருக்கச் செய்வதற்கொப்பானதன்றோ இது?

வன்னியின் கனகராயன் குளத்தையும் மேவி தொண்டைமானாறு வரை மகாவலி அபிவிருத்தித் திட்டம் செல்லவிருந்ததாகச் சொன்னார்கள். அப்படி எப்போதாவதுதான் நடக்குமா? தெரியவில்லை.

மேற்படி இரு உதாரணங்களும், எமது இயற்கை வளங்கள் எப்படியெல்லாம் சிதறடிக்கப்பட்டு நிர்மூலமாக்கப்படுகின்றன என்பதற்காக முன்வைக்கப்படுகின்றன. ஒரு மனிதனின் இதயத்திலிருந்து குருதியை உறிஞ்சியெடுப்பது போன்றதற்கு ஒப்பான செயலுக்கு உதாரணங்கள் இவை. எமது பிரதேசங்களின் ஜீவ ஊற்றுக்கள் இப்படித்தான் உறிஞ்சப்படுகின்றன.

மேற்படி விடயம் தொடர்பாக எந்தவொரு தமிழ் பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியராவது அறிந்திருப்பாரா? மதுறு ஓயா என்கின்ற ஒரு நதியே காணாமல் போகும் போது கண்மூடித்தனமாக கட்சிப்பூசல்களுக்குள் மூழ்கிப் போயிருந்த எம் கல்விமான்கள், தமது ‘புத்தி ஜீவித சிந்தனைத்துவத்தால்’ என்னத்தைத் தான் சாதித்திருக்கின்றார்கள்?

இது சோற்றுக்கான போராட்டம். அது தான் அடிப்படை. எமக்கு வாழ்வாதாரம் வேண்டும், மூன்று வேளையும் வயிறு நிறைய வேண்டும். அதன் பின் தான் தத்துவமும் சித்தாந்தமும், சைவ வேளாண் ஆண்களின் வீரியமும்! பசிக் கொடுமையால் அல்லலுறும் நம் இலங்கைத் தமிழ் சமூகத்தின் வாழ்வாதாரப் பிரச்சினைகளான இயற்கை வளங்கள் மறுக்கப்பட்ட கதைகள் பற்றி எந்தப் போராட்டக் களமாவது இற்றை வரை சிந்தித்திருக்கின்றதா? இல்லையே!

யாழ் பல்கலைக்கழகமும், அதன் வழி வந்த கி. பல்கலையும் சமூகப் பிரக்ஞையுடன் உண்மையான அறிவினைத் தேடும் நிறுவனங்களாக இருந்திருந்தால் இன்று நம்மிடமிருந்து நதிகள் காணாமல் போயிருக்காது! இஸ்ரேலின் பாலைவனங்களில் விவசாயப் புரட்சியை ஏற்படுத்தி அந்நாட்டைச் செழுமைக்கு இட்டுச் சென்றவை அந்நாட்டின் பல்கலைக்கழகங்களே!

சமூகத்தின் சூழல், பொருளாதார, வாழ்வாதார தேவைகளை நிவர்த்தி செய்யும் நோக்கில்தான் அறிவிஜீவிகளின் சிந்தனைகளும் ஆய்வுகளும் இருக்க வேண்டும். நெல்சன் என்பவரால், ‘சர்வதேச ரீதியில் ஆராய்ச்சிக் கட்டுரை எழுதுகின்றவராம்’ என்று புகழப்பட்ட யாழ் பல்கலையின் விஞ்ஞான பீடாதிபதியாகிய கந்தசாமி, ஒரு ஆய்வாளனென்கின்ற வகையில் எமது ‘சோற்றுத் திண்டாட்டத்தைப் போக்க’ ஏதாவது செய்திருக்கின்றாரா? சமூகவியல் பேராசிரியர் பதவியிலிருக்கின்றவரும் யாழ் பல்கலையின் தற்போதைய துணை வேந்தருமான சண்முகலிங்கன், எமது சமூக முன்னேற்றத்துக்காக எதனை ஆய்ந்தறிந்துள்ளார்? வெறுமனே துர்க்கையம்மன் கோவில் பற்றி எதையோ எழுதிக் கலாநிதிப்பட்டத்தை, தன்னைப் போன்ற ‘சைவ வேளாண் ஆணாதிக்கர்கள்’ ஆட்சி புரிகின்ற யாழ் பல்கலையின் பட்ட-மேல் கற்கைகளுக்கான பீடத்திலிருந்து பெற்றுக் கொண்டவருக்கு, ஏழை படும் பாடு புரியுமா? சண்முகலிங்கன் செய்தது சமூகவியல் ஆய்வா? அல்லது, கோவில் தல புராணம் பற்றிய தொகுப்பா? தொகுப்பாளர்களை ஆய்வாளர்களென்று ஒருவரும் பொதுவாக ஏற்றுக் கொள்வதில்லையே! அவர்கள் ‘கெளரவ பிரதியெடுப்பவர்கள்’ என்றுதான் கொள்ளப்பட வேண்டும்!

