மக்களும் நாமே! அரசாங்கமும் நாமே! : யாழ் வட்டுக்கோட்டை – துணைவி (சங்கரத்தை) மாதர் சங்கத்தில் ஒரு சந்திப்பு

துணைவி (சங்கரத்தை) மாதர் சங்கம்
கலந்துரையாடல் மினிட்ஸ் (Minutes)
இடம்:  துணைவி-சங்கரத்தை அபிவிருத்தி மையம்
திகதி: நேரம் – 10 புரட்டாசி 2010 – மாலை 3.30

நோக்கம்:

துணவி – சங்கரத்தை வளர்ச்சியையும் மக்களின் எதிர்பார்ப்பையும் ஒன்றுகூட்டல்.

பொது அடிப்படையின் விளக்கம்

நாம் செய்யும் வேலைக்கு உடல், மனம், உள்ளம் /ஆன்மா போல மூன்று வகையான விளைவுகள் உண்டு. அவை
1. பணம் பொருள் சம்பந்தமான விளைவுகள் (Money)
2. மனிதர்/மக்கள் சம்பந்தமான விளைவுகள (People)
3. சொந்தம் /ஈடுபாடு (Ownership)
இவற்றில் முதலாவது ரகம் வெளிப்படையாக தெரியும் விளைவுகள். (Objective Outcomes)
இரண்டாவது ரகம் – பதவியும் நல்லெண்ணமும்
மூன்றாவது – நாம் அதுவாகி அமைப்பை நாமே இயக்கிறோம்.

காசும் பதவியும் மற்றவர்களது கையில் இருந்து வரும். ஆனால் சொந்தம் எங்களது கட்டுப்பாட்டில் எங்களுக்குள் இருந்து எங்களை இயக்குகிறது.

ஆகவே நாம் உண்மையாக வேலை செய்தால் கண்ணுக்குத் தெரியும் பணமும் பதவியும் கிடைக்காவிட்டாலும்கூட ஈடுபாடு வளர்ந்து சொந்தமாகி, நாம் அதுவாகி முழுமையை உணர்கிறோம். சுதந்திரமாக செயற்படுகிறோம். சொந்தம் உள்ள எல்லாரும் இயற்கையாக ஒருவராகிறோம்.

அந்த அடிப்படையில், மக்களும் நாமே அரசாங்கமும் நாமே.

நடந்தது:

வருகை தந்திருந்த மாதர்கள் இரண்டாகப் பிரிந்து ஒரு குழு மக்கள் என்றும், மற்றப் பகுதி அரசாங்கம் என்றும் பதவி எடுத்தோம்.
மக்கள் பகுதி தங்கள் பிரச்சனைகளைச் சொல்ல, அரசாங்கப் பகுதி தமக்குத் தெரிந்த ஆலோசணைகளை பகிர்ந்தார்கள்
(i)வேலை பற்றாக் குறை
(ii)வேலைப் பயிற்சி பற்றாக் குறை
(iii)அரசாங்க வேலைகளிலும் தொழிற் பயிற்சியிலும் சம சந்தர்ப்பம் தெரியாத அவநம்பிக்கை. இது லஞ்சம் காரணமாகவும் இருக்கலாமோ என்ற சந்தேகம்
(iv)அடிப்படை வீட்டு வசதிகள் இல்லாமை
(v)இளம் பெண்களுக்கு வேண்டிய பாதுகாப்புகள்

வேலை பற்றாக் குறை:

எங்கள் சுற்றாடலில் உள்ள வேலை வாய்ப்புகளை எப்படி அடையாளம் கண்டு அவற்றை பாவிக்க வேலை இல்லாதவர்கள் ஊக்கம் எடுப்பதுடன் மாதர் சங்கம் மூலம் தங்கள் விண்ணப்பங்களை நல்ல தராதரத்தில் தயாரிக்க ஊக்கமெடுக்கலாம் என்று ஆராய்ந்தோம்.

எங்கள் சுற்றாடலில் வேலை வாய்ப்புகள் போதிய அளவு இல்லாவிட்டால் நாம் வேலை வாய்ப்புகள் இருக்கும் இடங்களை நாடிப் போக வேண்டும் என்று ஆராய்ந்தோம்.