இந்த ஆய்வு மன்றத்திடம் நான் மிகவும் பணிவாக ஒரு வேண்டுகோள் விடுக்கின்றேன்… என் போன்ற ஆயிரக்கணக்கான கிழிஞ்சு போன பாமரத் தமிழர்களின் சோற்றுப் போராட்டத்துக்கு தீர்வு காணும் வகையில் இந்த யாழ் மற்றும் கிழக்கு பல்கலைக்கழக நிறுவனங்களை மாற்றியமைக்க முடியுமா? பசிக்கொடுமை தாங்க முடியவில்லை! நீர்வளம் சுரண்டப்பட்டிருப்பதால், குடிப்பதற்கு நீருமில்லை! என்று தீரும் எங்கள் சோற்றுப் போராட்டம்???

ஆணாதிக்கத்தால் பாதிக்கவே படாத, சுதந்திரப் பறவையாகச் சொல்லாடித் திரிந்த சங்ககாலத் தமிழ் மூதாட்டி ஒளவைப் பிராட்டியின் வழியில், ஒரே ஒரு வார்த்தையில் இந்த வாதத்தை இற்றால் முடித்துக் கொள்கின்றேன்.

“வரப்புயர”.

இங்கு நான் கேட்கக்கூடிய கேள்விகள்: வரப்புயருமா? நம் பார்வை அகன்று தெளியுமா? விடியல் கிட்டுமா?

மெய்ப்பொருள் காண்பதறிவு! காணுவோம். முன்னேறுவோம்.

இப்படிக்கு,
சோற்றுக்கு அல்லாடுகின்ற கிழிந்து போன தமிழனாகிய அடியேன் ராஜதுரை

யாழ் பல்கலைக் கழகத்தின் புவியியல் கற்கையில் காலநிலைபற்றிய கற்கையும் உள்ளது. அதற்கு அவர்கள் பிரித்தானியாவில் உள்ள மன்செஸஸரர் பிரதேசத்தின் காலநிலையையே நீண்டகாலம் கற்பித்து உள்ளனர். மன்செஸ்ரர் காலநிலைக்கும் யாழ்ப்பாணத்தின் வடமாகானத்தின் இலங்கையின் காலநிலைக்கும் என்ன சம்பந்தம்? புவியியல் படித்தவர்கள் இது பற்றி கேள்வி எழுப்பிய போதும் புவியியல் துறை தனது பாடத்திட்டத்தை மாற்றியமைக்கத் தயாராக இருக்கவில்லை.

இவ்வாறு பல்கலைக்கழகம் மாணவர்களின் பாடத்திட்டங்களைக் கூட காலத்திற்கு ஏற்ப மாற்றியமைக்காமல் தேவாரம் திருவாசகம் போலவே கற்பித்து வந்துள்ளனர். ஆய்வுக்கு பல்கலைக்கழகத்திற்கும் தூரம் வெகுதூரமாகவே இருந்தள்ளது.

அப்படி இருக்கையில் யாழ் பல்கலைக்கழகம் மதுறு ஓயா பற்றியும் தொண்டைமான ஆறு பற்றியும் ஆய்வு செய்யாது. அவர்கள் தேம்ஸ் நதிபற்றியே பாடம் நடாத்துவார்கள். கேட்டால் அரசியல் தஞ்சம் கேட்க உதவும் என்று பதிலளிக்கவும் தயங்கமாட்டார்கள்.

திரு.ராஜதுரை அவர்களே! இத் தளத்தில் எனக்கு எல்லாம் தெரியும் என்று சொன்னவனும் இல்லை. எல்லாம் தெரியும் என்று நடித்தவனும் இல்லை. நாம் கற்றுக் கொண்டுதான் இருக்கிறோம் என்று தான் அடிக்கடி குறிப்பிட்டிருக்கிறேன். இப்ப ஒன்று தெரிகிறது உங்கள் வாய் மூலமாக.. ஈழத்தமிழனுக்கு இந்தியாவில் இருக்கும் தமிழன் அடுத்த தெருவில் இருக்கும் இன்னொருவன் என்று. அவன் மருத்துவ உதவிக்கு கூடா லாயக்கு இல்லாதவன். வாழ்த்துக்கள். தமிழன் யார் என்பதை புரிந்து கொண்டேன்.

சிங்களப் பல்களக்கழகங்கள் (உயர்ந்த அறிவில் உள்ளவர்கள்) தண்ணீர் வழங்களை தமது இனத்திற்கு உபயோகத்திற்கு பயன்படுத்தகிறார்கள். தமிழ்அறிவுஜீகள் கதிரைக்கு பாரமாக இருக்கிறார்கள். அதை பாரமில்லாத கதிரையாக.. கூற உங்களுக்கு உரிமையுண்டு. போடுங்கள்.
இனவாத்தை ஏற்படுத்துவது எனது நோக்கமல்ல என்ற கருத்து எனக்கு ஏற்கக்கூடியதாக இல்லை. கடந்த காலத்தில் “எம்மை ஆயுதம் ஏந்தத் தூண்டியவர் சிங்களஅரசே” என்ற பலஆண்டுகாலம் உலவிவந்த பதத்தை ஒருமுறை மீட்டுப் பார்க்கவும். அதன் மற்றொரு பிரதியே உங்கள் கருத்தும்.

அன்புடன் ராஜதுரை அவர்கட்கு உங்களின் பின்னுட்டத்தின் முழுவிடயங்களிலும் உடன்படுகிறேன் இப்படியான கருத்துக்கொண்டவர்களின் சமூகத் தொண்டே எமது நாட்டுக்கு தேவையானதாகும் இதை விடுத்து அரசியலையும் அறிவையும் வெளிநாடகளிலிருந்து ஏற்றுமதி செய்யலாம் என நம்பம் பலர் எம்மிடையே உள்ளனர் உங்களுடைய கருத்துக்கள் பின்னூட்டகளத்தில் அண்மைக்காலங்களில் வெளிவந்த பல கருத்துக்களில் மிக முக்கியமானவையாக நான் கருதுகிறேன் இந்த பின்னூட்டத்தை மேலும் விரிவாக்கி கட்டுரை வடிவில் எழுதி வெளியிடும்படி கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

அன்புடன் சுப்பன்! ஓரளவுக்கு தான் தமிழுடன் உங்கள் ஆங்கிலசேர்கை புரிகிறது. எனது கணனியும் தனது மொழிபெயர்பை செய்ய மறுக்கிறது. பூரணமாக ஒரு பொருளை புரிந்து கொண்டு விளக்கமளிப்பது தான் சிறந்தது. ஆனபடியால் இந்த என்-இந்த நிலைமைகளை புரிந்து கொள்ளுங்கள்.
ராஜதுரையை நாகரீகமான முறையில் தான் அணுக வேண்டியுள்ளது. இவர் கடைந்தெடுத்த தமிழமக்களின் பிற்போக்கு குணத்தின் பிரதிநிதியே!பல்களைகழங்களைப் பற்றி கதைக்கும் இவருக்கு தமிழ்சமூகத்தில் கடந்த அறுபதுவருடகால வரலாறு புரியாமல் இருக்கிறது. இல்லை முப்பது வருடவரலாறுயாவது புரிந்திருக்கிறதா?. புரிந்திருக்கிறது. ஏப்பமிட மறுக்கிறார்.
இராஜதுரையின் எழுத்துக்களில் என்னால் புரிந்து கொள்ளகூடியது. “சைவப்பழம்” “உரும்பிராய் கிழங்கு” “தமிழ்பண்டிதர்” இப்படியான குறுகிய வட்டத்திற்குள் தான் அடைக்க பெறுமதியானவர். தமிழ்மக்களின் விடிவே! ஒன்றுபட்ட இலங்கைக்குள் தான் இருக்கிறது என்ற உண்மையை நிரூபிக்கிற தெளிவும் திறமையும் என்னிடம் இருக்கிறது. அதற்கு “தேசம்நெற்” துணைபுரியும் என்று நினைக்கிறேன். இதன் பிறகே இலங்கைப் பாட்டாளிவர்கத்திற்கு போராட்டக் “கதவை” திறக்கமுடியுமென்று நினைக்கிறேன்.
எதுவருகிறதோ! அதை மகிழ்சியுடன் வரவேற்கத் தயாராக இருக்கிறேன். உங்கள் ஆதரவுக்கும் விசுவாசத்திற்கும் என்று என்றும் நம்பிக்கையாக இருப்பேன் என இதன் மூலம் உறுதிப்படுத்துகிறேன்.

I write this further to Suppan’s summary of today and explanation to Mr. Rajadurai’s synthesis of the University of Jaffna during the past 30 odd days. Rajadurai has laid out a critical analysis of the system in support of Jeyapalan’s ‘thesis/idea’ which is eloquently highlighted by the heading given to the baseline article that has induced this forum ‘சமூகமாற்றத்தை ஏற்படுத்தாமல் சமூகத்தைப் பிரதிபலித்த யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகம் ஒரு பல்கலைக்கழகமல்ல பெரிய பள்ளிக்கூடமே!’.