ஒரு பெண் தான் தோட்டவேலை செய்வதாகவும் அதற்கு தனக்கு கிடைக்கும் கூலி ஒரு நாளைக்கு ரூபா 150 மட்டுமே என்றார். கிடைக்கும் வருமானம் வீட்டுச் செலவிற்கு போதாது என்றார். எமது கேள்விக்கு அவர் சொன்னார் முன்பு அதைவிட கூடுதலாக உழைக்கவில்லை என்று. அப்படியென்றால் அவர் வேறு வேலை செய்பவர்களுடனோ அல்லது வேறு இடத்தில் அதே வேலை செய்பவர்களுடனோ தன்னை ஒப்பிட்டு பார்க்கிறார் என்று கூறியதை ஏற்றுக் கொண்டார். மனம்தான் அவரது கவலைக்கு முக்கிய காரணம் என்று ஆராய்ந்தோம்.

சிலர் கூடிய ஊதியத்திற்காக, வேலைசெய்ய தொடங்கமுன் அதற்குரிய படிப்பும் பயிற்சியும் அவர்கள் கற்று வந்தால்தான் வேலை கிடைக்கும் என்ற நிபந்தனை இருந்தால் அவர்களுக்கு கூடிய கூலி கிடைப்பது நியாயம் என்று ஒத்துக் கொண்டார். அது கஞ்சிக்கு உப்பில்லை என அழுபவரின் கஷ்டமும் பாலுக்கு சீனி இல்லை என்று அழுபவரின் நோவும் ஒன்றே என்ற தத்துவத்தின் அடிப்படையில் பார்த்தால் நாம் எமது இயற்கையான சூழ்நிலையில் இருந்தால் இப்படியான நோ, மாயை என்பது தெரியும் என்று கதைத்தோம். இறுதியில் நாம் எமது மனத்துடன் மட்டுமே வாழ வேண்டும் என்பதால் இந்த மனப்பக்குவம் எமக்கு நிம்மதியான வாழ்க்கையை காட்டும் என்றோம்.

வேலைப் பயிற்சி பற்றாக் குறை:

தற்போதைய சூழ்நிலையில் இருக்கும் வேலைகள் கிடைக்க தேவையான பயிற்சிகளைப் பெறுவதற்கு மாதர் சங்கம் மூலம் உதவ மாதர் சங்கத்தில் ஒரு குழு அமைத்து அவர்களுக்கு வேண்டிய பயிற்சியை கொடுக்க வேண்டும் என முடிவு செய்தோம்.

ஒரே மாதிரியான தொழிலில் ஈடுபட்டவர்கள் ஒன்றுகூடி தங்கள் அனுபவங்களைப் பகிர்வதுடன் பொதுவான அமைப்பின்மூலம் பொது நம்பிக்கையை வளர்த்து பலன்பெற ஊக்குவித்தோம்.

இளம்பெண் ஒருவர் தாதி பயிற்சிக்கு இடம் கிடைக்கவில்லை என்றாலும் அந்த அனுபவம் தனக்கு திருப்தியாக உள்ளது என்று சொன்னதை நல்ல வழி என்று மெச்சினோம். அந்த அனுபவம் அடுத்த முயற்சிக்கு உதவும் என்று ஊக்குவித்தோம். அதாவது, உண்மையாக எமக்கு இயலுமானதை நாம் செய்யும்போது, அந்த முயற்சி நிச்சயமாக பலனளிக்கும். இதில் அதி உயர்ந்த பலன் சொந்தம்/பங்களிப்பு. அது சுதந்திரமாக இயக்கும் சக்தி. எங்கும் எப்பவும் வேலை செய்யும்.

இந்த அடிப்படையில், நாம் செய்யும் உண்மையான ஒவ்வொரு வேலைக்கும் பலனுண்டு.