Moreover, the dialogues between Rajadurai, Jeyapalan, and Democracy have illustrated:
1. how the university of Jaffna is being managed (or mis-managed) as a system,
2. the anomalies (or negative agents) within the system (e.g. the ‘saiva vellala male chauvinists, and the ‘Pretenders’)
3. how the university of Jaffna has failed (gloriously) to live upto the expectations of the Tamil nation
4. how the failure of the university of Jaffna as a system has impacted on the lives, livelihood, solidarity and creativity of the Tamils of Sri Lanka
5. what can be done to give the university a face-lift to make it reflect the needs of the peoples of the North East Sri Lanka.

And, to add to the general flow of the ideas/ideologies in the forum, Rajadurai has highlighted the need for academics to focus on ‘local knowledge’ and revive ‘human-nature interaction strategies’ in the locality of the North East. This is where the research activities of the academics of Tamil universities should be focusing on. Jeyapalan has clearly pointed out that the Tamil nation is losing its knowledge on its natural environment because the academics are not giving emphasis to these in the academic curriculum taught in the universities.

I would like to stress that – “WHEN A COMMUNITY BEGINS TO LOSE ITS KNOWLEDGE BASE OF FORGING OUT LIVELIHOOD IN THE NATURAL ENVIRONMENT IT IS PERSISTING, THE COMMUNITY BECOMES AN UNSTABLE AND UNFIT COMMUNITY TO SURVIVE AND SUSTAIN ITSELF IN ITS LOCALITY”.

The Sri Lankan Tamils are beginning to lose their knowledge on their environment. We might attribute the 30 years of war as a reason for that. But, since we are losing our knowledge, we are losing our survival skills and techniques to live in the North East. As such, eventually we will become an obsolete society.

Consider these examples:
1. What has happened to the famed ‘ponni’ rice that was cultivated in our region?
2. What has happened to species of coconut such as ‘Chandrakauli’ and ‘Sooriyakauvli’ which were grown in the Jaffna peninsular area for medicinal purposes?
3. What has happened to the indigenous and hardy livestock of the Wanni and Paduvankarai? These are important genetic resources. We have no data on these.
4. Have we documented the traditional flood managment techniques used in the north east Sri Lanka by old farmers and fishermen such as ‘salt water retention bunds’ management of estuary mouths etc.
5. What is the use and implication of dyke-like stonewall systems in the Keyts?

It is the responsibility of universities as centers of learning, and repositories of knowledge to update the community on these knowledge bases. My question is – has anyone of the Tamil universities in Sri Lanka got a single notion of doing so??? Obviously as Jeyapalan has suggested, studying about Manchester’s climate is not going to do any good for our persistence.

Moreover Rajadurai’s dialogue on MADURU OYA river and PAVATKULAM tank are important facts that this forum has to synthesize in-terms of where the university of Jaffna should focus on if it is to become a central node of ‘everything’ for the Tamil community. I wish to say that the academics/learned people and the so called intellectuals have failed to do the needful for the Tamil community.

In these regards I hereby ENDORSE Rajadurai’s synthesis together with Suppan’s explanations.

Moreover, I wish to plead to THESAMNET (and to Mr. Jeyapalan) to explore the possibilities of writing/publishing a full-length article on issues such as ‘lost rivers such as the Maduru Oya, and what is happening in the upper catchment areas of important reservoirs such as Pavatkulam. These are the fundamental resources we the Tamil speaking people need to sustain ourselves as a living community. If NOT we’ll become extinct.

Extinct people have neither ideologies nor foresighted vision. I do NOT want our community to become extinct for reasons we have not looked into. We need to audit ourselves and go forward. The time is ripe for that.

I was really worried when Chandran.Raja begun to channel downright criticisms to Rajadurai’s perspectives/ideologies. In fact RAjadurai was being called an example of all negative elements he had been pointing out so far. The flow of the forum was getting foiled. I was upset. But, thanks to Suppan – we (the forum) are once again moving in the right direction. I sincerely wish that this forum will move in a productive manner, and plead to Mr. Chanran.Raja for that as well.

Mr. Rajadurai, I think that it is about time that you compiled all the information you have given to this provided and wrote a full-length article (as Mr. Siva has pointed out). All this is valuable information. Thank you for that.

திரு. சுப்பன் இது உங்களுக்கான கேள்வி. எவருக்காவது யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்களக அறிவாளிகள் யாழ்ப்பாணத்துக்குள் மட்டும் தான் தங்கள் ஆய்வுக்கள் செய்து பிரசுரிக்கிறார்கள் அது ஏன் என்று தெரியுமா?

தற்போது உபவேந்தராய் இருக்கிற என். சண்முகலிங்கம் செய்த பிஹெச்டி ஆராய்ச்சியின் தலைப்பு A new face of Durga : Religious and Social change in present day Jaffna என்பதாகும். இது http://www.jfn.ac.lk/faculties/arts/Sociology.htm முகவரியில் காணப்படுகிறது. இந்த ஆராய்ச்சியை அவர் வெளியுலக ஆராய்ச்சி மகாநாட்டுகளில் வாசித்திருக்கிறாரா? யாழ்ப்பாணத்துக்குள்ள குறுகிய வட்டத்துக்குள்ள மட்டும்தான் இவர் செய்த ஆராய்ச்சிக்கு அங்கீகரிப்பு கிடைக்கும். துர்க்கை கோயில் சம்பந்தமாக ஆராய்ச்சி செய்து துர்க்கைகோவில் நிர்வாக சபைக்கு கட்டுப்பட்டவர் சண்முகலிங்கம். அதனால் இவர் தான் வேலை செய்யும் யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்களத்துக்கு கட்டுப்படவே மாட்டார். அதனால் இன்று யாழ்ப்பாண பல்கலைக்களக நிருவாகம் சரியாக குளம்பிவிட்டது. இதை விட சண்முகலிங்கம் கோயில் தொண்டு செய்யும் சமூக சேவகராக இருக்கலாம். அது எல்லாருக்கும் நல்லது.

டாக்டர். எஸ். மகேசன் என்பவர் விஞ்ஞான பீடம் கொம்பியூட்டர் டிப்பார்ட்மெண்ட்டில் முதலாம் கிறேட் சிரேஸ்ட விரிவுரையாளர். இது அவர் பிஹெச்டி முடிச்சு ஆகக்குறைஞ்சது ஆறு வருசமாவது இருக்கும் என்பதுக்கு விளக்கம். இவரின் தனிப்பட்ட வெப்சைட்டில் (http://www.jfn.ac.lk/faculties/science/depts/compsc/mahesan.html) இவரது பிரசுரம் பப்ளிக்கேசன் எல்லாம் பெரும்பாலும் யாழ்ப்பாணத்தில் யாழ்ப்பாண விஞ்ஞான அமைப்பில் (ஜே.எஸ்.ஏ) அல்லது மானிப்பாய் பெண்கள் கல்லூரி போல இடங்களில் மட்டும் தான் வெளியிடப்பட்டிருக்கிறது என்று சொல்லப்படுகிறது. அதோட அவர் சாவகச்சேரி இந்து கல்லூரி ஆண்டு மலருக்கும் கட்டுரை எழுதி இருக்கிறார். அந்த ஆண்டு மலருக்கு ஒரு சாதாரண எட்டாம் வகுப்பு பிள்ளையும் கூட கட்டுரை எழுதியிருக்கும் தானே. அதோட மகேசன் தன்னுடைய பிஹெச்டி பட்ட அறிக்கையையும் ஒரு பப்ளிகேசன் என்று சொல்லுகிறார். அப்படி என்றால் ஒரு பட்டகற்கை மாணவன் தான் தனது கோர்ஸ்வேக்குக்காக எழுதிய கட்டுரைகளை எல்லாம் பப்ளிக்கேசன் என்று சொல்லி பேராசிரியராக வரலாமா? டாக்டர் மகேசனுடைய ஆராய்ச்சி எல்லாம் ஏன் யாழ்ப்பாணத்துக்கு வெளிய சொல்ல முடியாது? அது எல்லாம் வெளிய சொல்ல முடியாத மிகவும் பெரிய இரகசியமான உண்மைகளா?

இந்த அறிவாளிகள் சமூகத்துக்கு பயனான ஆராய்ச்சி செய்கிறார்கள் என்று ஏற்றுக் கொள்ள முடியாது. இவர்கள் செய்கிறது சம்பளம் எடுக்கிறத்துக்காக காலத்தை கடத்துறத்துக்கான கட்டுரை எழுதல் வேலை. எல்லாரையும் ஏமாத்தும் ஒரு வேலை இது.