சம சந்தர்ப்பம்:

வேலை பெறுவதற்கும், வேலைப்பயிற்சிக்கு இடம் பெறுவதற்கும் லஞ்சம் ஒரு முக்கிய தடையாக உள்ளது என்ற கருத்தை ஒரு இளம் பெண் முன் வைத்தார். அதற்கு பதில் அளிக்கையில் நாம் கூறியது –
நாம் முதலில் எங்களில் என்ன திருத்தம் செய்ய முடியும் என்று பார்த்தால் அது எங்களது வைராக்கியத்தை பலப்படுத்தும். மற்றவர்களில் குறை கண்டால் அந்தக் குறையை நாம் திருத்தக்கூடியதாக இருக்க வேண்டும் அல்லது அதனால் எங்களுக்கு வந்த இழப்பிற்கு / நோவிற்கு எங்களுக்கு நிவாரணம் கிடைக்க வேண்டும். இரண்டும் இல்லாமல், குற்றம் காண வேண்டிய பதவி பொறுப்பும் இல்லாமல் குறை கண்டால் அது எங்கள் மனத்தில் தோல்வி மனப்பான்மையை வளர்க்கும் சாத்திய கூறுகள் அதிகம். அத்துடன் எங்களால் உணர்வுமூலம் திருத்தக்கூடியவர்கள் மட்டுமே எங்கள் சொந்தம். மற்றோர் பிறத்தியர். அவர்களுடன் நாம் பொது நியதிப்படி உண்மையாக நடந்ததை (Facts) வைத்து சரி பிழை கணிக்க வேண்டும். இந்த லஞ்சக் குற்றச்சாட்டு எவ்வகை?

இன்னுமொரு இளம்பெண் இவ்விஷயமாக சொன்னார் – லஞ்சம் வாங்குவது உண்டென்றாலும் – மக்கள் திறமை மூலம் மட்டுமே அந்த சந்தர்ப்பங்களைப் பாவித்தால் அது எங்களைத் தாக்காது என்று. லஞ்சம் வேலை விஷயத்தில் பிழை போல – நிவாரணம் எடுத்து அதற்காக நாம் எம்மால் இயலுமானதை பொது நலனுக்கு செய்யாவிட்டால், அதுவும் லஞ்சம்தான். ஏனெனில், நிவாரணம் பொது நலனில் அதிக ஈடுபாடு உள்ளவர்களின் பிரதிபலிப்பு.

நிவாரணத்தை ஏற்றுக் கொள்பவர்கள் நிவாரணம் கொடுப்பவர்களில் நம்பிக்கை வைத்திருந்தால் அவர்கள் ஒரு குடும்பத்தை / சமூகத்தைச் சார்ந்தவர்களாகிறார்கள். ஒரு குடும்பத்தைச் சார்ந்தவர்கள் உணர்வால் பிணைக்கப்பட்டவர்கள். ஆகவே உணர்வுடன் நிவாரணம் ஏற்றுக் கொள்பவர்கள் நிவாரணம் கொடுப்பவர்களுடன் இணைகிறார்கள். அதேபோல் நிவாரணம் கொடுப்பவர்களும் நிவாரணம் கொடுக்கப்படுபவர்களும் தங்களில் ஒரு பகுதி என்ற உணர்வுடன் மட்டுமே கொடுத்தால் நிவாரணம் பெறுபவர்களது கஷ்டம் நிவாரணம் கொடுப்பவர்கள் பட்ட கஷ்டம் ஆகிறது. இருவர் ஒருவர் ஆகின்றனர்

முதலில் உணர்வு இல்லாவிட்டாலும் அறிவுமுலம் யோசித்து, பொதுக் கொள்கை அடிப்படையில் கணித்து செயல்படும்பொழுது கொடுக்கும்/கிடைக்கும் காசு/பொருள் இரண்டாம்பட்சமாகி கொடுப்பவர் முதலாம்பட்சமாகத் தொடங்க நம்பிக்கை உருவாகிறது. நம்பிக்கை உணர்வாகிறது. உணர்வு இருபக்கத்தையும் ஒருவராக்கி ஒருவர் மற்றவருக்கு கடனாளியாகாமல் பாதுகாக்கும். கொடுப்பவர் பதவி போன்ற பலனுக்காகவும் வாங்குபவர் பணம்போன்ற பலனுக்காகவும் ஏற்றுக் கொண்டால் அது ஏற்ற தாழ்வை வளர்த்து கெடுதலை உருவாக்கும். ஒருவிதமான தாக்கம் இன்னொருவிதமான தாக்கமாக உருமாறும். அது சமுக வளர்ச்சியின் எதிரி.