தயக்கத்துடன் தான் இந்த கேள்வியை கேட்கிறேன். அல்லது எனது சந்தேகமாவும் எடுத்துக் கொள்ளவும்.
எனக்கு பெளதிகத்தை பற்றி தெரியாது. நான் அறிந்த வரைக்கும் மலக்கழிவுகள் நிலத்தையோ குடிநீரையோ கெடுப்பதாக அறிந்ததில்லை. அது காரணமாக இருந்தால் ஆழ் நீர்ருக்குள் (கிணற்றுக்குள்) வெள்ளம் புகுந்திருக்க வேண்டும். நிலத்தடிநீர் மாசுபடுவதற்கு செயற்கைஉரங்கள் செயற்கை- உயிர்கொல்லி “நாசினிகள்” பெரும் பங்காற்றுகின்றன. சமூகத்தில் எள்ளத்தனையும் அக்கறையில்லாமல் நடத்தி முடிக்கப்பட்ட யுத்தம் புலிகள் மட்டுமல்ல இலங்கையரசும்தான் எந்தவகையில் பங்களித்திருக்கிறார்கள்?.
சேது சமுத்திர திட்டம் நிறைவேற்றப் பட்டால் வடமாகணத்தின் நிலத்தடிநீர் குறையவாய்பிருப்பதாக ஒருசில அறிவியளார் அறிவுறுத்தியிருக்கிறார்கள். என் அறிவுக்குட்பட்டவரை இதிலும் உண்மையிருக்கும் போலிருக்கிறது. நீர் நிலம் அதன் வளம் மனிதனின் வாழ்வியலின் ஆதார ஊற்று. இதில் தமிழன்மட்டும் பிரத்தியோகமாக பங்காற்றி விட முடியாது. ஏன்? சிங்களமும் கூடத்தான். யுத்தம் முடிவுக்கு வந்ததையிட்டு பூரிப்படைகிற இன்நேரத்தில் இனியும்யுத்தம் வரும் என்பதிலும் மனம் நடுக்கம் கொள்ளுகிறது. அதற்கு தமிழனையோ சிங்களவனையோ காரணம் காட்ட தேவையில்லை.
இன்றைய உலகம். உலகமயமாக்கலுக்கு உட்பட்டவை. அப்பட்டமான “பட்டுவாடா”.மனித குலத்தைபற்றி எந்தவித கருசரணை இல்லை என்பதையே!
கடந்த முதாலிளித்தவ வரலாறுகள் எடுத்துக்காட்டுகின்றன. இதற்கு தமிழர்களாகிய நாம் என்ன? கைமாறைச் செய்யப் போகிறோம்?.
இந்த கட்டுரையின் ஆரம்பத்தியேலே ஜெயபாலன் மனிதர்கள் “நாம் ஒரு அரசியல் பிராணியே” என்பதை தெளிவுபடுத்தியிருந்தார். இறுதிக்கு முன் இறுதியாக முதாலிளித்தவ சமதாயத்தில் தொண்டாற்றுவனின் பணியும் ஆய்வும் சம்பளம் வாங்கும் வரை என்பதாக பொருள்பட எழுதியும் இருந்தார் திரு.ஞானக்குமாரன் யாழ்பாண பல்களைகழக ஆய்வை விட இந்த இரு வாசகங்களின் ஆய்வே எனக்கு பெறுமதியானவை.
உங்கள் ஆய்வுக்கு உசாதுணையாக இந்தக்கருத்தும் பயன் படட்டும்…?.

ஜெயபாலன் எழுதிய பதிவை வாசித்த போது தான் யாழ்ப்பாணக் கிணறுகளின் நீரில் நைற்றேற் – நைற்றஜனின் அளவு கூடி வருகிறது என்ற விடயமே எனக்கு தெரிய வந்தது. ஞானகுமாரன் எழுதியதில் இருந்து மேலதிகமாக அறியக்கூடியதாக இருந்தது. நான் முன்பு அறிந்தபடி கிணற்றுக்கும் மலசலகூடத்திற்க்கும் ஒரு குறிபிட்ட தூரம் இடை வெளியிருந்தால் பிரச்சனை இல்லை என்று நினைத்தேன். பல வருடங்களுக்கு முன்பு நான் இந்தியா போய் அங்கு படித்துக் கொண்டிருந்த நண்பர்களை சந்தித்த போது அங்கேயுள்ள மக்கள் பலர் மலசலககூட வசதியில்லாமல் ஆண் பெண் எல்லாம் பொது இடங்களில் பாவிப்பதை பார்த்து இலங்கையை நினைத்து பெருமை அடைந்தோம். ஆனால் மலசலகூடவசதிகள் இருந்தும் யாழ்ப்பாணத்தில் நீர் அசுத்தம் அடைகிறதே!

Prof.N. Shanmugalingam B.Ed.(Colombo), M.A.(Jaffna), Ph.D.(Jaffna).

I could not understand how the above person was appointed as a Lecturer in Dept. of Sociology, University of Jaffna. Since, his basic qualification is B.Ed (Colombo). Hence, the appointment was in contrary to the UGC’s scheme of recruitment at the time of his appointment. That is, he was appointed to the Lecturer probationary without sufficient knowledge in Sociology. Then it is simple to obtain his postgraduate degrees as I stated earlier. If someone feels that he is competent in this field please kindly let me know his list of publication in sociology.