அடிப்படை வீட்டு வசதிகள்:

இந்த நிவாரண கொடுக்கல்-வாங்கல் பிரச்சனை எங்கள் துணைவி-சங்கரத்தையிலும் நடந்தபடியால் பலர் வீடு இருந்தும் இல்லாத மன நிலையில் உள்ளனர். மேலும், கொடுப்பவர்களது உணர்வு பற்றாமையால், வீடுகளில் தண்ணீர் மலசலகூட வசதிகள் முன்போடப் படவில்லை.

நிவாரணம் கொடுப்பவர்களது அடிமட்ட வீட்டின் தன்மைகளும் நிவாரணம் வாங்குபவர்களின் அடிமட்ட வீட்டின் தன்மைகளும் ஒன்றாக இருந்திருந்தால் இந்தப் பிரச்சனை வந்திருக்காது. உருவங்கள் வேறாக இருக்கலாம் – ஒன்று கல் வீடு, மற்றது ஓலைக் குடுசை-. ஆனால் சுத்தம் ஒரு தராதரமாக இருக்க முடியும். அடிப்படை கலாச்சாரத்துடன் எடுக்காவிட்டால், பீத்தல் பறங்கி மாதிரி, கொச்சைத் தமிழ்போல அங்குமில்லாமல் இங்குமில்லாமல் அமையும்.

ஆகவே குடும்ப வீட்டின் நல்ல தன்மைகளை முதலில் வளம்படுத்த முடிவு செய்தோம். அதில் முன்னேற்றம் காட்டுபவர்களுக்கும் அதற்காக நிவாரணம் கொடுப்பவர்களுக்கும் முன்னுரிமை கொடுக்கப்பட வேண்டும்.

வறுமையை மாத்திரம் பார்த்துக் கணக்கிட்டால், ஏற்கனவே இன, சாதி அடிப்படையில் தாழ்வு மனப்பான்மை கொண்டவர்கள் இன்னும் தங்களைத் தாழ்த்திக் கொள்ளும் சாத்தியம் அதிகம் உண்டு. அப்படியல்லாமல் உருவத்தில் சமத்துவத்தை காட்டப் பார்ப்பவர்கள் முயற்சியை பின்போடப் பார்ப்பார்கள்.

பால் குடித்துப் பழகியவர் கஞ்சி குடித்து உப்பு காணுமா? என்றும் பார்க்கலாம், கஞ்சி குடித்துப் பழகியவர் திறமையால் உழைத்து பால் வாங்கி சீனி காணுமா? என்றும் பார்க்கலாம். முதலாம் ரகத்தவர் ஒறுத்தல்/தியாக மனப்பான்மை கொண்டவர்களாக இருப்பர். இரண்டாம் ரகத்தவர் உழைப்பை முன் போடுபவர்களாக இருப்பர்.

பாதுகாப்பு:

குடும்பத்தில் மனோ பலமும் உடல் பலமும் கொண்டவர்கள் பலம் குறைந்தவர்களை பாதுகாக்கும் பண்பு வளரவேண்டும். அது சமூக மட்டத்திலும் அப்ப நடக்க மாதர் சங்கம் போன்ற அமைப்புகள் முயற்சிகளை மேற்கொள்ள வேண்டும். அதற்கு அதிகாரிகள் உதவ வேண்டும். சமீபத்தில் சில பெண்கள் தம்மை வேலைக்கு என்று கூப்பிட்டு விபசாரம் செய்யப் போகிறார்கள் என்று தாம் பயம் கொண்டதாக கூறினார்கள். முறைப்படி வேலைக்கு விண்ணப்பித்திருந்தால் இப்படியான பயங்களில் இருந்து பாதுகாக்கப்படுவர் என்று முடிவு செய்தோம்.

தீர்மானங்கள்:

மேற்கூறிய வகையில் எங்களை வழம்படுத்த ஈடுபாடுள்ளவர்களுடன் சேர்ந்து முயற்சிக்க முடிவு செய்துள்ளோம்.