This is the one example of the irregularities committed by our so called academic community. Then how can we expect these academics would be as productive social elements in this society.

//யாழ்ப்பாணக் கிணற்று நீரில் நைற்றேற் – நைற்றஜனின் அளவு ஒரு லீற்றருக்கு 150 மிகி ….. மேற்கு நாடுகளில் ஒரு லீற்றருக்கு 10மிகி க்கு அதிகமாக நைற்றேற் – நைற்றஜன் இருந்தால் அது குடிப்பதற்கு ஆபத்தானது என்ற விதிமுறையுள்ளது……நைற்றேற் – நைற்றஜன் இளம் குழந்தைகளின் மூளை வளர்ச்சியிலும் அறிவு வளர்ச்சியிலும் மோசமான பாதிப்பை ஏற்படுத்தக் சுடியது. வயது வந்தவர்களிலும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தக் கூடியது.

150 மிகி நைற்றேற் – நைற்றஜன் உள்ள குடிநீரை கடந்த 10 – 15 வருடங்களாக பிறப்பு முதல் அல்லது அடுத்த 10 -15 வருடங்களுக்கு அருந்திய அருந்தப் போகின்ற குழந்தைகளின் எதிர்காலம் தான் என்ன?//

அட.. இப்ப விளங்குது… எங்கள் எல்லோருக்கும் என்ன பாதிப்பு, எப்படி ஏற்பட்டது என்று. ஜெயபாலனுக்கு எனது நன்றிகள்.நல்ல தகவல்கள்.

//Surely, the Council should enforce strict ruling on these administrative officers who are manipulating the system. What these people are doing is not good for the Jaffna University community. These people (Mr. காண்டீபன் and Mr. அன்பானந்தன்) are academic support staff and not academics. They can not be allowed to take control of an academic institution unethically.//

Why can’t the Chairman of the UGC take necessary action? Has anyone reported of these fraudulant activities to the UGC and the Universities Service Appeals Board (USAB)?

பல்கலைக்கழகம் போகாத ஜெயபாலன் ராஜதுரைக்கு இருக்கும் சமூகம் பற்றிய அக்கறை தேடல் பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்தவர்களிடம் குறைவாக உள்ளது என்பதை வெட்கப்படாமல் ஒப்புக் கொள்ளத்தான் வேண்டும். சமீபத்திய சோபாசக்தி தீபச்செல்வன் நேர்காணலும் நல்ல உதாரணம்.

அன்றைய சட்டத்தரணி அரசியற் தலைவர்களிடமும் தள்ளி நின்று பார்த்த காலம் உண்டு. உணர்ச்சி வசப்பட்டு கையில் கீறி ரத்தத் திலகம் போட்டதும் நடந்தது. கிட்ட நெருங்கத்தான் அவர்களின் அரசியல் மாயை புரிந்தது. அதேபோல்தான் பல்கலைக் கழக மாணவர்கள் விரிவுரையாளர்களுக்கு சமூகத்தில் மிகப்பெரிய மரியாதை கிடைத்தது. அவர்கள் நான்கு பாடத்தில் மட்டும் மூழ்கிப் போனவர்களோ தெரியவில்லை. அதைவிட்டு சமூகம் பற்றிய அக்கறை தேடல் இருக்கவில்லை. அல்லாவிடில் கொழுத்த சீதனம் வீட்டோடை மாப்பிள்ளை அல்லது அவர்களே தெரிவு செய்த காதல் கல்யாணம். இது நூறு வீதமானவர்கள் அல்ல பெரும்பான்மையானவர்கள்.

ஜெயபாலன் துணிந்து ஆரம்பித்து வைத்த விடயம் இத்தோடு நிற்காமல் பயன்பெறும் வகையில் முயற்சி செய்ய வேண்டும்.

சுப்பன் அவர்களுக்கு,

சட்டவாக்கத்தை திரிபுபடுத்தியும், சித்தாந்தங்களை மாசுபடுத்தியும் தமது வாழ்க்கைகளை செழுமையாக்கும் இரசவாதக் கலையில் விற்பன்னர்கள்தான் சண்முகலிங்கன், மோகனதாஸ், பாலசுந்தரம்பிள்ளை முதலாயவர்கள்.

மேற்படியோர், ஒருவித தகுதியும் இல்லாமலே பெரிய பெரிய பதவிகளை வகித்தும், நிறுவனங்களைத் தம் இச்சைகளுக்கேற்ப மாசுடுத்தியும் வருகின்றனர்.

இந்த விவாதத்தில் முன் கூட்டியே காட்டப்பட்ட ஒரு உதாரணத்தை எனது ஆய்வுக்குட்படுத்தி, மீண்டும் இத்தால் வலியுறுத்துகின்றேன்.

வவுனியா வளாகத்தில் திரு. பாலகிருஷ்ணன் முதல்வராக இருந்த காலத்தில் வியாபாரக்கற்கைகள் பீட மாணவர்களுக்கு ஒரு கல்வித் தவணையே (semester) பின்போடப்பட்டது. இது நடந்தது, திரு. பாலகிருஷ்ணன் தன் சகபாடி திரு. இ. நந்தகுமாரன் என்பாருடன் வெளி மாவட்டம் ஒன்றில் தன்னார்வத் தொண்டு நிறுவனம் (NGO) ஒன்றுக்கு ஆலோசகர்களாக (consultants) வேலை செய்து பணம் சம்பாதிப்பதற்கு நேரம் எடுத்துக் கொள்வதற்காக. இது வவுனியா மற்றும் யாழ்ப்பாண வளாகங்களில் உள்ள சிலரை தொலைபேசி/மின்னஞ்சல் மூலம் விசாரித்து நான் உறுதிப் படுத்திக் கொண்ட விடயம்.

இ. நந்தகுமாரன் தான் தற்போது வவுனியா வளாகத்துக்கு முதல்வர். இவர் ஒருவிதமான ஆராய்ச்சிப் பின்னணியோ, ஆய்வுப் பட்டமுமோ அற்றவர். ஒருவித தகுதியும் இல்லாமலேயே பேராசிரியராக பதவியுயர்வு பெறுவதற்கும் விண்ணப்பித்துள்ளார்.

ஏதோ…. ‘தன் கதிரையில் இருந்து கையெழுத்து வைத்துக் காலத்தைக் கடத்தியபடி’ தனது சுயலாபங்களுக்காகவும் எதிர்கால சுக வாழ்வுகளுக்காகவும் இவர் நியமனங்கள், கேள்விப்பத்திரங்கள் முதலாய பல விடயங்களில் தனது நண்பர்களுக்கும் குழுவினருக்கும் முன்னுரிமை வழங்கி வருகின்றார்.

முழுநேரப் பதவியான ‘வவுனியா வளாக முதல்வர்’ என்கின்ற பதவிக் கதிரையை வைத்துக் கொண்டு இருக்கும் இவர் இன்னமும் ஒரு தன்னார்வத் தொண்டு நிறுவனத்துக்கு முழுநேர தொழிலாளியாக இருக்கின்றார். அரச நிறுவனம் ஒன்றில் அதிகாரப் பதவிவை வகித்துக் கொண்டே இன்னொரு முழுநேர பணம் சம்பாரிக்கும் தொழிலையும் செய்தலென்பது, சட்டப்படி மாபெரும் குற்றமாகும்.

இ. நந்தகுமாரனுக்கு பல்கலைக்கழக மானியங்கள் குழுவின் சட்டவாக்கம், ஒழுக்காற்றுக் கோவைகள் பற்றிய அடிப்படை அறிவும் இல்லை – அவற்றைப் பற்றி அறிந்து திருந்தி வாழும் நோக்கமும் இல்லை. மேற்படி சட்டங்களை வேண்டுமென்றே மறுத்து, மூடி மறைத்து காய் நகர்த்தலில் இவர் சண்முகலிங்கனையும் விடவும் பெரிய சாணக்கியன்.

ஆக மொத்தத்தில் யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்களகத்தின் நிர்வாகமே ஒநாய்களால் குதறப்பட்டுவருகின்றது. இதனை ஏற்றுக் கொள்ளத்தான் வேண்டும்.

இவற்றை திருத்தி, பல்கலைக்களகத்தை நல்லதொரு நிறுவனமாக மாற்ற யார்தான் முன்வருவார்? “பூனைக்கு மணிகட்டுவது” யாரோ?

This is quite recent news: “Mr. R. Nanthakumaran is initiating plans for upgrading the Vavuniya Campus into the ‘Vanni University’……”

If such a thing materializes – Mr. Nanthakumaran will be its first vice-chancellor…..

Can this be allowed to happen? It is obvious that Nanthakumaran should learn to write academic papers firstly, before he can be allowed to anything else…..

Has Prof. Hoole any plans to curtail/mitigate the negative impacts of these ‘pretenders’ such as Nanthakumaran. Who are happy to sit in their administrative chairs and foil the institution – demolishing it continuosly…..?

Prof. Hoole, what is your strategy to deal with this problem?? Or, as this forum has found out – are you going to let Nanthakumaran slip away, in the same manner by which Kanaganathan was allowed to be awarded with his PhD??

Sort out the weeds/anomalies within the system…. then think about moving forward!